به گزارش خبرنگار
سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، نتایج نظرسنجیهای کنونی در آمریکا نشان میدهد که اگر انتخابات ریاست جمهوری فرضی، فردا در آمریکا برگزار شود، با توجه به نقطه نظرات حال حاضر رأی دهندگان آمریکایی، هیلاری کلینتون، نامزد پیشتاز حزب دموکرات، دونالد ترامپ، نامزد رقیب خود را از حزب جمهوریخواه شکست خواهد داد.
هیلاری کلینتون به عنوان اولین زن توانست کاندیدای نهایی یک حزب در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا شود. کسب این موفقیت که در هفتههای اخیر دستیافتنیتر از هر زمان دیگر شده بود قبل از آخرین دور رایگیریهای درونحزبی قطعی شد. «آسوشیتدپرس» که یک هفته قبل از به حدنصابرسیدن آرای لازم از سوی دونالد ترامپ کاندیدای پیشروی جمهوریخواهان خبر داده بود، اینبار از موفقیت هیلاری کلینتون در عبور از حد نصاب کسب 2383 دلگیت خبر داد.
حال هیلاری کلینتون علاوهبر آنکه توانسته بهعنوان اولین زن در دور نهایی رقابت ریاستجمهوری آمریکا حضور یابد، این شانس را هم دارد تا اولین رئیسجمهوری زن در تاریخ آمریکا لقب گیرد. بررسیها نشان میدهد کلینتون در مجموع با آرایی که از انتخابات مستقیم و نیز «انجمنهای حزبی» از نمایندگان به دست آورده، 1812 رای دارد. در عین حال او از حمایت 571 اَبـَر نماینده نیز برخوردار است.
هیلاری کلینتون آرای (دلیگیت های) لازم برای رسیدن به جایگاه کاندیدای نهایی حزب آبی را کسب کرده و شاید بتوان گفت او گزینه نهایی دموکرات ها برای انتخابات پاییز باشد؛ کاندیدایي که موج نفرت از او در بین طرفداران حزب جمهوریخواه بیشتر و بیشتر می شود و بهطور مثال جوانان آمریکایی پیوسته در شبکه های اجتماعی هر روز بیش از گذشته، نفرت خود را نسبت به او ابراز می کنند. مخالفان دموکرات هیلاری می گویند شوهر او، بیل چه گلی به سر ما زد که حالا او بخواهد بزند. دیدگاه دیگری هم می گوید هیلاری یک شخصیت کاملا تکراری برای مردم آمریکا محسوب می شود. او از سال 1993 که بانوی اول آمریکا شد، بهطور مداوم جلوی دوربینها بوده و به قول خودشان، یک جورهایی
«روی مخ» است!
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا با انتشار پیامی
از نامزدی هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری حمایت کرد. اوباما در بخشی از این پیام می گوید: «من می دانم
این کار چقدر می تواند دشوار باشد، به همین دلیل می دانم هیلاری بسیار خوب خواهد
بود. در واقع من فکر نمی کنم تاکنون کسی به اندازه او شایسته این پست بوده باشد.
او دلسوزی، شجاعت و جرات لازم برای این مسئولیت را دارد.» علاوه بر اوباما همسرش میشل چند روز قبل حمایت خود را از هیلاری اعلام کرده بود.
ابتکار اصلی کلینتون به عنوان بانوی اول ایالات متحده، برنامه مراقبت بهداشتی کلینتون ۱۹۹۳ بود که از رایگیری در سنا بازماند. در سالهای ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ او نقشی رهبری کننده در دفاع از ایجاد برنامه ایالتی بیمه سلامت کودکان، لایحه فرزندخواندگی و خانوادههای ایمن و لایحه استقلال نگهداری از کودکان بیسرپرست ایفا کرد.
او به عنوان نخستین بانوی اولی که برای ارائه توضیحات به دادگاه احضار شده، در سال ۱۹۹۶ در برابر هیات منصفه فدرال در خصوص مجادله وایتواتر شهادت داد، گرچه حین ریاست جمهوری همسرش در این خصوص یا دیگر تحقیقات هرگز اتهامی متوجه او نشد. ازدواج او با رئیس جمهور در پی رسوایی جنسی بیل کلینتون در سال ۱۹۹۸ سوژه توجه گسترده عمومی شد، و نقش کلی او به عنوان بانوی اول با پاسخ قطعي جامعه آمریکا مواجه شد.
کلینتون پس از نقل مکان به نیویورک، در سال ۲۰۰۰ به عنوان نخستین سناتور زن از نیویورک و نخستین بانوی اولی که برای منصب انتخابی رقابت کرده به سنای ایالات متحده راه يافت. در پی حملات ۱۱ سپتامبر، او به جنگ افغانستان و قطعنامه عراق رای موافق داد و از آن حمایت کرد، ولی متعاقبا با نحوه اجرای جنگ عراق از سوی دولت جرج بوش و نیز بیشتر سیاستهای داخلی دولت بوش مخالفت کرد. کلینتون در سال ۲۰۰۶ بار دیگر به سنا راه يافت. او در رقابت برای کسب نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸، از هر نامزد زن دیگری در طول تاریخ انتخابات مقدماتی نمایندههای گزينش شده دفعات بیشتری برنده شد ولی در نهایت نامزدی را به اوباما باخت.
کلینتون به عنوان وزیر امور خارجه در دولت اوباما از ژانویه ۲۰۰۹ تا فوریه ۲۰۱۳، جلودار پاسخ آمریکا به بهار عربی و مدافع مداخله نظامی در لیبی بود. او مسئولیت کاستیهای امنیتی مرتبط با حمله ۲۰۱۲ بنغازی، که منجر به مرگ کارکنان کنسولگری آمریکا شد را پذیرفت، ولی از اقدامات شخصیاش در آن خصوص دفاع کرد.
کلینتون «قدرت هوشمند» با ترکیب قدرت نظامی و دیپلماسی و تواناییهای آمریکا در اقتصاد، فناوری و دیگر زمینهها را به عنوان استراتژی اعمال رهبری و ارزشهای آمریکایی قلمداد میکرد. او از رسانههای اجتماعی برای مخابره پیام آمریکا به خارج استفاده کرد. او در پی ترک این منصب در پایان دوره اول ریاست جمهوری اوباما پنجمین کتاب خود را نوشت و پیش از اعلان دومین رقابت خود برای کسب نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، در آوریل ۲۰۱۵، برای رخدادهای متعددی سخنرانی کرد.
رئیسجمهور کیست؟
اما زمانی که نوبت به نظرسنجی درباره پیروز نهایی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا میرسد، آمار و ارقام جالب و در عین حال عجیب میشود. از آنجایی که نامزد نهایی حزب دموکرات هنوز نهایی نشده است، تمامی نظرسنجیها در دو بخش جداگانه صورت میگیرد؛ یکی رقابت بین کلینتون و ترامپ، دیگری رقابت بین سندرز و ترامپ. بهعنوان مثال، طبق نظرسنجی دانشگاه «کوینیپیاک»، هر دو نامزد پیشتاز حزب جمهوریخواه و دموکرات یعنی ترامپ و کلینتون از شانس برابری برای پیروزی در انتخابات نوامبر 2016 (آبان 95) ریاست جمهوری آمریکا برخوردارند.
اما طبق همین نظرسنجی، در مقایسه برنی سندرز با دونالد ترامپ، مشخص شد سندرز با نسبت 43 به 41 درصد از ترامپ محبوبتر است. به این ترتیب، سندرز در مقایسه با کلینتون، برتری بیشتری نسبت به ترامپ در ایالتهای فلوریدا و پنسیلوانیا دارد. در حال حار باید عنوان که با نتایج بدست آمده فعلا خانم هیلاری چهار نعل از روی مخ دونالد ترامپ عبور کرده است وباید دید در نهایت کدامیک کلید دولت امپریالیسم آمریکا را در دست می گیرند. ولی در نهایت باید گفت: آش همان آش است و کاسه همان کاسه!
محمدرضاشجاعیان
انتهای پیام/