به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان، فلفل سفید (و سیاه) درختچه‌ای بالا رونده‌ای است که به حالت خودرو و وحشی در مناطق مختلف هند می‌روید. گل‌های آن سفید و به صورت سنبله و میوه آن گرد و کوچکتر از نخود، ابتدا به رنگ سبز و پس از رسیدن به رنگ قرمز تیره در می‌آید و به شکل خوشه‌ای از ساقه آویزان می‌شود.

برای به دست آوردن فلفل سفید، دانه‌ها هنگام برداشت باید کاملا رسیده و به رنگ کبود متمایل به قرمز تیره باشند. دانه‌ها را در آب قرار می‌دهند تا خیس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ها باقی می‌مانند که در جریان خشک شدن رنگ سفید متمایل به زرد پیدا می‌کنند.

قرن‌ها پیش فلفل برای اروپائیان ادویه‌ای کمیاب و باارزش بود که آن را تنها در کشورها‌ی دوردست می‌توانستند تهیه کنند. البته هنوز هم فلفل از همین کشورها به اروپا صادر می‌شود، اما دیگر نه تنها ادویه‌ای نادر نیست بلکه یکی از پرطرفدارترین ادویه‌ها می باشد که می‌توان آن را تقریبا روی هر میزی کنار نمک پیدا کرد.

کاشت فلفل به تدریج در کشورهای نزدیک به منطقه مالابار هم که آب و هوای مشابهی دارند رایج شده است، از جمله سریلانکا، مالزی، اندونزی و تایلند. در حال حاضر صادرکنندگان جدیدی مانند ویتنام و برزیل به جمع این کشورها پیوسته‌اند.

فلفل پیش از بسته‌بندی باید ابتدا از ساق و برگ و گرد و خاک جدا شود. فلفل پس از خشک شدن در رنگ‌های سیاه، قرمز و سفید یافت می‌شود. انواع فلفل متناسب با کیفیت و رنگ و بو، قیمت‌های متفاوتی دارند.

فلفل پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروكلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا می‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئین‌ها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است.

هنگامی‌كه مقدار اسید هیدروكلوریك بدن كافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می‌ماند كه منجر به سوء هاضمه می‌شود. به‌علاوه، فلفل تعریق و ادرار را افزایش می‌دهد. فلفل همچنین اثرات مفید آنتی اكسیدان و آنتی باكتریال مؤثر را در خود نشان داده است.

رنگ فلفل به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن آن بستگی دارد. رایج‌ترین نوع فلفل، فلفل سیاه است که برای آن باید میوه‌های فلفل را زمانی چید که نارس و رنگشان هنوز سبز است. دانه‌ها در جریان تخمیر و خشک شدن چروکیده و سیاه رنگ می‌شوند.

دیگر نوع متداول، فلفل سفید است. برای به دست آوردن فلفل سفید، دانه‌ها هنگام برداشت باید کاملا رسیده و به رنگ کبود متمایل به قرمز تیره باشند. دانه‌ها را در آب قرار می‌دهند تا خیس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ها باقی می‌مانند که در جریان خشک شدن رنگ سفید متمایل به زرد پیدا می‌کنند.

فلفل قرمز نیز از میوه‌های کاملا رسیده گیاه فلفل به دست می‌آید، با این تفاوت که فرایند خشک کردن دانه‌ها باید سریع انجام گیرد.

محصول نادرتر این گیاه فلفل سبز است. برای تهیه آن دانه‌های فلفل به صورت زرد و نارس برداشت می‌شوند و سپس باید در معرض نمک یا سرکه قرار گیرند تا از تخمیر شدن آنها جلوگیری شود.

گونه‌های مختلف فلفل علاوه بر رنگ در عطر و طعم و همینطور درجه تندی هم تفاوت‌هایی با هم دارند. فلفل‌های سیاه و سبز معطرتر از فلفل سفید هستند. اما فلفل سفید تندتر از انواع دیگر است و معمولا برای تهیه سس ماهی استفاده می‌شود.

فلفل سبز برای تهیه سس غذاهای کبابی کاربرد دارد. دانه‌های فلفل سبز را معمولا نمی‌سایند. فلفل قرمز دو گونه است هم تند و هم دارای طعم شیرین ملایم است و مانند فلفل سیاه هنگام پخت گوشت‌ قرمز از آن‌ها استفاده می‌شود.

بسیاری از کارشناسان تغذیه توصیه می‌کنند که فلفل به صورت پودر خریداری نشود. فلفل پودری عطر و طعم خوب خود را سریعتر از دست می‌دهد. اما اگر دانه‌ها تازه هنگام آشپزی آسیاب شوند، طعم فلفل در غدا قوی‌تر خواهد بود.

خواص دارویی

فلفل سفید از گیاهان دارویی بسیار قدیم جهان است و دارای طبع گرم و خشک می‌باشد.

رقیق کنندهٔ خون، ضدبلغم، ضدنفخ و ضدسرفه است.

جهت موخوره فلفل سفید را با پیاز و نمک مخلوط نموده بمالند.

از فلفل سفید برای تسکین درد دندان، قطره قطره آمدن ادرار، تقویت کبد، تنگی نفس، تقویت حافظه، مسمومیت و تقویت معده نیز استفاده می‌کنند.

مقوی معده و بادشکن می‌باشد.

گرد آن باعث فرار حشرات می‌گردد و برای جلوگیری از بید زدگی لباس در میان لباس‌ها بپاشند.

جهت ساکت کردن درد دندان یک حبه قند را در یک قاشق فلزی قرار داده با آتش آن را ذوب کنند سپس کمی فلفل اضافه نموده در حفره دندان کرم خورده بریزند درد آن ساکت شده و از کرم خوردگی دندان جلوگیری می‌کند.

فلفل مقوی حافظه و اعصاب می‌باشد.

مسکن دردهای عصبی است.

جهت رفع رطوبت دماغ و معده فلفل با مویز جویده و میل شود.

جهت فلج و بی‌حسی اعضای بدن با روغن فلفل ماساژ دهند.

فلفل خون غلیظ را سبک می‌کند.

کسانی که جذام دارند از فلفل در برنامه غذایی خود استفاده کنند.

جهت رفع سفیدک ناخن ضماد فلفل بگذارند.

جهت رویاندن موی گری فلفل را با آب پیاز و نمک مخلوط کرده به محل ریخته شده مو بمالند.

کسی که تریاک خورده است تا زمان رساندن به پزشک به او جوشانده فلفل بدهید تا استفراغ کند.

جهت تسکین درد عقرب گزیده گی

جهت تسکین درد رماتیسم فلفل سیاه را با روغن زیتون مخلوط نموده بمالند.

جهت درمان سنگ در مجاری ادرار از دمکرده برگ فلفل استفاده شود.

جهت رویاندن ناخن که در اثر چرک انگشت از بین رفته باشد فلفل را با حنا مخلوط کرده به صورت ضماد بگذارند.

موارد منع مصرف فلفل

مصرف زیاد فلفل برای بیماری‌های دستگاه گوارش، سل، بواسیر، سودا، کلیه، جگر و کسانی که کم‌خونی دارند مفید نمی‌باشد.

اسراف در خوردن فلفل باعث تاریکی چشم می‌شود.

کسانی که ورم پروستات دارند در خوردن فلفل زیاده‌ روی نکنند.

کسانی که تصلب شرائین دارند و سکته مغزی کرده‌اند نباید فلفل زیاد استفاده کنند.

بیماران سوزاک و سیفیلیس و کسانی که ناراحتی مجاری ادرار دارند از خوردن فلفل سیاه خودداری کنند.

زنان حامله‌ای که عفونت مجاری ادرار دارند از خوردن فلفل سیاه خودداری کنند.

زیاده‌ روی در خوردن فلفل باعث ایجاد افزایش ترشحات معده می‌گردد بنابراین کسانی که ناراحتی معده دارند در خوردن آن افراط نکنند.

انتهای پیام/ ا