امن‌ترین خطوط هوایی در جهان را بشناسید
همه‌ی مسافران دوست دارند پروازی امن با امن ترین خط هوایی داشته باشند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یک جست‌وجوی سریع در گوگل بسیاری از روش‌های مختلفِ رتبه‌بندی خطوط هوایی جهان را ارائه می‌دهد. شما به راحتی می‌توانید خطوط هوایی را (حداقل آن خطوطی که در امریکا هستند) با توجه به پرواز به‌موقع‌شان، شکایت‌ها، سیستم مدیریت چمدان و این‌که چه مجله‌‌ای را به‌دست می‌گیرید، دسته بندی کنید.
افق‌های‌تان را کمی گسترده‌تر کنید تا به صنعت هوایی جهانی نگاهی بیاندازید، و شناسایی این‌که کدام خط در دنیا "بهترین" است، می‌تواند کمی دشوارتر باشد.
امن ترین خطوط هوایی در جهان در ادامه آمده‌اند:
۱. خط هوایی کوانتاس
۲. خط هوایی لوفت‌هانزا
۳. خط هوایی ایر نیوزلند
۴. خط هوایی بریتیش ایرویز
۵. خط هوایی فین ایر
۶. خط هوایی کاتای پاسیفیک
۷. خط هوایی اوا ایر
۸. خط هوایی سنگاپور
۹. خط هوایی امارات
۱۰. همه ی خطوط هوایی مستقر در امریکا
ما فهرست‌مان را بر مبنای داده‌ها و پژوهش‌ها در این مقاله انتخاب کردیم. بدون توجه به شخصیت‌های معروف روسی که به تازگی در شبکه‌ی تلویزیونی روسیه ظاهر می‌شوند و سوابق ایمنی هواپیمایی مادرلند را به اطلاع عموم می‌رسانند. سیستم رتبه‌بندی ایرلاین ریتینگ دات کام در واقع خطوط هوایی را که تجهیزاتِ ساختِ روسیه را به کار می‌اندازد در رتبه‌ی پایین‌تری قرار می‌دهد، بنابراین خطوط هوایی نظیر آئروفلوت یا کوبانا صرفا به خاطر ماهیت هواپیمایی که به کار می‌گیرد هیج وقت در صدر فهرست قرار نمی‌گیرد.
شما واژه‌ی بهترین را چگونه تعریف می‌‌کنید؟ آیا آن همان خط هوایی است که شما را سالم به مقصد می‌رساند؟ ( این یک معجزه است) و به شما یک قوطی پر نوشیدنی مخصوص با طعم زنجبیل می‌دهد؟
واژه‌ی بهترین بسیار مبهم و یک اصطلاح انتزاعی است، لذا به عنوان مبنای این بحث، ما به امن‌ترین خطوط هوایی در جهان نگاهی می‌اندازیم. این کار تا حدودی عینی‌تر و یک استاندارد قابل اندازه‌گیری‌تر از این است که شناسایی کنیم کدام خط هوایی راحت‌ترین صندلی یا بهترین نوشیدنی را در رده‌ی فرست کلاس دارد، اما این هنوز موضوع بسیار مبهمی است.
اسکای ترکس، یک شرکت مشاور در هوانوردی واقع در انگلستان شرح می‌دهدکه" هیچ معیار اندازه‌گیری واحد و جهانی از ایمنی خط هوایی و نیز هیچ فرمول دقیق یا علمی وجود ندارد که بتوان در سراسر این صنعت به کار بست."
هرچند ممکن است آن موضوع درست باشد، کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که به گذشته نگاهی بیاندازیم، و ببینیم چگونه امن‌ترین خطوط هوایی جهان با وجود ماهیتِ در حال تغییرِ مسافرت‌های هوایی تکامل یافته‌اند. از آن‌جایی که صنعت هوایی رشد تصاعدی داشته است، یکی از روش‌هایی که می‌توانیم به کار ببریم این است که به داده‌های یکی از سازمان‌هایی که برای تعیین معیارهای ایمنی جهانی بر پا شده است، نگاهی بیاندازیم.
سازمان بین‌المللی هوانوردی بین‌المللی که در ۱۹۴۴ توسط سازمان ملل متحد تأسیس شد، ایمنی را به عنوان یکی از اهداف راهبردی‌اش توصیف می‌کند، همان‌طور که "این سازمان با همکاری نزدیک با کل جامعه‌ی حمل‌ونقل هوایی دائما تلاش می‌کند تا در عین حال که سطح بالای ظرفیت و بهره‌وری را حفظ می‌کند، عملکرد ایمنی فنیِ موفقِ هوانوردی را بهبود دهد. "
هر سال، ایرلاین ریتینگز دات کام فهرستی از امن‌ترین خطوط هوایی جهان را بعد از ارزیابی بازرسی‌های اداره هوانوردی فدرال و ایکائو، منتشر می‌کند و فهرست برترین‌های ۲۰۱۵ با کوانتاس استرالیا آغاز می‌شود. این خط هوایی که در ۱۹۲۰ تأسیس شد، کوانتاس را قدیمی‌ترین و باتجربه‌ترین خط هوایی کرد. شصت و چهار سال – که همچنان هم ادامه دارد- بدون سانحه مرگبار آنها را به صدر جدول رساند. این یک امار قابل توجه است: یعنی این‌که این خط هوایی در عصر جت، حتی یک مورد مرگبار نداشته است.
همسایگان استرالیا در اطراف دریای تاسمان در صدر فهرست ۱۰ برترین خط هوایی قرار دارند.اگرچه ایر نیوزلند به اندازه‌ی کوانتاس قدیمی نیست، اما خودش را به عنوان یکی از امن‌ترین خطوط هوایی جهان نشان داد، آخرین سانحه مرگبار آنها در نوامبر ۱۹۷۹ اتفاق افتاد- سقوط غم انگیز پرواز ۹۰۱ در کوه اربوس در حالی‌که بر فراز مناظر قاره‌ی قطب جنوب پرواز می‌کرد.
بریتیش ایرویزِ معروف حامل پرچم بریتانیا است، و نیز به عنوان یکی از امن‌ترین حاملان جهان به اطلاع عموم رسانده می‌شود. حدود ۴۰ سال از آخرین سقوط مرگبار این خط هوایی گذشته است، هرچند خوشبختانه نقص فنیِ اخیرِ موتور در لاس وگاس در هنگام تخلیه‌ی اضطراری در باند فرودگاه مک‌کاران فقط آسیب‌های جزئی در پی داشت.
فین ایر و لوفت‌هانزا دو خط هوایی اروپا هستند که سوابق ایمنی درخشانی دارند. حامل پرچم فنلاند نیز همچنان یکی از قدیمی‌ترین خطوط هوایی است و از ۱۹۶۳ هیچ‌گونه مورد مرگباری نداشته است. این خط هوایی نیز در اثنای جایگزینی بعضی از ناوگان هوایی دوربردش و نیز در حال تحویل گرفتن ایرباس‌های آ۳۵۰ است.
لوفت‌هانزا بزرگترین خط هوایی اروپا است، که به بیش از ۲۰۰ مقصد در ۷۸ کشور با حدود ۳۰۰ ناوگان هوایی‌اش خدمت رسانی می‌کند. اگر چه آنها دارای حاملِ ارزان قیمت به نام جرمن‌وینگز هستند، نامی که با سقوطِ غم انگیز در رشته کوه‌های آلپ در فرانسه در جهان معروف شد، فقط ۲ مورد مرگبار در هواپیمایی لوفت هانزا از ۱۹۷۹ تا کنون از آن دیده شد.
کاتای پسیفیکِ هنک کنگ، اوا ایرِ تایوان و خطوط هوایی سنگاپور سه حامل برتر آسیایی با سابقه‌ی ایمنی فوق العاده هستند. این خطوط در ابتدا ناوگان‌های هوایی دور برد را به راه انداختند که با جدیدترین غول پیکرهای بوئینگ و ایرباس ( دو راهرویی) مدام به روز می‌شود.
دو خط هوایی اتحاد و امارات، نسبت به مابقی خطوط هوایی موجود در این فهرست، تازه واردانِ نَسَبی به صنعت هوایی جهانی هستند. خط هوایی امارات در ۱۹۸۵ تأسیس و راه‌اندازی شد، ولی فقط در سال‌های اخیر است که به رشد عظیم و نوسازی ناوگان‌های هوایی دست یافته است. هواپیمایی اتحاد یک بازیگر جدید است که در ۲۰۰۳ شروع به کار کرد، اما به تازگی به خاطر ممتاز بودن‌اش به شهرت رسیده است و عنوان یکی از بهترین خطوط در جهان را گرفته است.
تمام خطوط هوایی فوق مشترکات زیادی دارند، یکی از مهم‌ترین آنها راه‌اندازی ناوگان هوایی جدیدتر است. تمام ناوگان‌های هوایی جدید بوئینگ و ایرباس در خط هوایی اتحاد جدیدتر از ۲۰۰۳ هستند و مهاجرهای انگلیسی و امریکایی که در دفترچه‌ی پروازی‌شان سابقه‌ی پرواز با جت را دارند، استخدام می‌کنند. شایان ذکر است که سیستم رتبه‌بندی ایرلاین ریتینگ دات کام در واقع خطوط هوایی را که تجهیزات ساخت روسیه را به کار می‌اندازند در رتبه‌ی پایین‌تری قرار می‌دهد، بنابراین خطوط هوایی نظیر آئروفلوت یا کوبانا صرفا به خاطر ماهیت هواپیمایی که به کار می‌گیرد هیج وقت در صدر فهرست قرار نمی‌گیرند.
چندین خط هوایی نیز برنامه‌های آموزش به دانشجویان افسری خودشان را آغاز کرده اند، از همان ابتدا به دانشجویان تعلیم می‌دهند چگونه پرواز کنند، و آنها را برای عملیات منحصر به فردشان آماده می‌کنند. لوفت‌هانزا یک دانشکده‌ی خلبانی بزرگ در آریزونا راه‌اندازی کرده است، در حالی‌که کاتای پاسیفیک دانشکده‌ی خلبانی بزرگ خودش را در استرالیا دارد. با توجه به هزینه‌ی بسیار سنگین ( و رو به افزایش) دریافت گواهی‌نامه‌های غیر نظامی در امریکا، من از دیدن بعضی از خطوط هوایی اصلی امریکا که در آینده شیوه‌ی مشابهی را به کار می‌برند، شگفت زده نمی‌شوم.
آلاسکا ایرلاینز، جت بلو، ویرجین امریکا و وست جت بعضی از رقیبان برترِ حاملانِ ارزان قیمتِ امریکایی هستند که در سایت ایرلاین ریتینگز دات کام مطرح شده‌اند و نیز حاملان هوایی همگانی امریکا سابقه‌ی ایمنی بسیار خوبی را نشان می‌دهند.
اگرچه بسیاری از کشورهای جهان استانداردهای ایمنی ایکائو را موافقت کرده‌اند، اما بازرسی این سازمان نیز بعضی از خلل‌های آشکار در سیستم را نشان داد. تایلند، هایتی، قزاقستان، لبنان، نپال، اوروگوئه و چند کشور افریقایی هم از لحاظ مخاطراتِ ایمنی تحت لوای ایکائو هستند. بیشتر اوپراتورها در این کشورها خدماتی به امریکا نمی‌دهند، اما تای ایرویز یک شبکه‌ی بزرگ بین‌المللی را در مرکز بانکوک‌اش برقرار می‌کند.
من قبل از خرید بلیط از هواپیمایی مالزی دوبار فکر می‌کنم، اما دلیل عمده‌اش این است که به نظر می‌آید این خط هوایی بد شانس باشد. آیا به این معنی است که اگر با پروازهای خروجی هوایی خاور میانه از بیروت یا پروازهای ورودی نپال ایر به کاتماندو پرواز کنید، سقوط خواهید کرد؟ مسلماً نه، اما انجام این کار قطعاً خطری را به صنعتی می‌افزاید که با کاهش خطر نجات میابد.
با توجه به همه‌ی این گفته‌ها، ممکن است ما با یک دیدگاهی به بعضی داده‌ها نگاه کنیم. در ۲۰۱۴، ایکائو گزارش کرد حدود ۳.۲ میلیارد مسافر در سراسر جهان با ۳۳ میلیون پرواز جابه‌جا می‌شوند. در همان سال، به ازای هر یک میلیون پرواز خروجی فقط ۳ سانحه روی داد. تعداد موارد مرگبار به خاطر ۲ سانحه بوئینگ۷۷۷ پرواز مالزی افزایش یافت. در حالت ایده آل، این رقم صفر است، اما طیق گزارش ایرلاین ریتینگز دات کام، ۵۰ سال پیش ۸۷ مورد سقوط اتفاق افتاد که جمعاً ۱۵۹۷ مسافر کشته شدند، درست در زمانی که خطوط هوایی سالانه فقط ۱۴۱ میلیون مسافر حمل می‌کردند- و این برابر با حدود ۵ درصد از ترافیک امروزی است.
صنعت مسافرت هوایی جهانی هیچ علامتی از کاهش پرواز را نشان نمی‌دهد. به هر حال فضای هوایی پر تردد است و سوانح هنوز هم اتفاق می‌افتند- و خوشبختانه تعدادشان خیلی کم است- ولی ما نمی‌توانیم اکنون سپر محافظ‌مان را زمین بگذاریم.
تصویری از گزارش ایمنی فنی ۲۰۱۵ ایکائو که نشان می‌دهد داده‌های ۲۰۱۳-۲۰۱۲ مربوط به میزان مفقوی لاشه‌ی هواپیمای ساخت کشورهای غربی در مناطق تقسیم بندی شده است.
منبع: فرادید
انتهای پیام/
افق‌های‌تان را کمی گسترده‌تر کنید تا به صنعت هوایی جهانی نگاهی بیاندازید، و شناسایی این‌که کدام خط در دنیا "بهترین" است، می‌تواند کمی دشوارتر باشد.
امن ترین خطوط هوایی در جهان در ادامه آمده‌اند:
۱. خط هوایی کوانتاس
۲. خط هوایی لوفت‌هانزا
۳. خط هوایی ایر نیوزلند
۴. خط هوایی بریتیش ایرویز
۵. خط هوایی فین ایر
۶. خط هوایی کاتای پاسیفیک
۷. خط هوایی اوا ایر
۸. خط هوایی سنگاپور
۹. خط هوایی امارات
۱۰. همه ی خطوط هوایی مستقر در امریکا
ما فهرست‌مان را بر مبنای داده‌ها و پژوهش‌ها در این مقاله انتخاب کردیم. بدون توجه به شخصیت‌های معروف روسی که به تازگی در شبکه‌ی تلویزیونی روسیه ظاهر می‌شوند و سوابق ایمنی هواپیمایی مادرلند را به اطلاع عموم می‌رسانند. سیستم رتبه‌بندی ایرلاین ریتینگ دات کام در واقع خطوط هوایی را که تجهیزاتِ ساختِ روسیه را به کار می‌اندازد در رتبه‌ی پایین‌تری قرار می‌دهد، بنابراین خطوط هوایی نظیر آئروفلوت یا کوبانا صرفا به خاطر ماهیت هواپیمایی که به کار می‌گیرد هیج وقت در صدر فهرست قرار نمی‌گیرد.
شما واژه‌ی بهترین را چگونه تعریف می‌‌کنید؟ آیا آن همان خط هوایی است که شما را سالم به مقصد می‌رساند؟ ( این یک معجزه است) و به شما یک قوطی پر نوشیدنی مخصوص با طعم زنجبیل می‌دهد؟
واژه‌ی بهترین بسیار مبهم و یک اصطلاح انتزاعی است، لذا به عنوان مبنای این بحث، ما به امن‌ترین خطوط هوایی در جهان نگاهی می‌اندازیم. این کار تا حدودی عینی‌تر و یک استاندارد قابل اندازه‌گیری‌تر از این است که شناسایی کنیم کدام خط هوایی راحت‌ترین صندلی یا بهترین نوشیدنی را در رده‌ی فرست کلاس دارد، اما این هنوز موضوع بسیار مبهمی است.
اسکای ترکس، یک شرکت مشاور در هوانوردی واقع در انگلستان شرح می‌دهدکه" هیچ معیار اندازه‌گیری واحد و جهانی از ایمنی خط هوایی و نیز هیچ فرمول دقیق یا علمی وجود ندارد که بتوان در سراسر این صنعت به کار بست."
هرچند ممکن است آن موضوع درست باشد، کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که به گذشته نگاهی بیاندازیم، و ببینیم چگونه امن‌ترین خطوط هوایی جهان با وجود ماهیتِ در حال تغییرِ مسافرت‌های هوایی تکامل یافته‌اند. از آن‌جایی که صنعت هوایی رشد تصاعدی داشته است، یکی از روش‌هایی که می‌توانیم به کار ببریم این است که به داده‌های یکی از سازمان‌هایی که برای تعیین معیارهای ایمنی جهانی بر پا شده است، نگاهی بیاندازیم.
سازمان بین‌المللی هوانوردی بین‌المللی که در ۱۹۴۴ توسط سازمان ملل متحد تأسیس شد، ایمنی را به عنوان یکی از اهداف راهبردی‌اش توصیف می‌کند، همان‌طور که "این سازمان با همکاری نزدیک با کل جامعه‌ی حمل‌ونقل هوایی دائما تلاش می‌کند تا در عین حال که سطح بالای ظرفیت و بهره‌وری را حفظ می‌کند، عملکرد ایمنی فنیِ موفقِ هوانوردی را بهبود دهد. "
هر سال، ایرلاین ریتینگز دات کام فهرستی از امن‌ترین خطوط هوایی جهان را بعد از ارزیابی بازرسی‌های اداره هوانوردی فدرال و ایکائو، منتشر می‌کند و فهرست برترین‌های ۲۰۱۵ با کوانتاس استرالیا آغاز می‌شود. این خط هوایی که در ۱۹۲۰ تأسیس شد، کوانتاس را قدیمی‌ترین و باتجربه‌ترین خط هوایی کرد. شصت و چهار سال – که همچنان هم ادامه دارد- بدون سانحه مرگبار آنها را به صدر جدول رساند. این یک امار قابل توجه است: یعنی این‌که این خط هوایی در عصر جت، حتی یک مورد مرگبار نداشته است.
همسایگان استرالیا در اطراف دریای تاسمان در صدر فهرست ۱۰ برترین خط هوایی قرار دارند.اگرچه ایر نیوزلند به اندازه‌ی کوانتاس قدیمی نیست، اما خودش را به عنوان یکی از امن‌ترین خطوط هوایی جهان نشان داد، آخرین سانحه مرگبار آنها در نوامبر ۱۹۷۹ اتفاق افتاد- سقوط غم انگیز پرواز ۹۰۱ در کوه اربوس در حالی‌که بر فراز مناظر قاره‌ی قطب جنوب پرواز می‌کرد.
بریتیش ایرویزِ معروف حامل پرچم بریتانیا است، و نیز به عنوان یکی از امن‌ترین حاملان جهان به اطلاع عموم رسانده می‌شود. حدود ۴۰ سال از آخرین سقوط مرگبار این خط هوایی گذشته است، هرچند خوشبختانه نقص فنیِ اخیرِ موتور در لاس وگاس در هنگام تخلیه‌ی اضطراری در باند فرودگاه مک‌کاران فقط آسیب‌های جزئی در پی داشت.
فین ایر و لوفت‌هانزا دو خط هوایی اروپا هستند که سوابق ایمنی درخشانی دارند. حامل پرچم فنلاند نیز همچنان یکی از قدیمی‌ترین خطوط هوایی است و از ۱۹۶۳ هیچ‌گونه مورد مرگباری نداشته است. این خط هوایی نیز در اثنای جایگزینی بعضی از ناوگان هوایی دوربردش و نیز در حال تحویل گرفتن ایرباس‌های آ۳۵۰ است.
لوفت‌هانزا بزرگترین خط هوایی اروپا است، که به بیش از ۲۰۰ مقصد در ۷۸ کشور با حدود ۳۰۰ ناوگان هوایی‌اش خدمت رسانی می‌کند. اگر چه آنها دارای حاملِ ارزان قیمت به نام جرمن‌وینگز هستند، نامی که با سقوطِ غم انگیز در رشته کوه‌های آلپ در فرانسه در جهان معروف شد، فقط ۲ مورد مرگبار در هواپیمایی لوفت هانزا از ۱۹۷۹ تا کنون از آن دیده شد.
کاتای پسیفیکِ هنک کنگ، اوا ایرِ تایوان و خطوط هوایی سنگاپور سه حامل برتر آسیایی با سابقه‌ی ایمنی فوق العاده هستند. این خطوط در ابتدا ناوگان‌های هوایی دور برد را به راه انداختند که با جدیدترین غول پیکرهای بوئینگ و ایرباس ( دو راهرویی) مدام به روز می‌شود.
دو خط هوایی اتحاد و امارات، نسبت به مابقی خطوط هوایی موجود در این فهرست، تازه واردانِ نَسَبی به صنعت هوایی جهانی هستند. خط هوایی امارات در ۱۹۸۵ تأسیس و راه‌اندازی شد، ولی فقط در سال‌های اخیر است که به رشد عظیم و نوسازی ناوگان‌های هوایی دست یافته است. هواپیمایی اتحاد یک بازیگر جدید است که در ۲۰۰۳ شروع به کار کرد، اما به تازگی به خاطر ممتاز بودن‌اش به شهرت رسیده است و عنوان یکی از بهترین خطوط در جهان را گرفته است.
تمام خطوط هوایی فوق مشترکات زیادی دارند، یکی از مهم‌ترین آنها راه‌اندازی ناوگان هوایی جدیدتر است. تمام ناوگان‌های هوایی جدید بوئینگ و ایرباس در خط هوایی اتحاد جدیدتر از ۲۰۰۳ هستند و مهاجرهای انگلیسی و امریکایی که در دفترچه‌ی پروازی‌شان سابقه‌ی پرواز با جت را دارند، استخدام می‌کنند. شایان ذکر است که سیستم رتبه‌بندی ایرلاین ریتینگ دات کام در واقع خطوط هوایی را که تجهیزات ساخت روسیه را به کار می‌اندازند در رتبه‌ی پایین‌تری قرار می‌دهد، بنابراین خطوط هوایی نظیر آئروفلوت یا کوبانا صرفا به خاطر ماهیت هواپیمایی که به کار می‌گیرد هیج وقت در صدر فهرست قرار نمی‌گیرند.
چندین خط هوایی نیز برنامه‌های آموزش به دانشجویان افسری خودشان را آغاز کرده اند، از همان ابتدا به دانشجویان تعلیم می‌دهند چگونه پرواز کنند، و آنها را برای عملیات منحصر به فردشان آماده می‌کنند. لوفت‌هانزا یک دانشکده‌ی خلبانی بزرگ در آریزونا راه‌اندازی کرده است، در حالی‌که کاتای پاسیفیک دانشکده‌ی خلبانی بزرگ خودش را در استرالیا دارد. با توجه به هزینه‌ی بسیار سنگین ( و رو به افزایش) دریافت گواهی‌نامه‌های غیر نظامی در امریکا، من از دیدن بعضی از خطوط هوایی اصلی امریکا که در آینده شیوه‌ی مشابهی را به کار می‌برند، شگفت زده نمی‌شوم.
آلاسکا ایرلاینز، جت بلو، ویرجین امریکا و وست جت بعضی از رقیبان برترِ حاملانِ ارزان قیمتِ امریکایی هستند که در سایت ایرلاین ریتینگز دات کام مطرح شده‌اند و نیز حاملان هوایی همگانی امریکا سابقه‌ی ایمنی بسیار خوبی را نشان می‌دهند.
اگرچه بسیاری از کشورهای جهان استانداردهای ایمنی ایکائو را موافقت کرده‌اند، اما بازرسی این سازمان نیز بعضی از خلل‌های آشکار در سیستم را نشان داد. تایلند، هایتی، قزاقستان، لبنان، نپال، اوروگوئه و چند کشور افریقایی هم از لحاظ مخاطراتِ ایمنی تحت لوای ایکائو هستند. بیشتر اوپراتورها در این کشورها خدماتی به امریکا نمی‌دهند، اما تای ایرویز یک شبکه‌ی بزرگ بین‌المللی را در مرکز بانکوک‌اش برقرار می‌کند.
من قبل از خرید بلیط از هواپیمایی مالزی دوبار فکر می‌کنم، اما دلیل عمده‌اش این است که به نظر می‌آید این خط هوایی بد شانس باشد. آیا به این معنی است که اگر با پروازهای خروجی هوایی خاور میانه از بیروت یا پروازهای ورودی نپال ایر به کاتماندو پرواز کنید، سقوط خواهید کرد؟ مسلماً نه، اما انجام این کار قطعاً خطری را به صنعتی می‌افزاید که با کاهش خطر نجات میابد.
با توجه به همه‌ی این گفته‌ها، ممکن است ما با یک دیدگاهی به بعضی داده‌ها نگاه کنیم. در ۲۰۱۴، ایکائو گزارش کرد حدود ۳.۲ میلیارد مسافر در سراسر جهان با ۳۳ میلیون پرواز جابه‌جا می‌شوند. در همان سال، به ازای هر یک میلیون پرواز خروجی فقط ۳ سانحه روی داد. تعداد موارد مرگبار به خاطر ۲ سانحه بوئینگ۷۷۷ پرواز مالزی افزایش یافت. در حالت ایده آل، این رقم صفر است، اما طیق گزارش ایرلاین ریتینگز دات کام، ۵۰ سال پیش ۸۷ مورد سقوط اتفاق افتاد که جمعاً ۱۵۹۷ مسافر کشته شدند، درست در زمانی که خطوط هوایی سالانه فقط ۱۴۱ میلیون مسافر حمل می‌کردند- و این برابر با حدود ۵ درصد از ترافیک امروزی است.
صنعت مسافرت هوایی جهانی هیچ علامتی از کاهش پرواز را نشان نمی‌دهد. به هر حال فضای هوایی پر تردد است و سوانح هنوز هم اتفاق می‌افتند- و خوشبختانه تعدادشان خیلی کم است- ولی ما نمی‌توانیم اکنون سپر محافظ‌مان را زمین بگذاریم.
تصویری از گزارش ایمنی فنی ۲۰۱۵ ایکائو که نشان می‌دهد داده‌های ۲۰۱۳-۲۰۱۲ مربوط به میزان مفقوی لاشه‌ی هواپیمای ساخت کشورهای غربی در مناطق تقسیم بندی شده است.
منبع: فرادید
انتهای پیام/
