«رژه پنگوئن‌ها» مخاطب را مبهوت می‌کند
داستان‌های «رژه پنگوئن‌ها» مانند سیلی است که مخاطب را بهت‌زده می‌کند.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مراسم رونمایی از کتاب «رژه پنگوئن‌ها» و «سگ‌خوری» با حضور حامد ابراهیم‌پور، شاعر، محمدامیر یاراحمدی، نمایشنامه‌نویس، شهرام میرشکاک، شاعر و نویسنده و تنی چند از نمایشنامه‌نویسان و علاقه‌مندان به کتاب برگزار شد.
در این مراسم حمیدرضا نعیمی، نمایشنامه‌نویس با اشاره به اینکه «رژه پنگوئن‌ها» جزو داستان‌های مینی‌مال است و در فضای سربازی به سر می‌برد، گفت: پایان هر یک از داستان‌های مینی‌مال کتاب «رژه پنگوئن‌ها» مانند سیلی است که مخاطب را دچار بهت می‌کند.
وی در خصوص نمایشنامه «سگ‌خوری» اظهار داشت: محمدرضا قلی‌پور میل به خود ویران کردن دارد. بدین معنا که اثرش را تا زمانی‌که گمان نکرده به تکامل رسیده، منتشر نمی‌کند. نمایشنامه «سگ خوری» را پس از نگارش آن خوانده بودم، این کتاب پس از انتشار با آنچه خواندم، تغییر زیادی کرده است.
«سگ‌خوری» موقعیتی جذاب دارد
در ادامه مراسم محمد یاراحمدی، نمایشنامه‌نویس در خصوص کتاب «سگ‌خوری» تصریح کرد: نمایشنامه «سگ‌خوری» موقعیت بسیار جذاب و گیرایی دارد. از طرف دیگر در این نمایشنامه بحرانی غیرقابل باور وجود دارد. بدین معنا که موقعیت موجود در آن، تماشاگر را منتظر باقی داستان نگه می‌دارد.
«رژه پنگوئن‌ها» داستان مینی‌مال نیست
حامد ابراهیم‌پور، شاعر در ادامه مراسم پیرامون کتاب «رژه پنگوئن‌ها» گفت: کتاب «رژه پنگوئن‌ها» جزو داستان‌های مینی‌مال نیست. اشتباه رایج در ادبیات آن است که هر داستان کوتاهی را مینی‌مال می‌نامند. در صورتی که در این داستان زواید به کناری قرار داده می‌شوند و هسته اصلی مطلب در آن بیان می‌شود. تجربه درام‌نویسی محمدرضا قلی‌پور به کمک وی در نگارش داستان آمده است.
منتظر راه‌اندازی مجدد سالن تئاتر مولوی هستیم
در ادامه مراسم محمدرضا قلی‌پور، نویسنده کتاب «سگ خوری» و «رژه پنگوئن‌ها» با اشاره به اجازه گرفتن ناصر کامگار از وی برای اجرای نمایشنامه «سگ‌خوری» بیان کرد: همچنان منتظر هستیم سالن تئاتر مولوی راه بیفتد تا ناصر کامگار برای اجرای آن اقدام کند.
وی با اشاره به کتاب «رژه پنگوئن‌ها» افزود: از نمایشنامه‌نویس بودنم هنگام نگارش «رژه پنگوئن‌ها» سوء استفاده کردم و این کتاب را به شکل داستان نوشتم. در این کتاب عیار اندک داستان‌نویسی وجود دارد و در این باره ادعایی ندارم. تمام اشخاص داستان واقعی هستند. منتها آن‌ها را تخیل کرده‌ام و اتفاق به طور واقعی برای آن‌ها رخ نداده است.
در پایان مراسم شهرام میرشکاک، نویسنده و شاعر با اشاره به آنکه زبان در نمایشنامه به گونه‌ای موثر اتفاق افتاده، اظهار داشت: زبان شخصیت‌های آثار علی حاتمی یکسان است و اغلب شخصیت‌های داستان با لحن و ادبیاتی محکم سخن می‌گویند. این یکدستی را می‌توان در اثر محمدرضا قلی‌پور نیز مشاهده کرد. نمایشنامه «سگ‌خوری» یک نمایشنامه خوب ایرانی و نویسنده آن یک سر و گردن از نمایشنامه‌نویسان بنام بالاتر است.
انتهای پیام/
