احمد عربانی کاریکاتوریست در گفتگو با خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ابتدا با اشاره به رویداد خوب سال 94 گفت: بهترین خاطره و اتفاقی که در سال گذشته رخ داد انتخابات بود که موجب ایجاد تاثیرات و نتایج خوبی شد، اما یکی دیگر از وقایعی که در این سال روی داد، در گذشت هنرمندان و افرادی بود که موجب شد خاطرات تلخی رقم بخورد.

وی در خصوص خاطره گرفتن اولین عیدی اظهار کرد: فکر می کنم از پدر بزرگم آن را گرفتم و به یاد دارم که آن زمان اسکناس سبزی بود که بوی مطبوع و خاصی داشت و هنوز هم که هنوز است خاطره و حس آن را به یاد دارم.

عربانی همچنین ضمن تعریف خاطره‌ای از نوروز در ایام کودکی‌اش بیان کرد: پدرم معمولا عید ما با من رفیق می‌شد و می‌گفت ما می‌توانیم هم پدر و پسر باشیم و هم دوست. وقتی کوچک‌تر بودم علت این رفتارش را متوجه نبودم اما کم کم فهمیدم که ماجرا عیدی است، در همین راستا یکبار از یکی از آشناهایان در آن زمان 20 تومان که خیلی ارزشمند و زیاد بود گرفته بودم و بعد که به خانه رسیدیم پدرم بحث دوستی را وسط کشید و گفت پور را به او بدهم، بعد از این که کلی به دنبال آن گشتم متوجه شدن که جیب‌هایم به علت نویی با زیکزاک‌هایی بسته بودند و پاکت پول به همین خاطر گمشده بود وقتی به پدرم موضوع را گفتم ابتدا باور نکرد ولی بعد از جستجو محکم در گوشم خواباند من که بهت زده شده بودم با بغضی به گوشه ای رفتم که البته بعد از آن پدرم به نحوی از من دلجویی کرد اما این یکی از خاطراتی است که هیچ وقت فراموشش نمی‌کنم و حسم را در تک تک آن لحظات به یاد دارم.

بعد از این خاطره وی در رابطه با عید و موضوعاتی که در کارهایش در خصوص این مناسبت به آنها می پردازد اظهار کرد: من حدود 45 سال است که در مجلات و نشریات گوناگون کار می کنم و هر ساله شب های عید جلسه ای را با این موضوع برگزار می کنیم که در آنها ابتدا با توجه به اسم سال و هفت سین موضوع سوژه‌هایی چون فرار صاحبخانه از مهمان، گرانی های شب عید، ارز و ارتباط آن با مهمانی و... را ارائه می دهیم.

این هنرمند اضافه کرد: از بین تمام این موارد، در واقعیت من سمنو هفت سین را به شدت دوست دارم و می توانم بگویم چاکر آن هستم!

مهربانی در ادامه گفتگو با اشاره به کارهایی که برای امسال دارد گفت: امسال 2 انیمشین در سینمای مستند تجربی و مقاومت دارم که امیدوارم به خوبی از پس آنها بربیایم، یکی از آنها کار کوتاه 6 دقیقه ای است که داستان دخترکی را روایت میکند که از کودکی پیانو می‌نوازد و طی این ماجرا به صدای آن عادت می کند و ادامه داستان، که این انیمیشن با عنوان ملودی در حال ساخت است و در کنار آن کار 20 دقیقه ای برای جشنواره مقاومت دارم.

وی در خصوص جایگاه انیمیشن در کشورمان و رسیدن به استانداردهای جهانی آن اذعان کرد:ما ید طولایی در ساخت انیمیشن داریم و تا پیش از حدود 25 سال قبل که هنوز کامپیوترها وارد این حوزه نشده بودند ما با دوربین‌های ویژه و بزرگی روی طلق کار می کردیم، اما با ورود سیستم ها معضلاتی در این عرصه ایجاد شده و عده ای فکر کردند که تنها با نرم افزار می شود همه کارها را شکل داد به همین جهت هنر کنار رفت و کارهای ما از حرفه ای بودن تا حدی فاصله گرفتند.

وی افزود:نکته ای که وجود دارد این است که نباید به کامپیوتر به عنوان یک رئیس نگاه کرد بلکه باید به منزله یک کارگر از آن بهره برد و این ما هستیم که باید دستور دهیم، بحث دیگر بازار رقابت است که مدتی است به دلیل این مسائل موجود از آن عقب افتادیم و این برای فرهنگ چند هزار ساله ایرانی جای تاسف دارد به همین جهت نگاه تخصصی به این موضوع باید بیشتر اشاعه یابد تا باز به جایگاه خود در این عرصه دست یابیم.

عربانی در پایان خاطر نشان کرد: در آخر برای همه مردم سلامتی  و مهمتر از آن دلخوشی و زنده بودن امید در دل‌هایشان را آرزو می کنم.

احمد عربانی متولد 1326 کاریکاتوریست، نویسنده، کارگردان و انیماتور پیشکسوت کشورمان است.وی حدود 50 سال است که در حوزه های مذکور فعالیت دارد.

گفتگو از فاطمه شهدوست

انتهای پیام/