به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ وبسایت تحلیلی «سیکینگ آلفا» در مطلبی نوشت: سال 2015 برای سرمایهگذاران نفتی سال دشواری بود. بهای نفت در طول این سال تقریبا یک روند نزولی مستمر را تجربه کرد. اما افزایش نسبی بهای نفت در سال جاری نسبت به ارقام پایین سال گذشته، این امیدواری را ایجاد کرده است که شاید بازار پرتلاطم نفت بار دیگر بتواند ثبات از دست رفته خود را به دست آورد.
با این حال، معادله بها در بازار نفت تابع عوامل متعددی است که در حال حاضر یکی از مهمترین آنها، ایران است.
ایران از ابتدای سال 2016 میلادی توانسته است سطح تولید نفت خود را تقریباً به دوران پیش از تحریم برساند و البته با سرعتی بیشتر از آنچه که بسیاری از تحلیلگران پیشبینی میکردند.
جالب آنکه به رغم نگرانیهایی که درخصوص امکان کاهش بهای نفت در صورت عرضه مازاد آن به بازار وجود دارد، بهای نفت خام در سراسر جهان به موازات افزایش تولید نفت ایران در حال افزایش است. با این وجود، تاثیر نپذیرفتن بهای نفت از روند افزایش تولید ایران را نمیتوان دائم در نظر گرفت.
نشست دوحه اگر به موفقیتی در خصوص کاهش سقف تولید نفت نرسید، دستکم نشان داد ایران تا زمانیکه تولید نفت خود را به سطح پیش از تحریمهای بینالمللی نرساند، مایل به کاهش تولید نفت نیست.
اما این لزوما به این معنا نیست که اگر تولید نفت ایران به دوران پیش از تحریم برسد، توافقی برای کاهش یا حفظ سطح تولید میان تولیدکنندگان نفتی صورت خواهد گرفت. شاید ایران پس از رسیدن به سطح تولید سابق خود تصمیم بگیرد که تولید نفت خود را به بیش از 4 میلیون بشکه در روز افزایش دهد و شاید هم تولید خود را در همان سطح پیش از تحریمها متوقف کند. این پرسشی است که پاسخ به آن به زمان بیشتری نیاز دارد.
جنگی که اکنون در بازار نفت بر سر سهم تولیدکنندگان از این بازار در جریان است، اجازه نمیدهد تحلیلگران چندان به مذاکرات نفتی آینده خوشبین باشند.
البته نفت تولیدشده تا زمانیکه به بازار نرسد تاثیری بر بهای آن نخواهد داشت؛ اما گزارشها نشان میدهد که ایران از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون با وجود افزایش نسبی تولید، تمام نفت مازاد بر نیاز خود را صادر کرده و ظاهرا هیچ نیازی به ذخیرهسازی آن نداشته است.
در همین مدت، صادرات نفت خام این کشور به اروپا نیز با وجود دشواریهای انتقال آن، دو برابر شده و سهم چین نیز از 510 هزار بشکه در روز در ماه مارس به 800 هزار بشکه در ماه آوریل رسید. با توجه به افزایش نیاز هند به واردات نفت خام، انتظار میرود سهم این کشور از نفت تولیدی ایران نیز در آینده نزدیک افزایش چشمگیری را تجربه کند.
بنابراین، تمام شواهد نشان میدهد حرکت ایران در بازار نفت در مسیری نیست که در میانمدت یا درازمدت باعث افزایش بهای آن شود.
تلاش این کشور برای افزایش سریع تولید و صادرات نفت به دلیل افزایش نسبی بهای این کالا، دستکم طی چند ماه گذشته مزایای اقتصادی زیادی برای آن به همراه داشته و با توجه به زیرساختها و روش آسان استخراج نفت خام (تزریق گاز دیاکسید کربن به میادین نفتی) بعید نیست تهران در آینده نزدیک از سطح پیش از تحریم نیز عبور کند.
انتهای پیام /