به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از تبریز؛تیم تحقیقاتی دکتر محمدتقی وردینی در تحقیقات آزمایشگاهی خود موفق به ساخت ابرجاذب نانوکامپوزیتی شده‌اند که می‌تواند بازده فرایند تصفیه‌ آب و پساب صنعتی را افزایش دهدکه استفاده از این جاذب‌ها نسبت به روش‌های رایج، ارزان‌تر است و به دلیل سهولت در امر بهره‌­برداری و عدم حساسیت نسبت به مواد سمی، می‌تواند به‌عنوان روشی مناسب در بهبود کیفیت فاضلاب صنایع شیمیایی و رنگ مورد استفاده قرار گیرد.

وردینی درباره این طرح گفت: محدود بودن منابع آب و گسترش روزافزون واحدهای صنعتی، افزایش تولید فاضلاب­های صنعتی و آلوده شدن منابع آب، یکی از معضلات اجتماعی و اقتصادی محسوب می­شود. فاضلاب حاصل از کارخانه‌ها و مراکز تولیدی همچون صنعت نساجی، کاغذسازی، داروسازی و صنعت چرم­سازی به علت مصـرف انواع مواد شیمیایی و رنگی، روند تصفیه‌ فاضلاب را پیچیده می­کنند. از این‌رو، بهره‌گیری از روش‌های نوین در حذف مواد شیمیایی همچون رنگ از فاضلاب‌های نساجی و کارخانه‌های تولید رنگ از اهمیت ویژه­ای در کشورهای در حال توسعه، برخوردار است.

وی افزود: در این کار تحقیقاتی سعی شده است ابرجاذب‌هایی نانوکامپوزیتی با پایه‌ طبیعی به ‌منظور تصفیه‌ پساب‌های رنگی صنایع مختلف با کارایی بهتر تهیه گردد.

این عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز با اشاره به بهره‌گیری از روش‌های دوست دار محیط‌ زیست در حذف آلاینده‌­های رنگی در این تحقیق افزود: ابرجاذب‌هایی پایه طبیعی از قبیل نشاسته، کیتوسان، کاراگینان و سلولز به دلیل زیست‌تخریب‌پذیری و سازگاری با محیط‌ زیست از گزینه‌های مناسب در فرایند تصفیه‌ پساب‌های صنعتی هستند.

محقق این طرح با بیان اینکه سرعت و ظرفیت جذب بالای ابرجاذب‌ها ناشی از حضور نانوذرات در روش مذکور است عنوان کرد:« نانوذرات مغناطیسی به دلیل اندازه‌ی نانومتری و مساحت سطح به حجم بالای خود، توانایی بسیار خوبی در جذب مواد رنگ­زای کاتیونی به ابرجاذب‌ها می‌بخشند. نتایج نشان می‌دهد که حضور نانوذرات اکسید آهن باعث افزایش سرعت جذب نیز می­‌شود.

همچنین با افزایش غلظت نانو ذرات اکسید آهن در پلیمر طبیعی، میزان جذب رنگ افزایش می‌یابد.

حضور نانوذرات مغناطیسی موجب می‌شود این ابرجاذب‌ها پس از فرایند تصفیه به آسانی جداسازی شوند. طراحی ساده، هزینه‌ی پایین، پاسخ سریع، قابلیت تجزیه‌ی بیولوژیک، میزان جذب بالاو ظرفیت جذب بالا از مزایای دیگر این ابرجاذب نانوکامپوزیتی محسوب می‌شود.

این طرح با همت دکتر محمدتقی وردینی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، انجام شده و نتایج این کار در مجله‌ی Carbohydrate Polymers (جلد 136، سال 2016، صفحات 772 تا 781) به چاپ رسیده است.

وردینی استادیار پایه 9 گروه شیمی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز بوده، دارای 10مقاله ISI و علمی پژوهشی، بیش از 100 مقاله ارائه شده در همایش‌های ملی و دو طرح پژوهشی را در کارنامه علمی پژوهشی خود داراست.

انتهای پیام/ش