این بنا دارای دو معماری متفاوت است ؛دربخش داخلی ساختمان این بنا حجاری صخره ای و در برخی قسمت ها از دیوار چین های سنگی که از جنس ساروج کار شده است به چشم می خورد.

معماری حجاری صخره ای که از قسمت بالا 10 متر پایین تر از خود این اثر واقع شده به یک تونل صخره ای ختم می شود که 40 پله از همان جا شروع شده و در انتها به رودخانه ی پایین دست تپه می رسد.

سبک معماری این آثار باستانی در قله های شمال غرب و آناتولی بیشتر رایج بوده ودر بالاترین بخش این تپه دیوارهایی با سنگ های نسبتا بزرگ که با ملات ساروج کار شده اند دیده می شود که در داخل آنها محل هایی برای نگهداری آب و آذوقه به چشم می خورد.

در بخش های شمالی و غربی صخره ی قیرخ ایاق سفال های پراکنده ای کشف شده است، بررسی های انجام شده حاکی از آن است که متعلق به 3 دوره ی تاریخی می باشند.

ابزارهای سنگی کشف شده در این بنا مربوط به دوره ی پیش از میلاد و سفال های کشف شده مربوط به دوره ی اشکانی و همچنین بیشتر آنها به دوره ی پنجم و ششم هجری قمری که مصادف با دوره ی سلجوقی است تعلق دارند.

انتهای پیام/ن