بیژنی: بارزترین ویژگی اخلاقی همسرم نماز اول وقت او بود. از زمان ازدواج تاکنون حتی یک روز روزه او قضا نشد. روزهای بسیار گرم و هنگام کار سخت نیز او را از روزه گرفتن باز نمی‌داشت. گاهی اوقات بعد از افطار به منزل می‌آمد، با این وجود نمی‌توانست نسبت به نماز و روزه بی‌اهمیت باشد. سعی می‌کرد هر روز یک جز قرآن را تلاوت کند و در طول ماه یکبار قرآن کریم را ختم می‌کرد. یک قرآن بزرگ داشت که هنوز هم داخل مغازه است.

یکی دیگر از مهمترین ویژگیهای همسرم علاقه شدید او به مقام معظم رهبری بود که همیشه سخنرانی ایشان را گوش می‌داد و به آنها عمل می‌کرد و در وصیتنامه خود قید کرده که «جدایی از رهبری جدایی از امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) است». همیشه به من تأکید می‌کرد که برای سلامتی معظم له صدقه کنار بگذارم و دعا کنم. در آخرین تماس تلفنی به من تأکید کرد که صدقه دادن برای رهبری را هرگز فراموش نکن. همیشه برای سلامتی امام زمان(ع) صدقه می‌داد و اگر کار خیر و بدون توقع انجام می‌داد از همه می‌خواست که در عوض برای سلامتی امام زمان(عج) صلوات بفرستند.

همیشه به فقرا و نیازمندان کمک می‌کرد و نصف درآمد روزانه خود را برای کمک به فقرا کنار می‌گذاشت و هر روز که از مکانیکی برمی‌گشت نصف درآمد خود را برای فقرا و نیمی دیگر را برای هزینه‌های منزل کنار می‌گذاشت.

شهید عباسی اهل تجملات نبود و کسانی که به منزل ما رفت ‌و آمد می‌کردند از نحوه زندگی ما اطلاع دارند. از روز اول زندگی مشترک به من گفت که الگوی ما باید حضرت فاطمه(س) و امیرالمومنین(ع) باشد و همچون آنها زندگی کنیم و با این روش زندگی را ادامه داد تا به شهادت رسید. هیچ وسیله اضافی برای منزل نمی‌گرفت و سعی می‌کرد درآمد اضافه خود را به نیازمندان ببخشد و برای خود پس‌انداز نمی‌کرد.

بیژنی: 15 دی ماه اعزام شد. یک روز قبل از اعزام به سوریه یک نفر که بنا بر دلایلی 15 میلیون تومان جریمه و قرار زندان برای او صادر شده بود به همسرم مراجعه کرد و وی نیز سند اتومبیل خود را به عنوان گرو گذاشت و با خط خود نوشته که در صورت ایجاد مشکل برای این فرد اتومبیل را فروخته و در عوض جریمه بدهند. زمان اعزام نیز که دی ماه و هوا بسیار سرد بود یک کاپشن برای خود خریده بود که قبل از اعزام آن را به جوانی نیازمند بخشید و برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) رفت.

بیژنی: نخستین بار که موضوع اعزام را به من گفت ناراضی بودم و با او مخالفت کردم تا اینکه از من پرسید اگر در زمان قیام عاشورا حضور داشتی امام حسین(ع) را تنها می‌گذاشتی؟ اجازه رفتن به من نمی‌دادی؟ با این صحبت او دلم لرزید و دیگر توان پاسخگویی به او را نداشتم و راضی به رفتن او شدم.

بیژنی: صحنه‌هایی که از سوریه در تلویزیون می‌دید یا از پایگاه بسیجی که در آنجا حضور داشت می‌شنید بسیار ناراحت می‌شد و دلیل ناراحتی او اول به خاطر دلهره آسیب دیدن حرم مطهر حضرت زینب(س) و دوم به خاطر مظلومیت مردم سوریه بود. نمی‌توانست نسبت به بی‌دفاع و بی‌پناه بودن زنان و کودکان سوری در مقابل داعش بی‌تفاوت باشد. ایمان قوی داشت و مدام به پایگاه بسیج محل فعالیت خود مراجعه می‌کرد که هرچه سریعتر او را به سوریه اعزام کنند. دو سال پیاپی به دنبال رفتن بود و هنگامی که به سپاه مراجعه می‌کرد به او می‌گفتند که شما نظامی نیستی و وظیفه‌ای در این مورد نداری. شغل همسرم مکانیکی بود اما در پایگاههای بسیج به صورت فعال حضور داشت.

بیژنی: تبعیت از ولایت فقیه و عمل کردن به صحبتهای وی بیش از هر موضوعی دیگری مورد توجه شهید عباسی بود. خوش اخلاق بود و در کار منزل به من کمک می‌کرد. به پدر و مادر خود بسیار احترام می‌گذاشت.

نسبت به قضایای رخ داده در کشورهای منطقه بی‌تفاوت نبود و همیشه می‌گفت که حتی اگر جنگ سوریه نیز به پایان برسد یا در آنجا خدمت نکنم باید به کشورهای بی‌دفاع و مظلوم دیگر همچون فلسطین بروم و از آنها دفاع کنم.

بیژنی: در این وصیتنامه بر دو موضوع تأکید شده است، اول اینکه جدایی از مقام معظم رهبری به معنای جدایی از اهل بیت(ع) است و دوم اینکه اگر خدا را در زندگی یاد کنید سعادت این دنیا و آخرت را دارید.

بیژنی: استکبار باید بداند که جوانان اسلامی هیچگاه مقام معظم رهبری را تنها نمی‌گذارند و در هر جای عالم که صدای مظلوم و بی‌دفاعی شنیده شود از او دفاع می‌کنند. درخواست خانواده شهدا این است که جوانان راه شهدا را ادامه دهند و اجازه پایمال شدن خون شهدا را ندهند و همیشه تحت امر ولایت فقیه باشند.

بیژنی: همیشه حضور او را احساس می‌کنم. از وقتی به شهادت رسیده است او در خواب او را می‌بینم یا اینکه در طول روز حضور وی را احساس می‌کنم و هر جا که می‌روم و در مشکلات نیز با من همراه بوده است.

بیژنی: بله. از آنجا که راه ایشان برای دفاع از حریم اهل بیت(ع) بود و راه خداوند را می‌رفتند در صورت بازگشت به عقب نیز با تصمیم وی مخالفت نمی‌کردم.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/