اهواز؛
مسافر کش های نیمه جان
هنوز اتوبوس های فرسوده و از نفس افتاده لاشه ی بی جان خود را در خیابان های شهر اهواز می کشند تا مردم خسته را خسته تر به مقصد برسانند.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، سال 93 مدیر عامل سازمان اتوبوسرانی اهواز و حومه گفت: شهر اهواز با کمبود 600 دستگاه اتوبوس مواجه است که طبق تفاهم نامه ای برای ورود 300 دستگاه اتوبوس تک کابین و 30 دستگاه اتوبوس دو کابین اقدامات لازم انجام خواهد گرفت.
با وجود افزایش نرخ کرایه اتوبوس انتظار می رفت که خدمت رسانی و امکانات اتوبوس ها بهبود یابد اما شاهد هیچ تغییر چشم گیری نبودیم.
در گرمای 50 درجه ای ، رطوبت بیش از 80 درجه، گرد وخاک، آلودگی هوا و گرانی کرایه تاکسی ها 40درصد از این اتوبوس ها بطور کلی فاقد سیستم خنک کننده هستند.
خ حردانی مسافر این اتوبوس ها گفت: وقتی از شاگرد راننده پرسیدم در شهرهای بالا که هوا خوب و معتدل است امکانات سرمایشی خیلی خوبی در اتوبوس وجود دارد چرا در اتوبوس شما کولر کار نمیکنه او در جواب گفت چون شما شکایت نمی کنید تا امکانات در اختیارتون بزارند!
هنوز اتوبوس های فرسوده و از نفس افتاده لاشه ی بی جان خود را در خیابان های شهر اهواز می کشند تا مردم خسته را خسته تر به مقصد برسانند.
خ احمدی هم گفت: وقتی سوار اتوبوس های قدیمی میشم خیلی با احتیاط راه میرم چون کف اتوبوس فرسوده و سوراخه و واقعا تصور این که هر آن زیر پام خالی میشه برام وحشتناکه.
بعضی از اتوبوس ها که حال بهتری دارند برخورد راننده و کمک راننده ی آنها به هیچ عنوان در شأن همشهریان اهوازی نیست به عنوان مثال دیده شده پرده های اتوبوس را به هم دوخته و مسافر در یک قوطی آهنی محصور می شود و قدرت دیدن فضای بیرون را ندارد. اگر مسافر به هر ترفندی روزنه ای به بیرون باز کند تا از رسیدن به مقصد مطلع شود با برخورد تند راننده و شاگردش مواجه می شود که گویا مسافر اسیری است در اتوبوسشان!!!
رفتار ناشایست برخی از این شاگردان به این جا ختم نمی شود بلکه بارها و بارها دیده شده کمک راننده برای گرفتن کرایه به میان خانم ها رفته و این مساله بانوان را آزار می دهد.
زهرا در این باره بیان کرد: اصلا حق ندارن به بهانه کرایه گرفتن بیان تو جمع خانم ها ، خب وقتی پیاده میشیم خودمون کرایه میدیم یا نهایتا از شهروند کارت استفاده می کنیم.
از همه اینها گذشته نبود ایستگاه های مناسب و باجه های شهروند کارت به اندازه کافی نیز از دیگر مشکلات است.
ایستگاه اتوبوس محلی است که شهروندان اهوازی مدتها در آن انتظار می کشند که اتوبوس با وقت های نامنظم از راه برسد اما این ایستگاه ها نه مکانی سربسته دارند و نه به سیستم سرمایشی گرمایشی مجهزند.
رضا که همچون سایر شهروندان از وضع موجود شاکی بود عنوان کرد: جای تأسف داره اهواز به این بزرگی با وجود این همه سرمایه ملی مردمش باید این جوری از وضع بد اتوبوس ها زجر بکشن . چرا از این سرمایه ها چیزی خرج راحتی و آسایش مردم نمیکنن یا فقط خاک و هوای آلوده ش حق ماست؟؟
به گفته برخی شهروندان اگر نیمی از هزینه هایی که صرف مترو شد و تا کنون هیچ نتیجه ای ندیده ایم صرف ناوگان اتوبوسرانی می شد علاوه بر این که نتیجه ی ملموسش را در کمترین زمان ممکن مشاهده می کردیم اکنون شاهد کاهش ترافیک و آلودگی هوا نیز می شدیم چون مردم به امید این که اتوبوس وسیله نقلیه عمومی راحت و مجهزی است کمتر به سراغ خودرو های شخصی خود می رفتند.
بعد از گذشت دو سال از قول و قرارهایی که مدیر عامل داده بود وعده ها تا به امروز محقق نشده اند.
حال سوالاتی پیش آید که تا چه زمان مردم باید این وضع را تحمل نمایند؟آیا دو سال برای تحقق وعده های یک مقام مسئول کافی نبود؟؟
انتهای پیام/و
با وجود افزایش نرخ کرایه اتوبوس انتظار می رفت که خدمت رسانی و امکانات اتوبوس ها بهبود یابد اما شاهد هیچ تغییر چشم گیری نبودیم.
در گرمای 50 درجه ای ، رطوبت بیش از 80 درجه، گرد وخاک، آلودگی هوا و گرانی کرایه تاکسی ها 40درصد از این اتوبوس ها بطور کلی فاقد سیستم خنک کننده هستند.
خ حردانی مسافر این اتوبوس ها گفت: وقتی از شاگرد راننده پرسیدم در شهرهای بالا که هوا خوب و معتدل است امکانات سرمایشی خیلی خوبی در اتوبوس وجود دارد چرا در اتوبوس شما کولر کار نمیکنه او در جواب گفت چون شما شکایت نمی کنید تا امکانات در اختیارتون بزارند!
هنوز اتوبوس های فرسوده و از نفس افتاده لاشه ی بی جان خود را در خیابان های شهر اهواز می کشند تا مردم خسته را خسته تر به مقصد برسانند.
خ احمدی هم گفت: وقتی سوار اتوبوس های قدیمی میشم خیلی با احتیاط راه میرم چون کف اتوبوس فرسوده و سوراخه و واقعا تصور این که هر آن زیر پام خالی میشه برام وحشتناکه.
بعضی از اتوبوس ها که حال بهتری دارند برخورد راننده و کمک راننده ی آنها به هیچ عنوان در شأن همشهریان اهوازی نیست به عنوان مثال دیده شده پرده های اتوبوس را به هم دوخته و مسافر در یک قوطی آهنی محصور می شود و قدرت دیدن فضای بیرون را ندارد. اگر مسافر به هر ترفندی روزنه ای به بیرون باز کند تا از رسیدن به مقصد مطلع شود با برخورد تند راننده و شاگردش مواجه می شود که گویا مسافر اسیری است در اتوبوسشان!!!
رفتار ناشایست برخی از این شاگردان به این جا ختم نمی شود بلکه بارها و بارها دیده شده کمک راننده برای گرفتن کرایه به میان خانم ها رفته و این مساله بانوان را آزار می دهد.
زهرا در این باره بیان کرد: اصلا حق ندارن به بهانه کرایه گرفتن بیان تو جمع خانم ها ، خب وقتی پیاده میشیم خودمون کرایه میدیم یا نهایتا از شهروند کارت استفاده می کنیم.
از همه اینها گذشته نبود ایستگاه های مناسب و باجه های شهروند کارت به اندازه کافی نیز از دیگر مشکلات است.
ایستگاه اتوبوس محلی است که شهروندان اهوازی مدتها در آن انتظار می کشند که اتوبوس با وقت های نامنظم از راه برسد اما این ایستگاه ها نه مکانی سربسته دارند و نه به سیستم سرمایشی گرمایشی مجهزند.
رضا که همچون سایر شهروندان از وضع موجود شاکی بود عنوان کرد: جای تأسف داره اهواز به این بزرگی با وجود این همه سرمایه ملی مردمش باید این جوری از وضع بد اتوبوس ها زجر بکشن . چرا از این سرمایه ها چیزی خرج راحتی و آسایش مردم نمیکنن یا فقط خاک و هوای آلوده ش حق ماست؟؟
به گفته برخی شهروندان اگر نیمی از هزینه هایی که صرف مترو شد و تا کنون هیچ نتیجه ای ندیده ایم صرف ناوگان اتوبوسرانی می شد علاوه بر این که نتیجه ی ملموسش را در کمترین زمان ممکن مشاهده می کردیم اکنون شاهد کاهش ترافیک و آلودگی هوا نیز می شدیم چون مردم به امید این که اتوبوس وسیله نقلیه عمومی راحت و مجهزی است کمتر به سراغ خودرو های شخصی خود می رفتند.
بعد از گذشت دو سال از قول و قرارهایی که مدیر عامل داده بود وعده ها تا به امروز محقق نشده اند.
حال سوالاتی پیش آید که تا چه زمان مردم باید این وضع را تحمل نمایند؟آیا دو سال برای تحقق وعده های یک مقام مسئول کافی نبود؟؟
انتهای پیام/و
