به گزارش  خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ یکی از دوستانم طوری حرف می زند که انگار می خواهد پولش را به رخم بکشد، همکارم یک آدم منفی و بدبین است و در تمام بحث ها می خواهد با من مخالفت کند، رئیس جدیدم یک تازه به دوران رسیده تمام عیار است و فقط می خواهد دستور بدهد اما با این همه دلم برای همه آدم ها می سوزد و...

حتی شنیدن این جمله ها برای یک بار می تواند روح و روان یک فرد با اعصاب آهنین را هم به هم بریزد حال چه برسد به آنهایی که ذهن تحلیلگرشان در هر اتفاقی مو را از ماست بیرون می کشند و به خوبی رفتارها و جمله های اطرافیان شان را تفسیر می کنند.به این دسته از افراد آدم های احساساتی و حساس می گویند اما آن عواملی که به راحتی این دسته از افراد را چه در محیط کار، منزل یا خیابان به واکنش وا می دارد، چندان قدرتمند نیستند بلکه این روحیه حساس و شکننده افراد احساساتی است که اجازه می دهد هر چیزی آن ها را متاثر کند اما مشکل زمانی بیشتر می شود که افراد حساس در محیط کار با دیگر افراد قرار می گیرند و به دلیل درک بالا و قدرت بالای تجزیه و تحلیل، تقریبا نمی توانند با کسی کنار بیایند و اینجاست که محیط کار برای شان تبدیل به یک زندان می شود ولی روان شناسان برای این دسته از افراد نسخه های سودمندی پیچیده اند.

دکتر شاهمرادی روانشناس در خصوص تاثیرات ژنتیک بر عواطف انسان می گوید: احساسی و عاطفی بودن متاثر از ژنتیک انسان است و نوعی تیپ شخصیتی است که در نقطه ی مقابل عقل قرار گرفته است و فرد متناسب با آن زندگی میکند.البته نا گفته نماند که نتیک تنها بخشی از احساسی و عاطفی بودن فرد را تشکیل می دهد و این احساسی و زود رنج بودن ناشی از ویژگی به نام روان رونجوری استکه عواملی مانند  تحقیر شدن در دوران کودکی آن را تشدید می کند.

شاهمرادی ادامه داد:کارهایی که باعث شود فرد اعتماد به نفس خود را از دست دهد باعث می شود که فرد حساس شود اما از راه کار هایی که برای جلوگیری از این عمل می توان نام برد این است که فرد خود را تحت درمان خودش قرار دهد که از جمله می توان به کتاب خواندن درباره تاثیرات  افکار منفی و مثبت اشاره کرد و یا اینکه می تواند در صورت لزوم به مشاوره مراجعه کند .

وی افزود: وقتی در محیط کارتان با اتفاقی روبه رو شدید که اعصاب تان را به هم ریخت، سعی کنید برای چند دقیقه از آن محیط فاصله بگیرید، به اتاق استراحت یا به حیاط خلوت محل کارتان بروید. 

یک نفس عمیق بکشید تا کنترل تان را به دست آورید. برای بهتر کردن فضای کار می توانید حین کار به موزیکی نرم و آرام گوش دهید. روی میز یک چراغ کم نور بگذارید تا نور، آن محیط را کمی آرام تر کند. قاب عکسی از افراد و نزدیکان مورد علاقه تان را روی میز بگذارید تا با دیدن شان آرام شوید و روی کارتان تمرکز کنید. اگر هنوز هم محیط کار برای تان مثل یک زندان است دست به کار شوید.

این روان شناس مطرح می کند:گاهی اوقات حساسیت افراد ناشی از خود شیفتگی آنها استبنا بر این راه حلی که به فرد پیشنهاد می شود این است که فرد بر روی قدرت تواضع خود کار کند و خود را مورد روان کاوی قرار دهد اما نا گفته نماند که گاهی اوقات حساسیت در زندگی شغلی فرد می تواند باعث خلق آثار هنری شود که این جنبه ی مثبت حساس بودن فرد محسوب می شود اما بٌعد منفی این احساسی بودن این هست که سازگاری فرد در محیط شغلی است کاهش می یابد و تعارض در وی به وجود می آید.

 گاهی شما آن قدر احساساتی هستید که آرزو می کردید ای کاش در هر بار احساساتی شدن، به شما پاداشی تعلق می گرفت! هیچ مشکلی در احساساتی بودن وجود ندارد. شما هم پستی و بلندی های شخصیتی خود را دارید و البته هرکسی این را متوجه نمی شود. احساسی بودن ویژگی بارز شخصیت شما است و شک نکنید که این لزوما خوب یا بد نیست.

گزارش از بهاره درویشی

انتهای پیام/