تذکر مداوم والدین به کودکان دچار تیک عصبی تنها اثر مخرب دارد و هیچ کمکی به درمان نمی کند.

نسترن حبیبی فوق تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان در گفت وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت:تیک انقباض عضلانی است که
می تواند در هر قسمت از بدن مانند صورت،دست،پا،شانه و گردن رخ دهد که به صورت حرکت‌ها یا صداهای ناگهانی،سریع،تکراری و غیر ارادی ظاهر می شوند.از تیک‌های حرکتی ساده می توان به پلک زدن و از تیک‌های صوتی ساده به صاف کردن گلو اشاره کرد.

این متخصص اعصاب و روان با بیان اینکه این اختلال معمولا خفیف است و در تعداد کمی از افراد درد سرساز می شود، اظهار داشت:اختلال در عملکرد برخی از بخش‌های مغز و برهم خوردن تنظیم مواد شیمیایی مغز به خصوص دوپامین منجر به  بروز این عارضه می‌شود.

وی بیان کرد:وراثت و نیز مسایل دوران بارداری و زایمان‌هایی مانند زایمان زود رس و وزن کم نوزاد هنگام تولد، در پدید آمدن این مشکل تاثیر به سزایی دارند.

این متخصص اعصاب و روان تصریح کرد:تیک معمولا به دنبال یک محرک مانند بیماری جسمی،بیخوابی یا استرس روانی آغاز می شود ولی پس از قطع محرک همچنان ادامه می یابد.تیک‌ها دوره ای هستند و در دوره های متفاوت شدت آن تغییر می‌کند و ممکن است در دوره ای اصلا دیده نشوند.همچنین در طی روز شدت آن تغییر می کند.

وی افزود:این اختلال بیشتر در کودکان 5 تا 7 ساله مشاهده می شود البته باید توجه داشت شدت این عارضه در اواخر دوران کودکی و اوایل نوجوانی به حداکثر می رسد و از نوجوانی به بعد معمولا شدت آن کاهش می یابد.

حبیبی یادآور شد:در موارد خفیف این عارضه،نیازی به درمان دارویی نیست فقط والدین نباید کودک را به هیچ وجه مسخره کنند زیرا این کار موجب کاهش اعتماد به نفس کودک شده و شدت  تیک را افزایش می دهد.در موارد شدید می توان از درمان‌های دارویی و شناختی- رفتاری بهره گرفت البته درمان دارویی موثرتر است.

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.