به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ المانیتور در گزارشی نوشت: زمانی که «عبدالفتاح سیسی» در ژوئن سال 2014 (30 روز منتهی به 9 تیر 93) به قدرت رسید، از رئیسجمهور ایران دعوت کرد در مراسم تحلیف وی شرکت کند. فرصتی که دو کشور از آن برای انجام مذاکرات به منظور ترمیم روابط بهره بردند.
«سامح شکری،» وزیر خارجه مصر، در مصاحبهای که 31 مارس (10 فروردین) با روزنامه سعودی «اکاز» انجام داد گفت تداوم بازسازی روابط با تهران به چند عامل بستگی دارد. او در ادامه مدعی شد: مهمترین نکته این است که ایران رویکرد و سیاستش را نسبت به شرایط منطقه تغییر دهد. تهران باید نشان دهد تمایل دارد روابط را بر پایه همکاری متقابل، احترام و منافع یکسان پایهگذاری کند. در نهایت نیز به استقلال و حاکمیت کشورهای عربی احترام بگذارد و در امور آنها مداخله نکند.
بنابر این گزارش، روابط میان دو کشور دهههاست پرتنش است. در زمان ریاستجمهوری «جمال عبدالناصر،» اختلاف و خصومت شاخصه روابط تهران و قاهره بود. تشکیل «سازمان پیمان مرکزی» در سال 1954، تنش میان دو کشور را افزایش داد. ایران نیز به این پیمان ملحق شد؛ در حالی که مصر آن را غیرقابل اعتماد میدانست.
روابط دو کشور در دوران ریاستجمهوری «انور سادات» چرخشی مثبت داشت. اما بار دیگر با ظهور انقلاب ایران و سقوط رژیم پهلوی، این روابط شکل دیگری به خود گرفت. در سال 1980 روابط دو کشور به طور کامل قطع شد. اما با به قدرت رسیدن «حسنی مبارک» و به دلیل منافع مشترک دو طرف، در سال 1991 روابط سیاسی در سطح تجاری ازسرگرفته شد. با این وجود، روابط تهران و قاهره هرگز به سطح عادی یا دوستانه نرسید. ایران توافق صلح مصر و رژیم صهیونیستی را محکوم کرد و راه مقاومت را در پیش گرفت. مصر نیز از سویی دیگر، از جنگ عراق علیه ایران حمایت کرد.
بنابر این گزارش، گرچه مصر در سال 1999 با عضویت ایران در گروه 15 موافقت کرد، تنش در روابط دو طرف در سال 2004 بار دیگر بالا گرفت. دلیل این مسئله، اتهامی بود که از جانب مصر مطرح شد. مصر ادعا کرد تهران قصد داشت یکی از شخصیتهای این کشور که قاهره هویتش را فاش نکرد ترور کند.
در دوران «محمد مرسی» روابط تهران و قاهره شکل مثبتی به خود گرفت. مرسی در اوت 2012 (31 روز منتهی به 9 شهریور 91) در اجلاس سران جنبش عدم تعهد در تهران شرکت کرد. او نخستین رئیسجمهور مصری بود که پس از انقلاب ایران به تهران سفر میکرد. بسیاری این مسئله را آغاز فصلی جدید در روابط دو کشور دانستند.
در ادامه این گزارش آمده است: کشورهای حوزه خلیج فارس مانند موتور محرک مصر هستند. مسئلهای که سیسی پیش از رسیدن به قدرت در مصاحبه خود با العربیه به آن اشاره کرد و مدعی شد: ایران به خوبی میداند که روابط با مصر از مجرای کشورهای عرب حوزه خلیج فارس عبور میکند. این کشورها خانواده ما هستند و زندگی آنها در صلح برای ما اهمیت زیادی دارد. تمام چیزی که از ایران میخواهیم، برقراری روابط عادلانه است.
«محمد سعید ادریس،» رئیس بخش مطالعات عربی و منطقه ای مرکز مطالعات سیاسی و راهبردی «الاهرام،» معتقد است شرایط برای بازسازی روابط تهران و قاهره مساعد نیست. نزدیکی دو کشور در شرایط کنونی، گامی علیه عربستان تلقی میشود.
«ایمان راغب،» کارشناس امور خلیج فارس در همین مرکز، همچنین اعتقاد دارد سایر مقامات بلندپایه مصر نیز موافق روابط با ایران نیستند و تا زمانی که خواستههای عربستان محقق نشود، برقراری روابط با این کشور را امکانپذیر نمیدانند. او گفت: تهران تمایل دارد روابطش را با مصر بر جنبه اقتصادی متمرکز کند؛ اما مصر چشمانداز روشنی درباره ماهیت روابط میان دو کشور ندارد. قاهره نمیداند باید به دنبال چه نوع روابطی با تهران باشد.
وی در خصوص نقش عربستان در روابط مصر و ایران گفت: با توجه به روابط استراتژیک قاهره و ریاض، عربستان به خصوص پس از انقلاب مصر در 30 ژوئن 2013 (10 تیر 92) عنصر بسیار مهمی به شمار میرود. به همین دلیل قاهره هرگز موضعی که به روابطش با ریاض آسیب برساند اتخاذ نخواهد کرد.
راغب در پایان گفت: شرایطی که شکری برای ایران تعیین کرده است، یک بازی دیپلماتیک است. زیرا وزیر خارجه مصر اطمینان دارد تهران این شرایط را نخواهد پذیرفت. شکری با این اقدام توپ را به زمین ایران انداخته و منتظر حرکت بعدی این کشور است.
انتهای پیام/
کشورهای عربی تا زمانیکه موضع روشنی دربرابر آمریکا و اسرائیل نداشته باشند و مادامیکه مجری سیاست های واشنگتن و جنگ طلبی های تل آویو باشند در حدی نیستن که شرط و شروط بگذارند آیا کشورهای عربی با این مواضع میخواهند تا دیده بشوند و بچشم بیایند کشورهای عربی هیچ ارزشی جز نوکری آمریکا در جهان عرب ندارند و مصر آمریکایی هم یکی از آنها همه کشورها و حاکمان عربی بدون استثنا تاکید میکنم بدون استثنا کانونهای فتنه و جاسوسی مبدل شده اند کشورهای عربی داعیه تفکرو مروج و عامل اسلام اشرافیت، اسلام ابوسفیان، اسلام ملّاهای کثیف درباری، اسلام مقدس نماهای بیشعور حوزههای علمی و دانشگاهی، اسلام ذلت و نکبت، اسلام پول و زور، اسلام فریب و سازش و اسارت، اسلام حاکمیت سرمایه و سرمایه داران بر مظلومین و پابرهنهها، و در یک کلمه «اسلام امریکایی» هستند و از طرف دیگر، سر بر آستان سرور
واقعیت و حقیقت این است که همه کشورهای عربی بدون استثنا درقد و قواره این نیستن که شرط بگذارند کشورهای عربی اندازه دهان خودشون صحبت کنن
چقدر خوب است به این سوال پاسخ داده شود که ایا کشورهای عربی از ارباب خود از آمریکا ام الفساد قرن اجازه گرفته اند؟
دوستتم رفیقتم قربون بند کیفتم تا پول داری رفیقتم
ایران قبلا از لحاظ اقتصادی داشت تحریم میشد
الان با نقشه سعودی ها از لحاظ سیاسی ایران رو منزوی می کنند
حالا مصر کیلومتر مربع چند؟ و اینکه با ساکنین اش فروخته میشه یا تخلیه میشه؟ اگه مشخص بفرمایند در دیوار آگهی میکنیم که زود فروش بره...
خاک بر سرتون
شما کی باشین که اسم تهدید بگذارین روی ما
میخوریمیتون
ما رو با خوار شدگان چه کار.
تازه اسراییل ,این غده سرطانی رو هم به رسمیت شناخته,دیگه چیزی بین دو کشور باقی نمونده.
آیا واقعأ همین طوره که آنها می گویند!؟
نه میشه گفت مهمه نه میشه گفت مهم نیست.
اما این خیلی مهمه که ما حواسمون را بیشتر جمع کنیم.
حالا نیز که مصر هم خیلی کشور پیشرفته و درست و درمونیه خودش تازه از ما بدبخت تر نازم میکنه والا
این خودش داره کیلو کیلو سرزمینشو میفروشه اون وقت واس ما شرط میذاره
خط و نشون میکشه
درحال حاضر مسئولان دیپلماسی ما باید با شناخت کامل اوضاع مصر از طریق رایزنی عزتمندانه با همه کشورهای اسلامی بخصوص مصر رابطه برقرار کنند متاسفانه سران بسیاری از کشورهای عربی آآنقدر بی جنبه هستند که اگر کشور قدرتمند ایران خواستار برقراری رابطه با آنها می شود آنرا نشان ضعف ایران وشروع به شرط وشروط گذاشتن میکنند یکی نیست به اینها بگوید حالا دیگه کمی عاقل شوید