به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ هیلاری دایان رادام کلینتون زاده 26 اکتبر 1947 (4 آبان 1326) در ایالت ایلینوی، سیاستمدار آمریکایی است که از سال 2001 تا 2009 سناتور مجلس سنای آمریکا از ایالت نیویورک بود. وی فرزند نخست دروتی و هیو رادام بود. هیلاری و برادرانش تونی وهیو در بریج پارک در حومه شهر شیکاگو در ایالت ایلینوی رشد یافتند.

او همسر چهل و دومین رئیس جمهور امریکا، ویلیام جفرسون کلینتون، است. در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، از سال 2009 تا 2013 شصت و هفتمین وزیرخارجه آمریکا شد. او هم اکنون نامزد دموکرات ها برای انتخابات 2016 ریاست جمهوری است. 

او در سال 1973 دانش آموخته مدرسه حقوق ییل شد و پس از دوره کوتاهی کار در سمت مشاور حقوقی کنگره، به آرکانزاس رفت و در سال 1975 با بیل کلینتون پیوند زناشویی بست. در سال 1977 انجمن پشتیبانان کودکان و خانواده را بنیان گذاشت و نخستین رئیس زن بنگاه خدمات حقوقی در سال 1978 شد. در آن سالها برنامه ای را برای بهسازی سامانه آموزشگاه های همگانی آرکانزاس رهبری کرد و مدتی در هیئت مدیره وال مارت سرگرم کار شد.  دختر او «چلسی» در سال 1980 متولد شد.

هنگامی که بانوی اول آمریکا شد طرح برجسته او به نام بیمه همگانی کلینتون در سال 1993 نتوانست رای کنگره را به دست آورد. در سال های 1997 تا 99 در پشتیبانی از راه اندازی «برنامه بیمه درمانی دولتی کودکان» و «قانون فرزندخواندگی و خانواده های ایمن» نقش برجسته ای برعهده گرفت. زناشویی او با رئیس جمهور پس از رسوایی «مونیکا لوینسکی» در سال 1998 نقل مجالس شد ولی در جایگاه بانوی اول، نظر مردم آمریکا را به خود جلب کرد. 

کلینتون پس از رفتن به نیویورک، در سال 2000 نخستین سناتور زن ایالت شد. پس از حملات 11 سپتامبر از عملیات نظامی در افغانستان پشتیبانی کرد ولی پس از آن، دولت جورج دبلیو بوش را بابت جنگ عراق و نیز بسیاری از سیاستهای داخلی آن سرزنش کرد. کلینتون که در انتخابات سال 2008 نامزد دموکرات ها شده بود بیش از هر نامزد زن دیگری در تاریخ آمریکا در انتخابات محلی و ایالتی برنده شد ولی سرانجام نامزدی را به اوباما واگذار کرد. 

کلینتون در سمت وزیرخارجه در دولت اوباما از ژانویه 2009 تا فوریه 2013 در خط مقدم واکنش آمریکا به بهار عربی قرار داشت و از مداخله جنگی آمریکا در لیبی پشتیبانی کرد. او مسئولیت قصور امنیتی در حمله 2012 بنغازی را پذیرفت، حمله ای که به مرگ پرسنل کنسولگری آمریکا انجامید ولی از کارهای خود دفاع کرد. کلینتون «قدرت هوشمند» را راهبردی برای به رخ کشیدن ارزشها و رهبری آمریکا می داند که از راه در آمیختن توان جنگی این کشور با دیپلماسی و دیگر توانمندی های آن در اقتصاد و فناوری و دیگر حوزه ها به دست می آید.  پس از بیرون رفتن از دولت در پایان دور نخست دولت اوباما، او پنجمین کتاب خود را نوشت و در آوریل 2015 اعلام کرد که برای دومین بار نامزد دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری 2016 خواهد شد. 

1. هیلاری جوان علاقه‌ای به سیاست نداشت. او در آن زمان آرزو داشت بازیکن بیسبال، خبرنگار یا فضانورد شود. وی حتی در دوران کودکی به «ناسا» نامه نوشت تا بداند آیا دختران هم می‌توانند فضانورد شوند. مسئولان ناسا هم به وی پاسخ دادند دختران نمی‌توانند فضانورد شوند.

2. او در ابتدا یک جمهوری‌خواه بود و حتی در سال 1964 در برنامه‌های تبلیغاتی «بری گولدواتر» -- نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری -- حضور داشت. اما در سال 1968 با تغییر حزب، رسماً به دموکرات‌ها پیوست.

3. او در سال‌های 1972 و 1976 در تبلیغات انتخاباتی نامزد‌های حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری حضور داشت.

4. نشریه «نشنال لا» در سال‌های 1988 و 1991 هیلاری کلینتون را یکی از 100 زن وکیل قدرتمند در آمریکا نامید.

5. گفته می‌شود هیلاری کلینتون با «ال گور» -- معاون بیل کلینتون -- رابطه خوبی نداشت و آن دو برای دسترسی و ملاقات با بیلِ رئیس جمهور با یکدیگر رقابت می‌کردند.

6. وقتی هیلاری کلینتون نخستین بار خبر رابطه نامشروع همسرش را با «مونیکا لوینسکی» -- کارآموز کاخ سفید -- شنید، از آن با عنوان «توطئه بزرگ جناح راست» یاد کرد؛ اصطلاحی که از آن پس جای خود را در سیاست و فرهنگ آمریکا باز کرد.

7. هیلاری کلینتون به مدت 20 روز هم بانوی اول آمریکا بود و هم سناتور. وی اول ژانویه 2001 سناتور ایالت نیویورک شد و این در حالی بود که «بیل کلینتون» 20 ژانویه همان سال کاخ سفید را ترک کرد.

انتهای پیام/