در این دوره با انتخاب قزوین به‌عنوان پایتخت ایران و پس از آن با احداث طرح‌های قابل توجهی در دورهٔ قاجار مانند سرای سعد السلطنه در همجواری بازار وبه علت قرار گرفتن شهر قزوین در محور ارتباطی پایتخت به‌غرب و شمال ایران ارزش فوق‌العاده‌ای به‌آن داده می شود.

اما مجموعه بازار کنونی به دوره صفویه نسبت داده می‌شود و قسمت اعظم بناهای کنونی آن در دوران قاجار ساخته شده است .

معماری بازار قزوین در زمان صفوی شکل گرفته و معماری بازارهای اصفهان، شیراز هم به همان دوره بر می‌گردد.

این بازار در طول ۹ قرن یک جابجایی از جنوب به شمال داشته بطوری که در این جابجایی مسجد جامع کاملاً از بافت بازار جدا شده‌است و هم‌اکنون ارتباطی بین بازار و مسجد جامع مشاهده نمی‌شود.

در دوره صفویه محیط بازارها وسعت یافته اند و هر بازار به صنفی خاص تعلق داشته است.

در گذر هر کی از این بازارها، مسجد، حمام، سراها، تیمچهها و قیصریه ها وجود دارد که از این میان، تیمچه ها مرکز تجارت و قیصریه محل صنعتگران بوده است.

بازار قیصریه قزوین با تاقهای آجری و ارتفاع بسیار زیاد، بخش‌ها یی از بازار قزوین است که دارای چهار دروازه بوده و هنوز آثار به جای مانده است.

درب شمالی به تیمچهٔ سرباز، درب جنوبی به تیمچهٔ سر پوشیده، درب شرقی به سرای وزیر و درب غربی به چهارسوق کوچکی متصل می شود.

مهم‌ترین فضاهای بازار قزوین مسجدالنبی ، سرای سعد السلطنه، سرای وزیر، سرای حاج رضا، سرای رضوی ، تیمچههای روباز و سرپوشیده از جمله درویش مهدی، حاج محمد تقی و راستهٔ قیصریه  است .

انتهای پیام/