اکنون با گذشت دو سال از ابلاغ سیاست اقتصاد مقاومتی از سوی رهبر انقلاب این سوال پیش می‌‌‌‌‌‌‌آید که دولت به عنوان مجری، عملا تا چه حد اهداف این مهم را محقق کرده است؟

در روزها و ماه‌های اخیر، همایش، سخنرانی‌ها و ایده‌پردازی‌هایی برای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی از سوی مسئولین برگزار شد و در این راستا به نوعی حق این سیاست به لحاظ کلامی ادا شد، اما آنچه مورد توجه قرار می‌گیرد حجم گسترش یافته توجهات نظری و شعاری در این زمینه است که موجب فراموش شدن اصل موضوع می‌شود.

برخی معتقدند که اقتصاد مقاومتی در باور دولتمردان جایی ندارد، در حد آرمان باقی مانده و به عرصه عمل نرسیده است. اما از آنجایی که کشورمان در دوره پسابرجام بسر می‌برد لازم است با همت مسئولان این سیاست در اولویت برنامه‌های دولت قرار گیرد. چنانکه حتی برخی نمایندگان مجلس از جمله بهروز نعمتی عضو کمیسیون صنایع و معادن به ضرورت تحقق هرچه سریعتر این سیاست‌ها تاکید دارد و معتقد است با اجرایی شدن برجام و رفع تحریم‌ها بهانه‌های دولت در زمینه رشد منفی اقتصادی یا واردات بی‌رویه ناشی از ضعف فعالیت‌های تولیدی از بین خواهد رفت.

از سوی دیگر، شاپور محمدی معاون اقتصادی وزیر اقتصاد، برنامه‌های دولت در خصوص اقتصاد مقاومتی را زمان دار می‌داند و معتقد است کاهش فاصله صادرات و واردات، رشد مثبت سرمایه گذاری و پایدار شدن شاخص‌های اقتصادی در حوزه نرخ ارز، تورم و دیگر شاخص‌های کلان، نشانه‌ای از تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است، بنابراین سیاست‌های خروج از رکود دولت هم در راستای اقتصاد مقاومتی قرار دارد.

این در حالی است که برخی کارشناسان معتقدند برنامه‌های مطرح شده از سوی دولت با اصول اقتصاد مقاومتی در تعارض است، عملکرد مثبتی از سوی دولت در جهت عملیاتی کردن این سیاست صورت نگرفته، دولت تنها با تکرار اشتباهات، از ارائه برنامه‌ دقیق در این راستا خودداری کرده و با امید به برقراری روابط با غرب از بازبینی و پردازش ظرفیت‌های درونی غافل شده است.