کالای ایرانی خوب نیست، زود خراب می شود و رنگ و رو برایش باقی نمی ماند، اما ایرانی است، چرخی که آن را تولید کرده چرخ کشور را می چرخاند، با مد جلو نمی رود کاستی کم ندارد اما ایرانی است مال خودمان است، این تفکری است که سالها در ذهن اهل شرق آسیا رشد کرده، سونامی و زلزله ای که در سال 2011 در ژاپن اتفاق افتاد می توانست اقتصاد ژاپن را سالها عقب بیندازد، اما نیانداخت به یک دلیل مردمش اجازه ندادند، گزارشی که شبکه تلوزیونی آمریکایی CNN در سال 2012 از این کشور تهیه کرد به خوبی این موضوع را نشان می دهد، وقتی گزارشگر از ژاپنی ها سوال می کند که چرا تلویزیون ها تولید ملی شان که چندان به تکنولوژی آن روزهای دنیا به روز نیست را می خرند غالب مردم پاسخ می دادند که برند ملی مان حالا به کمک ما نیاز دارد.

سالهاست که تولیدات داخلی ما نیاز به کمک دارند، ولی تا چشممان به تخفیف 70 درصد برندی اروپایی می خورد، دلمان قنچ می رود که نکند از دستش بدهیم، صفی طولانی از دم در مغازه تا چند کوچه پایین تر شکل گرفته به نحوی که به نظر می رسد نذری می دهند، برند ایرانی اینجاست که مهجور باقی می ماند.

چرا تولیدی های پوشاک جرات چسباندن مارک برند ایرانی را ندارند؟ چرا فروشندگان از فروختن پوشاک ایرانی شانه خالی می کنند؟ این ها سوالاتی است که اگر مثل ما دغدغه تان خرید پوشاک ایرانی باشد به آن دچار می شوید.

با نزدیک شدن به عید و خرید عیدانه کمپینی مردم نهاد با مضمون "خرید _ پوشاک _ ایرانی" و "ایرانی _ ایرانی _ بخر" در فضای مجازی به راه افتاده که هدف اصلی آن ترغیب مردم برای خرید و حمایت از پوشاک داخلی است. توجه به این نکته که پوشاک ایرانی خود به تنهایی می تواند به عنوان یک محصول گردشگری در صنعت گردشگری ایرانی مورد توجه جدی قرار گیرد. حال تولید کنندگان داخلی با به روز کردن طراحی های پوشاک می توانند قدمی مهم در تحقق این هدف برداشته باشند.