به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  قارچ‌ها نه تنها با سیگنال‌های شیمیایی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، بلکه به نظر می‌رسد همانند انسان‌ها از لهجه‌های مختلف هم استفاده می‌کنند.

 این کشف حاصل تحقیق و بررسی روی نوعی قارچ میله‌ای به نام «Neurospora crassa»، ملقب به کپک قرمز رنگ نان است. این نوع قارچ تقریبا نزدیک به 100 سال می‌شود که در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفته است.
 
بسیاری از قارچ‌ها شامل «N. crassa» به عنوان میلچه یا نخینه رشد می‌کنند که اغلب شبکه به‌هم پیوسته‌ای را تشکیل می‌دهند. ثابت شده که شبکه نخینه‌ای برای اکثر قارچ‌ها، از جمله قارچ‌های مایکوریزا، از اهمیت زیادی برخوردار است. مایکوریزاها علاوه بر تشکیل پیوند بین ریشه گیاه و قارچ، نقش مهمی هم در تبادل مواد مغذی بین گیاه و خاک دارند.
 
بنا به گفته‌های لوئیس گلس، پروفسور زیست‌شناسی گیاهی و میکروبی در دانشگاه کالیفرنیا واقع در برکلی، این یافته‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درک بهتری از چگونگی برقراری ارتباط بین قارچ‌ها و همکاری جمعی آنها برای اعمال اهداف مخرب مانند بیماری‌های قارچی در گیاهان و حیوانات و همچنین اهداف مفید مانند روابط همزیگری با گیاهان پیدا کنند.
 
گلس در این‌باره اظهار کرد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد پیچیدگی خاصی در ارتباطات قارچی است. تاکنون ما تنها قادر به درک قسمت بسیار کوچکی از ارتباطات و تعاملات این موجودات مرموز بوده‌ایم».
 
گلس و همکارش، جونز هلر، روی ارتباطات قارچ‌ها، به خصوص چگونگی شناسایی هم‌نوعان خود، مطالعه می‌کنند. برای قارچ‌ها، هم‌نوع لزوما شامل نزدیک‌ترین خویشاوندشان نمی‌شود. در واقع قارچی هم‌نوع محسوب می‌شود که یک یا چند ژن مشترک با آنها داشته باشند.
 
جوانه هاگ‌های غیرجنسی قارچ «N. crassa» به نام گرملینگ «germlings» در گفت‌وگوهای شیمیایی با یکدیگر شرکت می‌کنند تا گونه‌های مختلف را تشخیص دهند و در نهایت به سمت یکدیگر حرکت می‌کنند و با هم‌نوعان خود پیوند می‌خورند یا به عبارت دیگر هم‌جوش می‌شوند.
 
در ادامه گلس با اشاره به حرکات جهت‌دار به سمت منبع یک ماده شیمیایی، اضافه می‌کند: «این سلول‌های ژنتیکی یکسان به یک گفت‌وگو می‌پردازند، شامل گوش دادن و صحبت کردن متناوب که از ملزومات تعاملات شیمیایی است».
 
محققان در این پژوهش به بررسی تفاوت‌های ژنتیکی گرملینگ‌ها در نحوه برقراری ارتباط پرداختند و در نهایت به طور شگفت‌آوری کشف کردند که جمعیت قارچ «N. crassa» به گروه‌های ارتباطی مجزایی، منسوب به لهجه‌های متفاوت، تقسیم می‌شوند.
 
هلر در این باره گفت: «به نظر می‌رسد تمامی نژادها به یک زبان ابتدایی قارچی مشابه اما با لهجه‌های مختلف صحبت می‌‎‌کنند؛ بنابراین بعضی از گونه‌ها نمی‌توانند یکدیگر را درک کنند، بنابراین قادر به ایجاد ارتباط لازم برای هم‌جوشی سلولی نیستند».
 
پژوهشگران ژن‌های دخیل در مجزاسازی خودی از غیرخودی را شناسایی کرده‌اند. برخی آنها را «ژن‌های ریش سبز» نامیده‌اند چراکه آنها باعث می‌شوند ارگانیسم‌ مذکور از همتایان خود برجسته‌تر دیده شود؛ بدین ترتیب مکانیسم جدیدی پدیدار می‌شود که میکروب‌ها هم به همین روش همدیگر را از طریق جست‌وجوی فعالانه برای هم‌نوع خود، تمیز می‌دهند.

منبع:آنا

انتهای پیام/