طاق اين مسجد مخروطى شکل و بسيار بلند است.
بناى مسجد بسيار قديمى و بانى آن نامعلوم است؛ اما سبک ساختمان آن نشان مىدهد که بناى اوليهٔ آن آتشکدهاى بوده که بعدها به مسجد تبديل شده است.
در داخل مسجد، کتيبهاى از کاشى مشتمل بر مناجات حضرت على (ع) وجود دارد که بيشتر آن فروريخته و از تمام کتيبه تنها سه قطعه باقى مانده است.
در گذشته، در جانب شمال اين مسجد، مدرسهاى بود که امروزه سراسر ويران شده است و غير از چند طاقنما اثر ديگرى از آن باقى نمانده است.
در وسط حياط اين مسجد، يک حوض آب لوزىشکل قرار دارد.
در اين مسجد مزارى هست که روى سنگ آن نام حسن نوشته شده و گروهى مىگويند
گور حسن صباح، رئيس فرقهٔ اسماعيليه است؛ ولى اين نظر در تحقيقات تاريخى
تأييد نشده است.
این اثر در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۱۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
انتهای پيام/