در پیام علی جنتی آمده است:"ایران به عنوان قبله دل عرفان و كعبه آمال اولیا و مقربان است و زبان پارسی شكرینش، شاخ نبات دیوان سخنوران و آذربایجان به سان جان این كالبد و در این میان تركان پارسی گویش، آبروی سخن دان و عالمانش لنگر علوم هستند .

وقتی فضیلت های اعجاب آور این سرزمین، با مضمون این عبارت دمساز شود كه ' شرف المكان بالمكین ' آذربایجان ارجی مضاعف می یابد زیرا به عیان می بینی فرزندان فرهیخته این خاك گوهر خیز را شانی است كه عنقای خیال را بال رسیدن به قبله اعتبار و دانش ایشان نیست .

سعدالدین محمودبن عبدالكریم معروف به شیخ محمود شبستری یكی از این نادره گویان و طایران خوش الحان ادبیات و عرفان است كه با گذشت سده ها از غروب حیاتش، هنوز زلال فكر پرفروغ او، تشنگان علم و معرفت را سیراب می كند؛ قطبی كه صاحبدلان به گرد اندیشه های تابناكش در گردش اند و مستعدان از بركات نفس هایش خوش در این میان خطه عارف پرور شبستر در درازنای تاریخ خود مردان نامداری را در دامان خویش پرورده كه شیخ محمود شبستری یكی از پرآوازه ترین آنان است.

شیخ شبستری كه در جوانی به مسند شیخوخیت و ارشاد دست یافته بود هرچند بر اساس قراین عمر كوتاهی داشت لكن در همین اندك سالی نیز كه از موهبت حیات بهره یافته بود، چنان زیست و چنان نمود كه هنوز پس از قرن ها همچنان نامش ورد زبان هاست.

آنچه بیش از هر چیز ابعاد بلند آوازگی این شیخ جوان شبستر را رقم زده است، منظومه گلشن راز اوست.

گرچه آثار دیگری نیز بدو منسوب و مسجل است اما در میان میراث بازمانده از او گلشن راز جایگاهی به مراتب رفیع تر و بلند مرتبه تر یافته است چنانچه از همان ایام سرایش، نسخه های آن در پهنه گسترده ای از قلمرو فرهنگی ایران آن روزگار نشر یافته و در گذر زمان دانشوران بسیاری با ژرف كاوی در ادبیات آن، شروح گونه گونی بر آن نوشته اند.

اینك كه زحمات همكاران سختكوش اینجانب در آذربایجان و بانیان محترم این همایش ملی برای بزرگداشت شیخ محمود شبستری ثمر داده و این گردهمایی ارجمند در شرف دیدن آفتاب است؛ به واسطه احساس عمیق علاقه مندی به این خطه معرفت پرور و نیز بر مبنای مسئولیتی قراردادی تحریر پیامی بر این همایش مبارك نیز سهم ما افتاده است و الا به خوبی واقفیم كه عرصه سیمرغ جولانگاه خطیری است و نوشتن درباره چنین متفكری بشكوه، تا چه میزان كاری صعب و دشوار . لذا ورود به حوزه تخصصی بررسی آراء و آثار آن اندیشمندان بزرگ را نه در وسع خود میسور می بینم و نه دراین مقال كوتاه مقدور كه استادان محترم و سخنرانان ارجمند همایش، این وظیفه خطیر را بر عهده خواهند داشت.

لازم می دانم به سهم خود از همه برگزار كنندگان و شركت كنندگان این همایش ارجمند صمیمانه تشكر و سپاسگزاری كرده و از خداوند متعال مزید توفیق همگان را خواستارم."