به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، به طور کل چادر ها به دو نوع کمپینگ و ارتفاع تقسیم می شوند نوع کمپینگ مخصوص ارتفاعات پایین و نیمه اول سال می باشد ؛ نوع ارتفاع نیز برای ارتفاعات بالا و برنامه های نیمه دوم سال است.

 

چادرهای ارتفاع برخلاف مدل کمپینگ دارای ارتفاع و وزن کمی می باشند و معمولا به شکل گنبدی هستند که با تیرک های سبک فلزی ( آلومینیوم یا تیتانیوم ) و یا فایبر گلاس مقاومت خوبی در برابر بادهای تند ارتفاعات داشته و سریع برپا و یا جابجا می شوند.

 

جنس بدنه چادر ها معمولا از پارچه دارای قابلیت تنفسی گورتکس است.

 

مدل های ارتفاع و بعضا کمپینگ معمولا دو پوش هستند که پوش خارجی آن ضد آب و باد و پوش داخلی گورتکس است.

 

بین این دو لایه نیز حدود ۱۰ سانتیمتر فاصله برای تبادل هوا وجود دارد یکی از نکات مهم در استفاده از چادر ، جلوگیری از تعرق آن است که با تنظیم و باز کردن پنجره ها و یا درچه های تعبیه شده در بدنه چادر امکان پذیر است .

 

همچنین در صورت یکی شدن دمای داخل و خارج چادر بر روی بدنه داخلی بر اثر تنفس و بازدم افراد برفک ایجاد می شود که با گرم شدن هوا در نزدیکی صبح تبدیل به آب شده و همه وسایل داخل چادر را خیس می کند و خیس شدن کیسه خواب و لباس های پر در زمستان یعنی اول بدبختی و دردسر چادر های ارتفاع که معمولا از ۱ تا ۴ نفر ظرفیت دارند با داشتن پوش دومی بزرگتر از خود چادر ، دارای دو بخش اضافی در جلوی دو در است که یکی بعنوان انبار وسایل و لوازم غیر ضروری برای خلوت شدن داخل چادر و از فضای دیگر نیز بعنوان آشپزخانه بمنظور جلوگیری از کثیف شدن و یا آتش سوزی داخل چادر استفاده می شودانتخاب یک چادر باید بر اساس یک سری محاسبات و فصل مشترک ها بین استحکام و سختی و وزن و راحتی و قیمت آن است.

البته اینکه چگونه و کجا از چادر استفاده خواهد شد و نیز ارجحیت های شخصی هم در این انتخاب دخالت دارند.

 

 

در مورد تنظیم رطوبت, چادر باید در خدمت دو کار ضد هم باشد. چادر باید بتواند تا جایی که می تواند رطوبت واقع در خارج چادر را دفع کند و اجازه دخول ان را به درون چادر ندهد و از طرف دیگر هر چه بیشتر رطوبت داخلی چادر را به خارج هدایت کند. در طول شب انسان رطوبت زیادی را به صورت بازدم بیرون می دهد. اگر چادر کاملا ضد آب باشد, این بخار بیرون داده شده می تواند کیسه خواب را خیس و روی کف چادر هم لایه ای از اب ایجاد کند. از این رو چادر هم باید تنفس کند.

 

 کف چادر ها از نایلون است و اکثر انها دارای چیزی به نام درگاهی هستند. درگاهی عبارت از مقداری اضافه بالا امده کف چادر روی بدنه ان است. هر چه این درگاهی بلندتر باشد, محافظ بهتری در مقابل بارانی که به زیرپوش وزیده می شود خواهد بود. اما در مقابل وجود آن باعث کم تر شدن الیاف قابل تنفس می شود و می تواند محلی جهت جمع اوری تعرق حاصله در چادر باشد.

 

کف و درگاهی می تواند از قطعات جداگانه ای باشند که به هم دوخته شده و یا از پارچه ای یک تکه باشند که به مدل وان حمام مشهور است. کف چادرهای مدل وان حمامی محافظ خوبی در مقابل رطوبت روی زمین هستند ولی اگر فرسوده شوند, جدا کردن انها از قسمت بالای چادر دشوار است. قسمت درز و دوخت های کف و پوش خیلی از چادر ها در کارخانه با چسب مخصوصی ضد اب می شوند تا باران و اب نتوانند به درون چادر نفوذ کنند. اگر دوخت های یک چادر در کارخانه چسب نزده شده باشد باید تمامی نقاطی را که احتمال ورود اب می رود با چسب مهر و موم کنید.

 

انتهای پیام/