به گزارش خبرنگار  حوزه دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان در این مطلب قصد داریم به بررسی تمامی ابعاد و جزئیات بیست و چهارمین دوره بازی های المپیک بپردازیم:  
 
زمان برگزاری:     17 ژوئیه لغایت 2 اوت  
تعداد کشورهای شرکت کننده:     159 کشور  
تعداد ورزشکارن:     8465 نفر (3714 مرد- 385 زن)
تعداد رشته های ورزشی:     23 رشته  
تعداد رویدادها:     237 ماده
 
رشته های ورزشی:     دو و میدانی، بسکتبال، مشت زنی، قایقرانی (کانوئینگ)، دوچرخه سواری، سوارکاری، شمشیربازی، فوتبال، ژیمناستیک، هاکی، پنجگانۀ مدرن، قایقرانی پاروئی، تیراندازی، شنا، وزنه برداری، کشتی، قایقرانی بادبانی
 
بازیهای المپیک سئول را باید محل اتحاد مجدد کشورها از نظر حضور در المپیک دانست، زیرا اکثر کشورهای صاحب ورزش (به غیر ازکوبا) در آن حضور داشتند. تنها کره شمالی (که خواستار برگزاری مشترک بازی ها بود)، کوبا، اتیوپی، ماداگاسکار، سیشلز و آلبانی به عنوان اعتراض در این دوره از بازیها شرکت نکردند. آلبانی برای چهارمین دورۀ متوالی در بازهای شرکت نکرد که این در نوع خود، یک رکورد بایکوت بازی های المپیک از طرف یک کشور عضو کمیتۀ بین المللی المپیک محسوب می شود. 237 مقام اول برای قهرمانی در این دوره از بازیهای وجود داشت و این نشانۀ گسترش بازیهای المپیک بود.

شناگر آلمانی به نام کریستین اوتو، شش مقام در شنا به دست آورد، سه مقام بیش از شناگر، آمریکایی به نام ژانت ایونس یک امریکایی به نام لوگانیس برای دومین دورل متوالی در شنا خطا کرد و حذف شد.

دوندگان آفریقای تمام مدالهای دوهای 800 متر تا 10000 متر را به دست آوردند. ضمن آن که در مورد بن جانسون بحث بسیار بود. این دونده سیاهپوست کانادایی در دو 100 متر با یک افزایش سرعت ناگهانی در نزدیکی خط پایان، مدال طلا را به دست آورد و استادیوم مملو از جمعیت و میلیون ها بینندۀ تلویزیونی را مبهوت این حرکت خود ساخت او با این عملف قلب کارل لوئیس، رقیب دیرینۀ خود را شکست و او را مقهور سرعت و قدرت استثنایی خود ساخت. بن جانسون قوی هیکل برای مدت 36 ساعت، یکی از عزیزترین چهره های تیم کانادا بود و به عنوان ستارۀ بازی های المپیک سئول و اعجوبۀ دنیای دو و میدانی مطرح بود. اما در ساعت 45/1 دقیقه با مداد صبح روزدوشنبه، پیامی برای مدیر تیم کانادا فرستاده شد که در آن اعلام شده بود: «نمونۀ شماره یک بن جانسون مثبت و حاوی استروئیدی به نام استانوزلل بوده است.» 

در ساعات اولیۀ صبح، این خبر به دست رسانه ها و مطبوعات رسید و اعتبار بن جانسون سریع تر از هر ورزشکار دیگری در تاریخ ورزش از بین رفت. او را از دهکدۀ المپیک خارج کردند و با اولین پرواز به کانادا برگرداندند. کارل لوئیس که در این بین پنجمین مقام المپیک خود را در پرش طول به دست آورده بود، با ارتقای مقام از دوم به اول در مسابقه دو 100 متر، صاحب ششمین مدال طلا شد. 

از جمله مواردی که در ارتباط با بازیهای المپیک مسئول باید ادغان داشت، سازماندهی بسیار عالی بازیها و نظم حاکم بر اجرای آن است. تمامی برنامه ها در رأس ساعت مقرر و با دقت بسیار انجام می شد. 

حمل و نقل، کنترل ها، اسکان، تغذیه، برنامه های تمرینی و مسابقات و ... خلاصه همه چیز حکایت از یک نظم خاص داشت که هماهنگی این کار عظیم مستلزم تدبیر و تدبر مدیران شایسته بود.
 
نویسنده در این دوره و دو دورۀ بعدی بازیهای المپیک حضور داشت که با نکات قابل توجهی برخورد نموده، که در این بخش، بعضی از نکات مهم را یادآور می شود ذکر این نکات بیشتر از آن جهت اهمیت دارد که میزبانی موفق برگزاری بازیهای دورل بیست و چهارم را یک کشور آسیایی به عهده داشت.
 
پارک المپیک سئول
 
پارک المپیک در کنار دهکدۀ المپیک به طرز بسیار زیبایی در یک محیط طبیعی و با فضای سبز مناسب و آبراه های طبیعی ساخته شده بود. در این پارک، تأسیسات ورزشی گوناگون جهت برگزاری مسابقات و تمرینات وجود داشت:

استادیوم دوچرخه سواری با زیبایی بسیار، شامل پیست سرعت، اتاق های رختکن، فنی برای تیم های شرکت کننده بود.

سالن وزنه برداری در نزدیکی پیست دوچرخه سواری قرار داشت و ظرفیت تماشاگر آن سه هزار نفر بود.

سالن شمشیربازی در کنار سالن وزنه برداری واقع شده بود و امکانات بسیار خوبی داشت
سالن ژیمناستیک با ظرفیت 4 هزار تماشاگر برای مسابقات ژیمناستیک المپیک بنا شده بود و زیبایی خاصی در ساختمان آن دیده می شد.

سالن شنا دارای یک استخر 50 متر، یک استخر برای شیرجه، استخری جهت گرم کردن شناگران وجود داشت و از کیفیت و زیبایی بالایی برخوردار بود.

زمین های تنیس، تعداد 16 زمین روباز و یک استادیوم تنیس در پارک المپیک و در کنار سایر امکانات ورزشی یاد شده ساخته شده بود.

دبیرستان ورزش سئول، پس از بازی های المپیک همراه کالج ورزش سئول به ورزش قهرمانی اختصاص پیدا می کرد که از امکانات ورزشی آن برای تمرینات بعضی از رشته های ورزشی بهره برداری می شد.

مرکز المپیک سئول محل کارهای اداری بازی ها بود.

موزۀ ورزش در ارتباط با ورزش کره جنوبی بنا شده بود و طی بازیها مواردی از المپیک را نیز به نمایش گذاشت. نمایشگاه المپیک مکانی در پارک المپیک جهت نمایشگاه المپیک پیش بینی شده بود و در ارتباط با بازیهای المپیک، موارد هنری را نمایش می داد.

مجموعه ورزشی سئول
 
در مجموعه ورزشی سئول، تأسیسات زیر واقع شده، که در زمان برگزاری بازی های آسیایی 1986 سئول نیز مورد استفاده قرار گرفته بود. 

استادیوم المپیک با ظرفیت 70 هزار تماشاگر، بسیار زبیا و مدرن ساخته شده بود. 

استادیوم بیسبال چمشیل که دارای زمین فوتبال و پیست دو و میدانی برای تمرینات ورزشکاران بود. 

علاوه بر امکانات ورزشی مذکور، سالن کشتی سانگ مو واقع در 12 کیلومتری دهکدۀ المپیک برای مسابقات کشتی در نظر گرفته شده بود. 

سالن ورزشی چانگ چونگ برای مسابقات آزمایشی تکواندو مورد بهره برداری قرار گرفت.

پیشرفت، حاصل تلاش
 
از تلویزیون کره، بازی والیبال مردان کره جنوبی و برزیل را مشاهده کردم و پیشرفت کره را دیدم. این بازی را کره جنوبی با تمام قدرت و تکنیک بالا با نتیجه 2-3 به نفع خود به پایان رساند. اهمیت موضوع زمانی مشخص می شود که بدانیم برزیل خود در والیبال دنیا از جایگاه بالایی برخوردار است و اینها حاصل نمی شود مگر در سایۀ تلاش معقول و با برنامه. کره ای ها سرمایه گذاری ماده و معنوی را از ده سال قبل شروع کردند و اکنون نتیجۀ آن را با موفقیت شاهدند. آنها طی بازیهای آسیایی 1986 سئول، یعنی دو سال قبل نیز قدرت خود را به آسیایی ها دیکته کرده بودند و امروز پس از گذشت دو سال از آن تاریخ و حتماً پس از حداقل 10 سال کار و تلاشف بر تیم صاحب کلاس بالای جهانی چیره می شوند تیم والیبال کره جنوبی در این بازیها مقامی کسب نکرد اما تیم برزیل به مدال برنز دست یافت.

هر که بامش بیش، برفش بیشتر.

کره ای ها عجب پشتکار و تلاش مثال زدنی دارند. همه در جنب و جوش! واقعاً که ملت زنده ای هستند.و پر حرارت، گرم و صمیمی، با محبت و تلاشگر. این کشور با وسعتی به اندازه خراسان، از نظر کشاورزی خود کفا و در صنعت صادر کنندۀ بسیاری از ماشین آلات و لوازم الکتریک و الکترونیک است. آنها دومین ملت آسیایی هستند که تا پایان قرن بیستم میزبانی بازی های المپیک را به عهده داشته اند و برای برگزاری این المپیک زحمات زیادی را متحمل شدند. البته حاصل آن، برگزاری بسیار خوب بیست و چهارمین دورۀ بازیهای المپیک بوده است. 

آنچه واضح است، تشکلات ورزش کره جنوبی از 6 سال قبل (به قول و گفته خودشان) برای برگزاری المپیک آماده شده بود که در این راه، به غیر از ساختن تأسیسات و سازماندهی خوب بازی ها، حضور فعال و مؤثر ورزشکاران شان چشمگیر بود. این کشور در بازیهای آسیایی 1986 سئول تنها با یک مدال طلا از چین عقب افتاد و در مرتبه دوم جدول رده بندی قرار گرفت. در بازیهای المپیک سئول، پس از شوروی، آلمان شرقی و آمریکا چهارم شدند که کاری بس بزرگ و شاید تکرار نشدنی کردند.
 
مراسم اختتام بازیهای المپیک سئول
 
مراسم پایانی بازیهای المپیک 1988 سئول برابر اعلام قبلی، ردس ساعت 7 بعد از ظهر شروع شد و با شکوه فراوانی به اجرا درآمد. نظم و هماهنگی برنامه ها توأم بلا اجرای دقیق و منسجمف اوج توان برنامه ریزی و اجرای کره ای ها را نشان داد. اجرای این برنامه ها با تنوع بسیار، نشانۀ کار و تلاش مستمر و جدی آنها بود. آنها طی اجرای این برنامۀ یک ساعت و نیمه، هر آنچه را که پیش بینی کرده بودند، به اجرا درآوردند. شروع برنامه با نرمش و حرکات ریتمیک پسران و دختران خردسال کره ای و با لباسهای بسیار زیبای محلی آغاز شد.

آنها به صورت دسته جمعی و با سرعت از چهار راهروی استادیوم وارد زمین شدند و حرکات بسیار زیبای توأم با پیرامید سازی را نشان دادند. پس از آن، رژۀ پرچم داران کشورهای شرکت کننده در صفوف 8 نفره آغاز شد. به دنبال آن، برخلاف مراسم افتتاح، ورزشکاران و مربیان تیم های شرکت کننده وارد ورزشگاه شدند، البته بدون نظم و تربیت خاص که در حقیقت مراسم خداحافظی بازی ها بود. در پیست می دویدند و از تماشاگران خداحافظی می کردند. آنها با این عمل به نوعی، شادی خودشان را به تماشاگران منتقل می کردند.

پس از آن، دو برنامۀ سنتی- ورزشی کره انجام شد. سپس مشعل المپیک را خاموش کردند و پرچم المپیک را پایین آوردند. با نواختن سرود ملی یونان، پرچم یونان به عنوان اولین برگزار کنندۀ المپیک بالا رفت. سپس سرود کشور میزبان نواخته شد و پرچم آن به نشانۀ میزبان بازیهای المپیک 1988 بالا رفتن. بعد از آن، سرود ملی اسپانیا نواخته شد و پرچم آن کشور به عنوان میزبان دورۀ بعدی بازیهای المپیک در سال 1992 بالا رفت. در پایان مراسم، آتش بازی با شکوه و زیبایی خاصی انجام شد.
 
نتایج برتر و بهترین ها
 
بهترین نتایج انفرادی توسط ورزشکاران زیر کسب شد. 

مت بیوندی، شناگر آمریکایی 7 مدال (5 طلا، 1 نقره، 1 برنز) به دست آورد. 

کریستین اوتو، شناگر آلمان شرقی موفق به کسب6 مدال طلا شد. 

ولادیمیر آرتیموف موفق شد در رشتۀ ژیمناستیک 5 مدال (4طلا، 1 نقره, برای اتحاد جماهیر شوروی کسب کند. 

دانیل سیلیواس 6 مدال (3 طلا، 2 نقره، 1 برنز) در رشتۀ ژیمناستیک تصاحب کرد تا جمع مدالهای کشورش، رومانی را افزایش دهد. 

فلورنس گریفت جوینر از امریکا در رشته دو و میدانی توانست 4 مدال (3 طلا، 1 نقره) تصاحب کند.
 
دمیتری بیلوزرکف از شوروی در رشتۀ ژیمناستیک توانست 4 مدال (3 طلا، 1 برنز) به دست آورد. 

والری لیوکین از شوروی در رشته ژیمناستیک توانست 4 مدال (2 طلا، 2 نقره) تصاحب کند. 

اسوتلانا بوگینسکایا از شوروی در رشته ژیمناستیک توانست 4 مدال (2 طلا، 1 نقره، 1 برنز) به دست آورد. 

یلناشوشنوا از شوروی توانست در رشته ژمیناستیک 4 مدال (2 طلا، 1 نقره، 1 برنز) کسب کند.  
ژانت ایونز از امریکا در رشته شنا 3 مدال طلا را از آن خود ساخت. 

جوان ترین مرد ورزشکاری که مدال دریافت کرد، زیانگ نی 14 ساله از کشور چین بود. 

جوان ترین زن ورزشکاری که به مدال دست یافت، کریستینا اگرزگی شناگر 14 ساله مجارستانی بود. مدال او طلا بود. 

جوان ترین چهره ای که مدال طلا در قسمت مردان دریافت کرد، دمیتی نلیوبین دوچرخه سوار 17 ساله، اهل شوروی بود. 

مسن ترین مرد ورزشکاری که مدال گرفت، لادیسلا لورنسکی قایقران پارویی 56 ساله اهل رومانی بود. 

مسن ترین مرد ورزشکاری که مدال طلا دریافت کرد، رینر کلیمک سوارکار 52 ساله آلمان غربی بود.  
مسن ترین زن ورزشکاری که مدال طلا گرفت، الزپت کلمنت 32 سالۀ استرالیایی بود او مدالش را در هاکی دریافت کرد. 

مسن ترین زن ورزشکاری که مدال دریافت کرد، ایواماریاپراک 51 ساله بود. این کانادایی مدال سوارکاری را از آن خود ساخت.
 
عسگری محمدیان و مدال نقرۀ المپیک سئول
 
پس از دو دوره تحریم بازیهای المپیک توسط جمهوری اسلامی ایران (المپیک مسکو، المپیک لس آنجلس)، این، اولین حضور یک هئیت ورزشی از کشورمان در بازی های المپیک پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود. ورزشکاران کشورمان در رشته های کشتی آزاد، کشتی فرنگی، تکواندو، دوچرخه سواری و دو و میدانی شرکت کردند. کاروان ورزشی کشورمان متشکل از 38 ورزشکار بود. سطح رقابت ها به جهت تعدد کشورهای شرکت کننده نسبت به دوره های قبلی بازیهای المپیک بسیار فشرده تر بود.
تیم کشتی آزاد که در 8 وزن با جوانان شرکت کرد، افرادی همچون زنیل نیا و امیررضا خادم را داشت که برای اولین بار به عضویت تیم ملی کشتی درامده بودند.

عسگری محمدیان که سه کشتی اول خود را در برابر حریفان با پیروزی به پایان رساند، در کشتی چهارم و پنجم در برابر کشتی گیرانی از کشور کره جنوبی میزبان بازی ها و مغولستان با ضربه فنی به پیروزی رسید. در کشتی ششم به دیدار حریف قدر بلغاری رفت. در سه دقیقه اول سه نمره به حریف داد، اما در سه دقیقه دوم، در حالی که بیش از 25 ثانیه به پایان وقت نمانده بود و 3-4 جلو بود، یک امتیاز حساس به حریف داد و کشتی به وقت اضافی کشید.

 در وقت اضافی با تلاش افزون در همان 10 ثانیۀ اول کار را تمام کرد، دو نمره گرفت و پیروز از میدان خارج شد. پلهوان ما از شادی پیروزی در روی تشک با یک چرخ و فلک و دو نیم واروی زیبا، تحسین تمام تماشاگران سالن سانگ مو را برانگیخت و 4000 نفر یکپارچه او را تشویق کردند. در کشتی پایانی، با حریف روسی رو به رو شد که امتیاز اول را از آن خود ساخت؛ ولی پنج امتیاز پیاپی حاصل واگذاری کشتی به حریف و کسب مدال نقره بود.

 به نظر می رسید که او از نظر روانی، به مدال نقره قانع بود و روحیۀ کسب مدال طلا رد نداشت. پس از کسب مدال نقره و پایان کشتی، حرکتی جوانمردانه کرد. او کشتی گیر روس را بغل زد و نزد مربیش برد. این کار مورد تحسین تماشاگران قرار گرفت و تلویزیون کره تا شب چندین باز این حرکت را نشان داد. بدین ترتیب کشورمان با کسب یک مدال نقره در ردۀ سی و ششم جدول رده بندی قرار گرفت.

انتهای پیام/