بندرعباس به عنوان مرکز استان هرمزگان، بزرگترین بندر کشور و یکی از مراکز فعالیت اقتصادی و تجاری ایران است. اگرچه کیش و قشم جزو مقاصد گردشگری بسیاری از مسافران به استان هرمزگان است، شهر بندرعباس نیز به تنهایی جاذبههای گردشگری فراوانی دارد که میتواند با توجه به شرایط مناسب آب و هوایی آن در ایام نوروز مقصدی برای سفرهای نوروزیمان باشد.
معبد هندوها (بت گور) در بلوار امامخمینی یکی از جذابترین مناطق دیدنی بندرعباس است که در سال 1310 توسط هندوهای ساکن بندرعباس ساخته شده و معماری آن کاملا به سبک هندی است.
بنای عمارت کلاه فرنگی در بخش مرکزی بندرعباس نیز به مانند معبد هندوها به دوران قاجار تعلق دارد. البته بنای اصلی ساختمان آن به پیش از قاجار باز میگردد اما به دلیل اینکه معماری آن متأثر از سبک معماری اروپایی است، همانند بسیاری از بناهای دوران قاجاریه به کلاه فرنگی شهرت پیدا کرده است.
قلعه فین نیز یکی دیگر از بناهای تاریخی بندرعباس است که قدمت آن با توجه به سفالهای به دست آمده در منطقه، به دوران ایلخانیان و تیموریان باز میگردد.
مسجد گله داری، مسجد جامع اهل سنت، مسجد جامع دلگشا و مسجد سلطانی بندرعباس همگی از نظر تاریخی و هنری حائز اهمیت هستند.
علاوه بر جاذبههای گردشگری تاریخی بندرعباس، این شهر جاذبههای طبیعی زیبایی را نیز در خود جای داده است.
برای مثال دره رودخانه جاماش در 80 کیلومتری شمال بندرعباس، منطقهای بکر و زیباست که آب و هوای آن در فصل بهار بسیار دلپذیر است.
غار خرسین در بخش سیاهو در شمال شرقی بندرعباس با قندیلهای نمکی متعددش دیگر جاذبه طبیعی این شهر است که البته برای رسیدن به دهانه غار که در ارتفاع 1080 متری از سظح دریا قرار دارد، حدود یک ساعت و نیم کوهپیمایی نیاز است.
منطقه حفاظت شده گنو در شمال بندرعباس که از سال 1354 شمسی به عنوان پارک ملی معرفی شده، با وسعتی معادل 49000 هکتار بخشی از میراث طبیعی استان به شمار میآید، که از سال 1320 علاوه بر مسافران، مورد استفاده مردم بندرعباس نیز بوده است. در سالهای گذشته چشمههای متعددی در این منطقه وجود داشته که برخی از آنها به دلیل خشکسالی از بین رفتهاند. چشمه آبگرم گنو یکی از این چشمههاست که در واقع مهمترین چشمه معدنی جنوب ایران است.
دهستان تازیان، محله باستانی سورو، روستای ماشاری سیاهو، روستای بخوان، موزه مردم شناسی خلیج فارس و موزه آب دیگر مناطق دیدنی بندرعباس هستند. غذاهای محلی استان را نیز نباید در سفر به آن فراموش کرد. غذاهای هرمزگان، نانها و نیز ادویههای آن بسیار مشابه غذاهای هندی هستند؛ چرا که در گذشته ادویه و تمر هندی از بندر کالیگوت در جنوب هند وارد استان میشد. مهیاوه، سوراخ یا سوراغ، عنکاس، زیبون و کلمبا که در همگی آنها ماهی به کار رفته است، از جمله معروفترین غذاهای محلی استان هستند که نباید از کنار خوردن آنها به سادگی عبور کرد.
هرمزگان نیز همانند دیگر نقاط کشور ما صنایع دستی متنوعی دارد که بهترین یادگاری و سوغات از سفر به این استان هستند. میتوان از حصیربافی، گلابتوندوزی، خوسدوزی، کمدوزی و کلاهدوزی به عنوان صنایع دستی رایج استان هرمزگان نام برد.
گزارش از: زهرا علی اکبرلو
انتهای پیام/