به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، آنچه در متن زیر خواهيد خواند بخشي از يك گزارش پژوهشي است كه مركز پژوهش‌هاي مجلس درباره «روستاهاي» ايران انجام داده و گزارش آن را منتشر كرده است.

در اين گزارش اضافه شده است: «در بين دهك‌هاي مختلف درآمدي در روستاها فقط دهك دهم درآمدي (پردرآمدترين گروه درآمدي) در منطقه نسبتا امن غذايي قرار دارند... به طور متوسط هر خانواده روستايي (دهك يك تا سه) ۵۰ درصد از درآمد خود را به تهيه غذا تخصيص مي‌دهند و در منطقه ناامني شديد غذايي قرار دارند.»

بنابر این گزارش :«به طور متوسط هر خانواده روستايي نسبت به خانوارهاي شهري ۳۸ درصد ماهي، ۲۵ درصد لبنيات و ۲۰ درصد گوشت قرمز كمتر مصرف مي‌كنند.»

در گزارش ياد شده در باره شاخص‌هاي درآمدي روستانشينان ايران آمده است: «در سال ۱۳۹۲ درآمد ماهيانه يك خانواده روستايي كه كمترين درآمد را دارد ۳۵۰ هزار تومان بوده است. در سال ۱۳۹۳ به طور متوسط درآمد يك خانوار شهري ۸۷ درصد بيشتر از يك خانواده روستايي بوده و به عبارت ديگر شكاف درآمدي مناطق شهري و نسبت به مناطق روستايي حدود ۲ برابر بوده است. در سال ۱۳۹۲ متوسط درآمد ماهيانه يك خانواده روستايي فقط ۴ دهم درصد بيشتر از درآمد آن خانواده است. نرخ بيكاري در دهك‌هاي اول درآمدي در روستاها حدود ۷۰ درصد و اين شاخص در دهك‌هاي پردرآمدي ۱۴ درصد گزارش شده است.

متوسط مصرف گوشت قرمز

 آمارهاي بانك مركزي و مركز آمار ايران از مصرف گوشت قرمز هر خانواده روستايي در سال‌هاي ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ نشان مي‌دهد هر خانواده روستايي با كمترين درآمد در سال ۱۳۹۲ فقط ۱.۶ كيلوگرم بوده است كه نصف اين رقم در سال ۱۳۸۶ است. يك محاسبه ساده نشان مي‌دهد هر خانواده فقير روستانشين ايران در سال ۱۳۹۲ روزانه فقط حدود ۴ گرم گوشت قرمز مصرف كرده است. اين در حالي است كه متوسط مصرف گوشت قرمز در ايران در سال ۱۳۹۲ معادل ۱۹ كيلوگرم بوده است كه ۱۲ برابر مصرف متوسط يك خانواده با كمترين درآمد در روستاهاست.

منبع:ساعت 24

انتهای پیام/