جمشید جم در گفتگو با خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص فعالیت‌های اخیرش گفت: چند سالی است که فعالیتی جهت خواندن آهنگ و تهیه آلبوم جدید ندارم و در حال حاضر رئیس انجمن موسیقی بسیج هنرمندان هستم و در حال تدارک یک جشنواره سراسری هستیم. از همه بسیجیان هنرمند استان‌های مختلف ایران دعوت کرده‌ایم برای گرایش‌های آهنگ‌سازی، خوانندگی و ترانه‌سرایی و ... تا در این جشنواره شرکت کنند. هدف ما از این جشنواره  بسط دادن موسیقی پاک و منزه ایرانی است. همچنین در نظر داریم سرودهایی را که در اوایل انقلاب خوانده می شدند را دوباره زنده کنیم.
 
وی افزود: در رادیو هم فعالیت می‌کنم و کارشناس مجری هستم اما متاسفانه خیلی فعال نیستم؛ یکی از برنامه هایی که اجرا می کنم برنامه «شبستانه» است که از رادیو فرهنگ پخش می‌شود، برنامه دیگر که ظهرهای پنجشنبه پخش می شود برنامه «آوای نیمروز پنجشنبه ها» است که برنامه آهنگ های درخواستی است.

این خواننده عنوان کرد: برنامه بعدی‌ام سفر به دانشگاه‌ها در استان‌های مختلف است که در آنجا در مورد موسیقی حرف می‌زنیم و گهگاه آهنگ «یار دبستانی» را به طور زنده اجرا می کنیم که البته با توجه به اینکه الان ماه رمضان است، برنامه سفرهایم فعلا لغو شده است.

وی تصریح کرد: بیشتر دغدغه‌ام موسیقی ایرانی و گسترش آن و شناساندنش به  نسل‌های جدید است. قابل ذکر است که متاسفانه این روزها  کارهای خوب و حرفه‌ای زیاد نمی‌شنویم و دلیلش هم این است که آهنگ‌ها ضعیف شده‌اند و روی کلام تاکید لازم نمی‌شود. ترانه ها به حد کافی خوب نیستند. مورد دیگر این است که آهنگ سازی ها مشکل دارد و به آهنگ ها مثل گذشته بهای لازم داده نمی‌شود؛ اگر ما به کلام و شعرمان اهمیت بیشتری بدهیم، مجبور می‌شویم که ملودی آهنگ‌مان را هم نسبت به کلام‌مان قوی تر بسازیم. در یک آهنگ ترانه و ملودی مکمل هم هستند ولی این ارزشگذاری‌ها انجام نمی‌گیرد و همچنین آهنگسازی‌ها کامپیوتری و سهل الوصول شده است و هر اشکالی با افکت های کامپیوتری برطرف می شود و این خود دلیلی است که ما صداها و کارهای قوی و خوب کمتر می شنویم.
 
جمشید جم در مورد راز ماندگار شدن آهنگ «یار دبستانی من» گفت: دلیل موفقیت این آهنگ را اینطور می بینم که در آن دوره همراهی و هم نفسی بیشتر بود و مردم با هم همدل تر بودند. اتفاق دیگری که در جهت محبوبیت این آهنگ افتاد، عکس ها و  خاطره های شهدای کم سن و سال مثل دانشجوها و حتی دانش آموزهای آن زمان بود که در آن دوره می‌دیدم و اینها دلیلی بر آن شد که من این آهنگ را با عشق بخوانم و البته برای کسانی که این آهنگ را شنیدند هم خاطره شد.

این هنرمند بیان کرد: ببینید الان در حدود 37 سال است که این آهنگ خوانده شده و  می‌توان گفت که با انقلاب ما همسن است و نکته جالب این است که الان برای نسل چهارم که آن روزها نبودند، هم این آهنگ جذاب است.

جمشید جم افزود: کاری که گروهی باشد و روی آن فکر و اندیشه شده باشد ماندنی  می‌شود؛ آهنگساز به یک گونه، شاعر و ترانه سرا به یک گونه و من هم به عنوان خواننده اثر به یک گونه روی این آهنگ انرژی گذاشته‌ایم و چون چند فکر با هم همسو شده اند، این اثر ماندگار شده است و الان بعد از گذشت این همه سال وقتی این آهنگ را به صورت زنده اجرا می‌کنم، هنوز با عشق این کار را انجام می دهم.




انتهای پیام/