به گزارش
خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ برخی کودکان در مقایسه با سایرین بیشتر گریه میکنند و بهانه میگیرند به همین علت والدین آنها فکر میکنند باید آنها را به حال خود رها کنند تا خسته و ساکت شوند یا خوابشان برود. بر این اساس، بسیاری افراد این راه را روشی درست و بیخطر میدانند در صورتی که بسیار اشتباه است.
در این باره، متخصصان به والدین توصیه میکنند که هرچه سریعتر این روش را متوقف کنند به خصوص در سالهای اولیه رشد کودک که او تازه دارد یاد میگیرد چگونه به محیط اطراف و اطرافیانش واکنش نشان دهد. به همین ترتیب، اگر کودک ننوانند از اطراف پاسخی دریافت کند این مسئله عواقب احساسی فراوانی برای او دارد که در آینده میتواند زندگیش را تحت تاثیر قرار دهد.
در سالهای ابتدایی رشد کودک، سلولهای مغز او در حال رشد است و گریه کردن سبب افزایش سطح هورهون کورتیزون معروف به هورمون استرس میشود. هرچه کودک بیشتر و مداومتر گریه کند، این هورمون او بیشتر ترشح میشود و در نهایت موجب بروز نگرانی و اضطراب در او میشود که این اختلال میتواند تا بزرگسالی او ادامه پیدا کند.
علاوه بر این، اگر کودک با گریه به خواب رود به این معناست که با آرامش نخوابیده است و همین امر میتواند در آینده سبب بروز برخی اختلالات روانی و عصبی در او شود.
انتهای پیام/