ورود امام رضا (ع) به خراسان، مژده حضور تشیع امامی به صورت گسترده در این ناحیه بود. این کار با تربیت برخی از شاگردان، تماس با برخی از اصحاب قبلی و هدایت آنان و ترویج احادیث اهل بیت (ع) صورت گرفت.

یکی از برترین این چهره ها که نام آشنای شیعیان است، عبدالسلام بن صالح معروف به ابوصلت هروی است. وی محدثی برجسته و مؤلفی از مؤلفان شیعه بوده و نجاشی ضمن ستایش او به عنوان شخصی موثق و مورد اعتماد گوید که وی کتاب وفاة الرضا علیه السلام داشته است. (نجاشی: 245).

وی در محافل مخالفان نیز مورد اعتماد بود، چنان که يحيى بن نعيم، در باره وی گفته است: ابوصلت نقی الحدیث بود و ما دیدیم که حدیث از مشایخ می شنود. اما او شدید التشیع است. با این حال ما از او دروغی ندیدیم. (کشی: 615)

این که اخبار وفات امام رضا علیه السلام غالبا از ابوصلت روایت شده (برای نمونه بنگرید: روضة الواعظین، 229) نشان از آن دارد که کتاب وی در این موضوع دست کم تا قرن پنجم و حتی ششم باقی مانده است. شیخ صدوق باب خاصی را در عیون (2/242- 245) به روایات ابوصلت در باره وفات امام رضا علیه السلام اختصاص داده که یقینا از همین کتاب گرفته شده است.

وی شاگرد خاص امام رضا (ع) بود و احادیثی از وی به نقل از آباء گرامش در اخبار مربوط به امام علی علیه السلام روایت می کرد. (برای نمونه نگاه کنید: علل الشرایع: 1 / 40).