به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان؛ ماه رمضان یکی از مهمترین و باارزش ترین ماههای مسلمانان است که هرساله باشروع ماه مهربانی و مهمانی خداوند متعال، مسلمین سراسر جهان به مدت سی روز خود را برای تهذیب روح و جسم آماده کرده و راههای رسیدن به قربت الهی را می پیمایند.

مردم شهرهای مختلف ایران اسلامی نیز همزمان با مسلمانان سراسر جهان بعد از پشت سرگذاشتن اعیاد نیمه شعبان به تکاپو افتاده و با غبارروبی جسم و روح ، خود را برای ماه پرهیز از گناه و عبادت الهی نزدیک می کنند.

شهرهای خطه زرخیز خوزستان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و برای رسیدن به این قافله سالیانه دل ها و جان های خود را غبارروبی کرده و با آداب و رسوم مختلف به همراه اغذیه های محلی در گرمای جانسوز تابستانه مهمانی خداوند را جشن می گیرند.

در شهرهای مختلف استان خوزستان به خصوص آبادان و خرمشهر آداب و رسوم مختلفی از گذشته ها تا کنون برای این ماه به یادگار مانده که شیرینی عبادت و قرب الهی را برای مردمان بومی منطقه بیشتر کرده است.

اسما یک خانم خانه دار 50 ساله است که همه عمرش را در آبادان گذرانده و درخصوص آداب و رسوم مردم شهرهای آبادان و خرمشهر در ماه رمضان گفت: یکی از مهمترین آداب مردم این منطقه که در پیشوازی از این ماه اجرا می شود غبار روبی مساجد و حسینیه ها است.

وی ادامه داد: همه مردم محله از خردسال تا بزرگسال از زن تا مرد با همکاری و یکدلی مساجد و حسینیه های محلی را غبار روبی کرده و این مکان های مقصد را برای سی روز، روزه دار آماده می کنند و همچنین دید و بازدیدهای در این روزها و شب ها نسبت به دیگر ماهه ای سال بین مردم بیشتر می شود.

اسما با اشاره به غذاهای بومی استان خوزستان برای افطار و سحری گفت: انواع شیرینی های محلی مانند "رنگینک"، "لگیمات"، "شهریه" به همراه "فرنی" بسیار بین شهروندان محبوب است.

وی ادامه داد: کمتر خانواده هایی در آبادان، خرمشهر، اروندکنار و دیگر شهر و روستاهای همجوار وجود دارند که افطاری خود را با فرنی و رنگینک باز نکنند.

اسما افزود:"مفتح "یکی از غذاهای پرچرب مردم عرب زبان آبادن و خرمشهر است که پخت و پز آن در ماه رمضان بیشتر می شود؛ این خوراک از راسته گوسفند است که با تکه های بزرگ گوشت گوسفند و ادویه جات مخصوص منطقه پخته می شود و بیشتر در مهمانی های مخصوص ماه رمضان دیده می شود.

محمدعلی یکی از جوانان آبادانی نیز درخصوص یک رسم قدیمی منطقه که این روزها تقریبا به فراموشی سپرده شده است گفت: این مراسم گرگیعان نام دارد که در شب پانزدهم ماه رمضان بچه های کوچک عرب آبادان و خرمشهربعد از افطار به کوچه و پس کوچه‌ شهر و روستاها می ‌روند تا آئین سنتی را که اجدادشان در کودکی بجا می ‌آوردند را برپا کنند.

وی ادامه داد: بچه ها با شور و شعف به کوچه ها روانه می شوند، دختر و پسر با بر گردن انداختن کیسه هایی از پیش تهیه شده برای جمع آوری عیدی و شیرینی و پوشیدن لباسهای محلی خود به درب خانه ها برای دریافت شیرینی و عیدی ماه مبارک می روند.

محمدعلی افزود: بچه ها با گفتن " ماجینه یا ما جینه؛ حل الکیس و انطینا" یعنی آمدیم و آمدیم؛ در کیسه را باز کن و به ما عیدی و شیرینی بده، همچنین ممکن است بچه هایی که دست جمعی برای گرفتن عیدی به کوچه ها می روند، دو گروه شوند و گروه نخست بگوید: «گرگیعان و گرگیعان» و گروه دوم جواب دهد: « الله یعطیکم الرضعان» (خدا به شما بچه دهد) یا اینکه " گرگیعان و گرگیعان - الله ایخلی اولیدکم ( خدا پسر کوچولوی شما را نگه دارد).

وی ادامه داد: در این مراسم، اهالی خانه ها به بچه ها که هر یک سبدی را در دست دارند، بادام، شیرینی و عیدی می‌دهند این مراسم تا پاسی از شب نیمه ماه رمضان ادامه می‌یابد.

همچنین یک کارشناس کانون فکری کودک و نوجوان شهرستان آبادان درخصوص بازی های این ماه گفت: از قدیم در این ماه یک بازی به نام محبس(انگشتر کوچک به زبان عربی) در بین مردم عرب خوزستان رواج یافت که مردان و پیران دورهم جمع می شدند و آن را بازی می کنند؛ این بازی که همان پر یا پوچ است به صورت گروهی در بین مردم عرب انجام می‌شد و مثلا در بین دو گروه پنج تا 20 نفره انجام می‌شد.

سارا خدری در این زمینه ادامه داد: قدیمی‌ها در این بازی آنقدر مهارت داشتند که می‌ توانستند انگشتر را که بین 10 تا 40 دست قرار داشت به راحتی از رنگ فرد نگهدارنده یا با فشار دادن دست‌های آن مشخص کنند.

وی افزود: البته این بازی در استان خوزستان در سال های اخیر به دست فراموشی سپرده شده هر چند هنوز در برخی روستاها افرادی این بازی را انجام می‌‌دهند.

مردم شهرهای آبادان و خرمشهر در روزهای آخر ماه رمضان با خرید لباس های نو و شیرینی و شکلات عید فطر را مانند دیگر اعیاد مسلمانان گرامی داشته و با دید و بازدیدهای خانوادگی و فامیلی یک ماه روزه داری و عبادت را به پایان می رسانند.

انتهای پیام/