به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی بریکینگ نیوز در گزارشی به قلم "کاتلین دیکسون" نوشت: فقط اندکی پیش از تیراندازی در کلوپ شبانه اورلندو بود که "عمر متین،" ضارب 29 ساله، با فوریتهای پلیس 911 تماس گرفت و ارتباط خود را با داعش آشکار کرد. در حالیکه مقامات امنیتی هنوز به دنبال یافتن ردی از سابقه ارتباط میان عمر متین و گروه تروریستی داعش هستند، "ران هاپر،" افسر ارشد اف بی آی اذعان کرد نام این جوان مهاجر از سال 2013 در فهرست افراد تحت نظارت پلیس فدرال آمریکا قرار داشت. یکی از همکاران سابق عمر متین به اف بی ای گزارش داده بود وی موضعی تدافعی در برابر گروههای افراطی دارد.
این گزارش در ادامه میافزاید: هاپر که ظاهرا از سخنان اولیه خود پشیمان شده بود در دو مصاحبه دیگر مدعی شد اف بی آی نتوانست هیچ مدرکی دال بر وجود ارتباط میان عمر متین و داعش بیابد. پلیس امریکا یک بار دیگر در سال 2014، عمر متین را در ارتباط با انفجار انتحاری مورد بازجویی قرار داد؛ اما به این نتیجه رسید که احتمال ارتباط او با داعش بسیار ضعیف است.
اقدام تروریستی عمر متین با 50 کشته و 53 زخمی به بدترین حادثه تیراندازی در تاریخ آمریکا تبدیل شد. این حادثه حتی رکورددار بیشترین تلفات انسانی در میان "حمله گرگها،" در اصطلاح به حملات تروریستی اطلاق میشود که فرد مهاجم به تنهایی دست به حمله میزد، بوده است.
یک کارشناس مسائل تروریستی درباره علت دشوار بودن جلوگیری از حملات تروریستی انفرادی توضیح داد: در این نوع از حملات هیچ هم دستی وجود ندارد. به همین دلیل احتمال بسیار کمی وجود دارد تا اطلاعات حمله پیش از وقوع آن از جایی درز کند. در چنین شرایطی اغلب کسی از وقوع حمله تروریستی تا زمانیکه انجام نشود هیچ اطلاعی ندارد.
"اسکات دِکِر،" استاد دانشگاه و کارشناس مسائل جنایی از دانشگاه آریزونا، در این باره گفت: اجرای قانون براساس دریافت اطلاعات از چند منبع مختلف تدوین شده است و تا زمانیکه عمل مشکوک و یا مدرکی دال بر وقوع جرم مشاهده نشود، قانون دخالتی نخواهد کرد. هرچقدر تعداد مجرمان در انجام جنایتی بیشتر باشد، اطلاعات مختلف و دادههای بیشتری از آن جرم افشا میشود و قانونگذار با منابع اطلاعاتی خوبی برای جلوگیری از وقوع جرم مواجه میشود. زمانیکه یک نفر در حمله تروریستی حضور داشته باشد به ندرت میتوان رد پایی از او یافت که موجب حساس شدن قانونگذار شود.
"جفری سایمون،" عضو دپارتمان علوم سیاسی، در این باره گفت: در سالهای اخیر، گروههای تروریستی به اجتماعات آنلاین متمایل شدهاند و به ندرت میتوان آنها را بصورت فیزیکی در کمینگاه غافلگیر کرد. گرایش تروریستها به انجام اقدامات انفرادی بسیار نگرانکننده است.
کارشناسان معتقدند دو راه بازدارنده برای جلوگیری از وقوع حملات تروریستی انفرادی وجود دارد؛ اول، تجدید نظر در آزادیهای فردی اعطا شده به شهروندان به ویژه آنهایی که در فهرست افراد تحت نظارت قرار دارند. دوم، افزایش سطح نظارتهای امنیتی در اماکن عمومی.
انتهای پیام/