به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی  گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نیروهای مسلح روسیه از زمان آغاز اتحاد جماهیر شوروی تاکنون در زمینه طراحی و تولید تجهیزات نظامی روند پرسرعتی را در پیش گرفته اند و تا به امروز توانسته‌اند ادوات پیشرفته‌ای را تولید نماید که همین تجهیزات پیشرفته موجب پیروزی نیروهای روسی در بسیاری از جنگ‌ها شده است.

روسیه دومین کشور در رتبه‌بندی نظامی موسسه " گلوبال فایرپاور " است؛ این کشور جمعیتی بالغ بر 142 میلیون و 470 هزار و 272 دارد که 70 میلیون نفر آنها نیروی در حال فعالیت می‌باشند که از این میان 1 میلیون و 355 هزار نفر هر ساله در این کشور به سن نظامی می‌رسند که 766 هزار و 55 نفر از آنها در خط مقدم هستند و 2 میلیون و 485 هزار نفر هم به صورت ذخیره اما آماده قرار دارند. مساحت روسیه 17 میلیون و 098 هزار و 242 کیلومتر است که 22 هزار و 408 کیلومتر آن مرز مشترک می‌باشد و همچنین این کشور  37 هزار و 653 کیلومتر خط ساحلی و 102 هزار کیلومتر راه آبی دارد.

دولت " مسکو " برای بخش نظامی خود 46 میلیارد و 600 میلیون دلار در سال بودجه در نظر می‌گیرد که این مبلغ را هم از طریق فروش نفت که می‌تواند به طور روزانه 10 میلیون و 110 هزار بشکه تولید کند و هم از طریق فروش طلا و استخراج آن که درآمد 377 میلیارد و 800 میلیون دلاری به همراه دارد تامین می‌کند که همین دلیل باعث شده تا ارتش روسیه در رتبه دوم جهان قرار گرفته است.

در نیروی زمینی ارتش روسیه 15 هزار و 398 دستگاه تانک؛ 31 هزار و 298 دستگاه انواع خودروهای ترابری؛ 5 هزار و 972 قبضه سلاح خودکششی؛ 4 هزار و625  قبضه انواع توپخانه و 3 هزار و 793 قبضه سیستم‌های چند موشکی در حال انجام ماموریت هستند و در نیروی‌هوایی این ارتش هم 3 هزار و 547 فروند هواپیما در انواع مختلف وجود دارد که شامل 751 فروند جنگنده/رهگیر و 1 هزار و 438 فروند جنگنده بال ثابت حضور دارند البته در کنار این جنگنده‌ها ارتش " کرملین " برای جابه‌جایی نیروها و ادوات و تجهیزات خود از 1 هزار و 124 فروند هواپیمای ترابری نیز استفاده می‌کند.

یگان هوایی روسیه برای آموزش خلبانان خود 370 فروند جنگنده آموزشی در اختیار دارد و در کنار این هواپیماها و جنگنده‌ها این نیرو 1 هزار و 237 فروند از انواع بالگردهای تهاجمی و امدادی را در اختیار دارد که 478 فروند از آنها تهاجمی هستند و در نیروی دریایی روسیه نیز که مجهز به 352 فروند از انواع ناوها است 1 فروند ناو هواپیمابر؛ 4 فروند ناوچه؛15 فروند ناوشکن؛ 81 فروند ناوچه سبک؛ 60 فروند زیردریایی؛ 14 فروند شناور گشتی و 45 قبضه مین دریایی وجود دارد.

از زمان اتحاد جاهیر شوروی تا کنون فدراسیون روسیه توانسته تجهزاتی مانند انواع بالگردهای تهاجمی و ترابری را در زمینه نظامی طراحی کند که همین ادوات باعث شده تا علاوه بر این که ارتش " کرملین " در زمره 10 ارتش برتر دنیا قرار بگیرد توانسته برگ برنده این کشور در میدان‌های نبرد باشد.

از آنجایی که جابه‌جایی سریع تجهیزات و نفرات در میدان‌های نبرد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است طراحی ادواتی برای این که بتوانند این کار را انجام دهند نیز باید به خصوص و منحصر به فرد باشد؛ فدارسیون روسیه به عنوان دومین قدرت نظامی دنیا هم از این مسئله جدا نیست و به همین دلیل نیز متخصصان روسی انواع هوایپماها و بالگردهایی مانند بالگرد " میل 26 " را در این زمینه طراحی و تولید کرده‌اند.

فدراسیون روسیه قصد طراحی بالگردی را داشت که توانایی حمل باری آن " دوبرابر " بالگردهای ترابری زمان خودش باشد و به همین جهت " Mi-26 " را طراحی کرد و در سال 1981 در نمایشگاه هوایی پاریس از آن رونمایی کرد و در سال 1982 نیز فدارسیون روسیه اولین فروند از این بالگرد را تحویل گرفت و در سال 1983 نیز اولین اسکادران از بالگرد " Mi-26 " را تشکیل داد.

بعد از تولید انبوه این بالگرد و با توجه به قابلیت‌های آن توجه جهان به " Mi-26 " جلب شد تا این که در سال 1986 هند به عنوان اولین کشور خواهان به خدمت گرفتن این بالگرد در نیروی‌هوایی خود شد و از آن پس نیز کشورهایی همچون اوکراین و بلاروس و چندین کشور دیگر خواهان خرید این بالگرد شدند. هزینه تولید این بالگرد 10 تا 12 میلیون دلار است و تا کنون 320 فروند از آن ساخته و به خدمت گرفته شده است.

برای این بالگرد که طولی بیش از 35 متر، عرضی بیش از 3 متر، بیش از 8 متر ارتفاع، وزنی خالی بیش از 25 تن و با محموله بیش از 50 تن تعداد 5 خدمه پروازی در نظر گرفته شده است؛ این بالگرد برای پرواز به دو موتور " ZMKB Progress D136 turboshafts " که هر موتور قدرتی در حدود 10 هزار اسب بخار را تولید می‌کنند؛ مجهز شده که این قدرت باعث می‌شود که " Mi-26 " با سرعت 295 کیلومتر در ساعت حرکت کند؛ این بالگرد دارای سقف پروازی بیش از 1 هزار و 500 کیلومتر می‌باشد و همان طور که گفته شد قادر به حمل 80 نفر نیروی نظامی و یا 60 تخت برانکارد و یا 20 تن محموله است.

فدارسیون روسیه بعد از تولید " Mi-26 " با توجه به نیازهای خود این بالگرد را در مدل‌های " Mi-26A " که نمونه توسعه یافته " Mi-26 " با سیستم ناوبری به روز بود؛ " Mi-26T " برای کارهای غیر نظامی؛ " Mi-26TP " در دو مدل که یکی با قابلیت حمل بیش از 7 هزار لیتر آب برای کار در سازمان آتش‌نشانی روسیه و مدل دیگر در سازمان زمین‌شناسی روسیه به کار گرفته شد؛ " Mi-26P " که کاربرد غیر نظامی دارد و برای حمل و جابه‌جایی مسافر با ظرفیت بیش از 60 نفر طراحی شده؛ " Mi-26PP " که برای جنگ الکترونیکی به پرواز درآمد؛ " Mi-26S " برای امدادرسانی طراحی شده مانند حادثه چرنوبیل؛ " Mi-26TZ " که یک تانکر سوخت‌رسان با ظرفیت بیش از 12 هزار لیتر سوخت که قابلیت سوخت‌رسانی به هواپیما و وسایل نقلیه زمینی را دارد؛ " Mi-26MS " به گونه‌ای طراحی شده که بالگرد را به یک درمانگاه پزشکی با تمام امکانات تبدیل کرده؛ " Mi-26TM " که با قرار گرفتن اتاق اپراتور در زیر محفظه بالگرد به جرثقیل تبدیل شده؛ " Mi-26M " که آخرین و پیشرفته‌ترین مدل بالگرد " Mi-26 " است که با افزایش توان موتور قابلیت حمل بار و نفرات را در تمامی شرایط‍ آب‌وهوایی دارا می‌باشد؛ طراحی و تولید نمود.

انتهای پیام/