کاربرانی که در فضای مجازی شخصیتی دیگر پیدا میکنند در حقیقت در حال تغییر شخصیت واقعیشان هستند.

به گزارش خبرنگار دریچه فناوری فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همه انسان‌ها  برای خود ارزش قائل هستند که این ارزش بر اساس عقاید و اصولی که دارند از لحاظ مقدار و کیفیتش متفاوت است. ما دوست داریم در  اجتماع از احترامی برخوردار باشیم که این از  عزت نفس یا کرامت انسانی سرچشمه می‌گیرد. در نتیجه رفتارها و گفتارهایمان که عامل‌های اصلی قضاوت دیگران در مورد ما هستند را طوری تنظیم می‌کنیم که انسانی با شخصیت در  اجتماع شناخته شویم. و بر این اساس  قبل از صحبت و رفتارمان فکر می‌کنیم ، از کارها و سخنانی که شأن ما را دچار مخاطره می‌کند پرهیز می‌کنیم و به طور کلی بسیاری از رفتارها و گفتارهایمان را کنترل می‌کنیم،   این مسئله در فضای حقیقی زندگی ما تا حد قابل قبولی جا افتاده است. نتیجه آن هم با سخنانی مثل: " انسان با شخصیتی است"، " انسان مؤدبی است "، "انسان بافرهنگی است" نمود پیدا می‌کند.

اما در فضای مجازی  داستان متفاوت است.

کاربران نقاب به چهره خود را می‌کشند.

ما در فضای حقیقی یک هویت داریم و تمام تلاشمان را برای حفظ شأن آن هویت می‌کنیم، اما در فضای مجازی به دلیل امکان داشتن چندین هویت مجازی  و تغییر هویت، موضوعی به نام عزت نفس تحت شعاع  برخی وسوسه‌های درونی یا به اصطلاح  هواهای نفسانی قرار می‌گیرد و داشتن عزت نفس و کرامت انسانی در فضای مجازی نادیده گرفته می‌شود. غافل از اینکه  تمرین داشتن شخصیتی دیگر موجب عادت شدن و بروز آن حتی در فضای حقیقی هم می‌شود.  باید توجه داشته باشیم  که افکارمان به مرور گفتارمان، رفتارمان و عادتمان خواهد شد.


 با توجه به صحبت‌هایی که شد کاربرانی که فکر می‌کنند در فضای  مجازی  هر کار درست و نا درستی انجام دهند در زندگی حقیقی‌شان تأثیری ندارد و می‌توانند در فضای حقیقی زندگی انسان با فرهنگی جلوه کنند، سخت در اشتباه هستند. با کارهای نادرست و غیر اخلاقی و و سخنان نامناسب مانند دروغ و تهمت و ضایع کردن حقوق دیگران در اصل بخش نا مناسب شخصیتشان را جلوه و آن را تقویت می‌کنند. و روح و انسانیت خود را می‌کشند و در اصل همانی هستند و خواهند شد که در فضای مجازی نشان می‌دهند.
ماجرای تاسف بار  تجاوز و قتل ستایش کودک خوردسال در ورامین نمونه ای از این واقعیت است.

کاربران نقاب به چهره خود را می‌کشند.

یکی از اشتباهات ما کاربران فضای مجازی این است که فضای حقیقی و مجازی زندگی خود را  از هم جدا می‌کنیم ، در حالی که فضای  مجازی زندگی  در حقیقت  قسمتی از فصای حقیقی  زندگی ماست. چون مدت زمانی که صرف فضای مجازی می‌کنیم  جزئی از زندگی حقیقی است و شخصی که داخل فضای مجازی حضور دارد هم خود حقیقیمان است.

بنابراین اگر در فضای مجازی هم همانند فضای حقیقی کرامت نفس و شخصیتی که  برای هویت حقیقی خود می‌پسندیم در هویت مجازی خود نیز قائل نباشیم در آینده نه چندان دور تاثیرات نا مناسب را در زندگی خود خواهیم دید.




گزارش از محمدحسین حاجی



انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.