رد پای کتاب‌های صوتی در فضای ادبیات
کتاب‌های صوتی نیز در کنار کتاب‌های مکتوب در فضای ادبیات خودنمایی می‌کند.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ هنگامی که به سراغ کتابفروشی‌ها می‌رویم، در کنار کتاب‌های مکتوب، کتاب‌های صوتی نیز خودنمایی می‌کند. هرچند همچنان صورت مکتوب آن بیش از صوتی دیده می شود. این نوع کتاب جای خود را اندک اندک میان شاعران باز می‌کند. در این میان شاعری چون علیرضا آذر را مشاهده می‌کنی که اکثر اشعار خود را به صورت صوتی در اختیار مخاطبانش قرار می‌دهد.
شاعرانی چون سید حمیدرضا برقعی نیز مجموعه‌ای از اشعارش را به صورت کتاب صوتی منتشر می‌کند. گویا این کتاب در کنار شاعران میان هنرمندان نیز راه یافته است. هنرمندی چون بهاره رهنما مجموعه شعر سپید خود را با عنوان «زیر باران» با آهنگسازی و صدای «علی شوکت» روانه بازار کرده است.
اگر کمی عقب‌تر برویم فایل‌های صوتی اشعار شاعرانی چون پروین اعتصامی را می‌توان در دیوان الکترونیک این شاعر مشاهده کرد. قبل‌تر از آن نیز شاهد فایل صوتی شاعرانی چون ملک الشعرای بهار و شهریار در فضای ادبیات هستیم. در واقع کتاب‌های صوتی را می‌توان حالت جمع آوری شده فایل‌های صوتی دانست که پیشتر از این‌ها در فضای ادبیات بود. اما دلیل اصلی انتشار این نوع کتاب‌ها چیست؟
شاید یک دلیل آن را بتوان در دستیابی به مخاطبانی دانست که روشندل محسوب می شوند. کتاب‌های صوتی فرصتی را فراهم می‌کند تا شاعران، اشعار خود را راحت‌تر در اختیار این قشر از جامعه قرار دهند. اما در این میان وضعیت پخش کتاب و هزینه بالای نشر آن نیز بی‌تاثیر نیست. این دو عامل سبب می‌شود شاعران راه دیگری در پیش بگیرند و به سراغ انتشار کتاب‌های صوتی بروند.
البته هنوز هم شاعران به انتشار کتاب مکتوب تمایل بیشتری دارند و نشر این نوع کتاب‌ها چندان در میان آن‌ها رواج پیدا نکرده و متداول نشده است. نشر کتاب‌های صوتی سبب می‌شود مخاطب در هر زمانی به شعر دسترسی داشته باشد. از طرف دیگر فرد با کتاب به معنای سنتی آن مواجه نخواهد بود. شاید همین علاقه‌مندی به کاغذ و نوع سنتی کتاب سبب شده است، شاعران کمتر به انتشار اثر خود به صورت کتاب صوتی تمایل پیدا کنند.
انتهای پیام/
