به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، پدر 57 ساله ام پاکبان شهرداری با حقوق 1 میلیون و 100هزار تومانی.

3 ماهی بود که با وام و قرض خانه ای خریده بودیم.آن شب مهمان داشتیم خواهر زاده 3 ساله به همراه مادرش.

در حال تماشای برنامه های تلویزیون بودیم که ناگهان صدای مهیبی آمد. آسمان سیاه شد و باران شیشه و آجر بارید تا به خودمان آمدیم وسط خیابان غرق خون بودیم و مبهوت.

ماموران اورژانس، نیروهای انتظامی، آتش نشانی، ادراه گاز در محل حادثه حاضر شدند.شدت انفجار به قدری بود که حتی فرماندار اهواز را نیز به محل حادثه کشاند.

اورژانس زخمی هارا به بیمارستان منتقل کرد اما یک پیرزن زیر آوارها جلوی چشم فرزندانش ماند و فوت کرد.

کولر خانه ای که منفجر شد چنان به خانه روبرویی پرت گردید که دیوارها و در حیاطشان را خراب و در ماشین جا خوش کرد.


به گزارش مسئولین در اثر نشت گاز یکی از واحد های مسکونی یک باب آپارتمان در تاریخ 25/8/94 ساعت21:25 دقیقه دچار خسارت شدید شد که طبق نظر کارشناسان 8 خانه غیر قابل سکونت شده و باید تخلیه شوند.8 خانواده نیز همان شب ویرانه ها را تخلیه کردند و آواره کوچه و خیابان شدند.

چندین خانه ی دیگر نیز بر اثر شدت انفجار یا آسیب دیدند یا وسایلشان ضربه خورد.


تا مشخص شدن مقصر و محکوم شدن وی، برای درخواست کمک نزد فرماندار رفتم فرماندار مرا نزد شهرداری اهواز فرستاد، شهردار گفت کاری از دست ما برنمی آید به اداره گاز مراجعه کن اداره گاز 20 میلیون تومان به 8خانه متضرر بخشید اما 20 میلیون برای خانه ای که باید تخریب شود بسیار ناچیز است.

به شورای شهر رفتم رئیس شورا گفت هیچ کمکی از ما برنمی آید.


در استانداری نیز اجازه دیدار با استاندار را نداشتم نا امید از همه جا نزد شهردار منطقه 4 رفتم و جواب او این بود که هیچ قانون و تبصره ای برای کمک به شما وجود ندارد و این در حالی است که یکی از نیروهایش آواره کوچه و خیابان شده است.



به بانکی که از آن وام مسکن گرفته ایم مراجعه کردم بلکه در جریان مشکلاتمان باشند و جریمه دیر کرد را ازما نگیرند اما بی فایده بود.

ناگفته نماند در آن شب دزدها کم لطفی نکرده و برخی از وسایلمان را دزدیدند.

حال ما ماندیم و یک خرابه و کودکی وحشت زده از اتفاق آن شب و قسط های وام و... .

همه ی راه ها را رفتم و همه درها را زدم اما هیچ کس پاسخگو نبود آخرین گزینه رسانه بود تا شاید از این طریق کسی صدای ما را بشنود.


این ها حرف های خانم شیرمردی است ، یک خانواده از 8 خانواده ای که خانه شان باید تخریب شود چون دیگر قابل سکونت نیست.

برای پیگیری موضوع با اداره گاز تماس گرفتیم فرجی رییس روابط عمومی اداره گاز گفت: در این حادثه صاحب خانه مقصر است و از آنجا که تمام اماکنی که مجهز به گاز هستند حتی در صورتی که مقصر باشند بیمه مبلغی را به خسارت زدگان پرداخت می کند  این حادثه نیز از این امر مستثنی نبود.


وی اظهار داشت: کاری از کسی بر نمی آید چون خانه خسارت دیدگان نیز بیمه نبوده در حال حاضر تنها راه ممکن مراجعه به موسسات خیریه است.


حال باید دید در استانی با این وسعت و ثروت آیا کسی هست  که به داد این خانواده ها برسد و آنان را از آوارگی رها کند؟!

آیا کمک به چنین اشخاصی نیاز به تبصره و ماده ی قانونی دارد؟!

پرسش ها بسیارند اما قضاوت با شمااست.

انتهای پیام/و