به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان ؛اگرچه مظاهر تکنولوژی از بکر بودن زندگی عشایری کاسته و آن را تحت تاثیر قرار داده است، کوچ نشینان بسیاری از سنت ها و ارزشهای اصیل ایرانی را حفظ کرده اند و دیدنی های زندگی عشایر کشور می تواند جذابیت های بسیاری برای گردشگران داخلی و خارجی داشته و به صنعت توریسم کمک کند
طبیعت روح نواز دشت و کوهستان به همراه تصویری هفت رنگ از چادرهای سفید که مردانی در آن زندگی می کنند و زنان عشایر با دامن های پرچین و رنگارنگ مشغول به کار و فعالیتند، دل بیننده را به مهمانی رنگها می برد.
طبیعت سرسبز، گوسفندان ایل و بزغاله های زیبای نورسیده آنها را در دامن خود می پرورد و نوای زنگوله های این موجودات به همراهی صدای خلخال پاهای زنان عشایر
سمفونی کوچ ایل را با هم می نوازند. عشایر، مردمانی به که فرمایش امام راحل عظیم الشان "ذخیار انقلابند"، با طبیت یکی شده و در مسیر باد قدم می گذارند.
زندگی عشایری با تمامی تلخ و شیرینش و همه مصایب و مواهبش، هنوز در گوشه و کنار این مرز و بوم در جریان است و نفس می کشد. نگاهی اجملالی به مشکلات زندگی کوچ نشینی کوچ نشینی کهن ترین شیوه زیست بشر است که پا برجا بودن آن تا عصر حاضر از بزرگترین جاذبه های این شیوه معیشت است و همین شیوه خاص زندگی سبب شده است که زندگی ایلات و عشایر برای حاضران در عصر تکنولوزی و کامپیوتر دیدنی و بکر به نظر برسد و توجه بسیار ی از مردم خسته از زندگی ماشینی را جلب کند.
گردشگری و کوچ نشینان با توجه به سبک زندگی امروز و پیشرفت تکنولوژی، زندگی در دامان طبیعت می تواند برای بسیاری از مردم جالب و دیدنی باشد. از آنجا که زندگی عشایری در بسیاری از کشورها از بین رفته، خود این موضوع کنجکاوی بسیاری از گردشگران را جلب می کند تا با این نوع زندگی آشنا شوند.
موضوع دیگر اینکه عشایر ایران به همراه افغانستان، تاجیکستان، چین، شمال غربی آفریقا و کوه های کلیمانجارو تنها عشایری هستند که کوچ عمودی (از کوه به دشت و برعکس) دارند و همین دست و پنجه نرم کردن با طبیعت متفاوت، شیوه خاصی از سبک زندگی را برایشان پدید آورده که منحصر به فرد و در نوع خود مترقی و شگفت انگیز است.
زندگی این عشایر با طبیعت آمیخته است، آنها به سادگی اجداد و شبکه عشایری خود، اعم از ایل و طایفه و تیره و تش و اولاد و خانوار را می شناسند. در میان آن ها بدهکاری نشانه فقر نیست، بلکه شاخصه رونق زندگی است. قوانین نانوشته ای دارند که کمتر کسی از آن ها تخطی می کند، مرگ در جنگ برایشان افتخار است و ساختار اجتماعی شان گونه ای از هرم قدرت را نمایش می دهد.
چادر زدن آنها از تکنیک خاصی تبعیت می کند، طرح قالی و حتی دار قالی شان با نوع دار قالی در جامعه روستایی فرق دارد. موسیقی شان برای خود دنیایی است و عقایدشان در هر قدمی که برمی دارند یا هر سخنی که بر زبان می رانند، نمایان است. هنگام کوچ و در وقت اسکان و در گرمسیر و سردسیر، شیوه های ویژه برای ادامه حیات در پیش می گیرند، خواص گیاهان دارویی را به همان نسبت می شناسند که وضعیت آب و هوا را در چند روز آینده پیش بینی می کنند.
زندگی عشایری دنیای هیجان انگیز و در عین حال پر مشقت است. از آن نوع زندگی هایی که وقتی می بینیمشان، می گوییم خوش به حالشان و با این حال بیش از چند روز را نمی توانیم با نوع زندگی آن ها سر کنیم. گزاف نیست اگر بگوییم گردشگران دیگر کشورها برای خوردن یک نان و ماست در چادر عشایر و روی گلیم دستبافت قرمز رنگ و در کنار بره تازه متولد شده که بر سرش دستی بکشند، حاضرند صدها دلار بپردازند. مدیر کل امور عشایر خوزستان نیز در این خصوص گفت:این استان با دارا بودن 12 درصد جمعیت عشایری کشور دومین استان عشایری می باشد که در مجموع 25 درصد گوشت قرمز و سایر فراوده های دامی را تولید می کند.
علی رحم کریمی افزود:خوزستان به دلیل شرایط آب و هوایی خاص میزبان عشایر هشت استان کشور شامل چهارمحال وبختیاری، لرستان،اصفهان، همدان، کهگیلویه و بویر احمد، فارس، کرمانشاه و ایلام می باشد.
کریمی اضافه کرد:این جمعیت عشایری دو میلیون واحد دامی یعنی 25 درصد دام استان را در اختیار داشته و سهم بسزایی در تولید گوشت کشور و منطقه دارند.
امروزه بخشهاي مختلفي از عناصر وتركيبهاي فرهنگي كه در اجتماعات عشايري رواج دارند در جوامع شهري وروستايي كاركردهاي خود را از دست داده ويا دراثر تماس با مولفه هاي حاصل از جريان مدرنيزاسيون دستخوش تغییرشده اند . لذا از اين جهت بررسي ، شناسايي ، ثبت وضبط ، احياي مجموعه اي از عناصر فرهنگ عشايري بسيار حايز اهميت است و بايد مورد توجه مسئولين امر قرار بگيرد ،چرا که می تواند به توسعه صنعت توریسم وپیشرفتهای اقتصادی نیز کمک کند.
انتهای پیام/