به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست خبری فیلم «آخرین بار کی سحر دیدی» با حضور فرزاد موتمن کارگردان، سعید عصمتی تهیه‌کننده، آناهیتا درگاهی، بهاران بنی‌احمدی، امیرحسین فتحی، محمدرضا غفاری و علیرضا ثانی‌فر بازیگران، بابک میرزاخانی آهنگساز و مازیار فکری ارشاد منتقد فیلم برگزار شد.

پس از بیان مقدمه‌ای از علیرضا غفاری مجری برنامه، فرزاد موتمن با تشکر از اهالی رسانه گفت: من و مازیار فکری‌ارشاد یک زوج منتقد-کارگردان شده‌ایم و در چند اثر منتقد فیلمم بود و با هم تبادل نظر داشتیم.

فکری ارشاد نیز با بیان اینکه به همکاری و دوستی با موتمن افتخار می‌کنم، گفت: امیدوارم این دوستی باعث نشود برای نقد فیلم تعارف داشته باشم و حقیقت را نگویم. نکته مثبت و ویژگی خوب این فیلم این است که نسبت به آثار دیگر پلیسی در ایران که قصد شبیه شدن به کارآگاه‌ها و پلیس‌های هالیوودی را دارند، این فیلم یک کارآگاه ایرانی را نشان می‌دهد که مؤلفه‌های ایرانی در زندگی‌اش است. معمولا وقتی می‌خواهند در ایران فیلم پلیسی یا جنایی بسازند، پوشش و ژست‌ها و حتی سیگار کشیدن شخصیت پلیس و کارآگاه مثل همتای هالیوودیشان می‌شود. این فیلم‌ها از جنس ایرانی نیستند؛ اما فیلم فرزاد موتمن اینگونه نیست. فیلمنامه این اثر خوب بود و به شخصیت‌پردازی توجه کرد.

سعید عصمتی تهیه‌کننده فیلم در خصوص روند تولید فیلم گفت: این فیلمنامه یک سال و اندی کار برد و قرار بود در جشنواره سال گذشته به نمایش در بیاید. اما به دلیل مشکلات صدور پروانه ساخت تا اسفندماه سال گذشته طول کشید. خوشبختانه توانستیم اسفند سال گذشته با آقای موتمن به توافق برسیم.

وی در ادامه بیان کرد: ما در این فیلم به دنبال نشان دادن یک پلیس واقعی بودیم که ویژگی‌های یک پلیس ایرانی را داشته باشد. ما می‌خواستیم دغدغه‌ها و مشکلات یک پلیس ایرانی را از یک نگاه دیگر و از بیرون نگاه کنیم و این فیلم قضاوت‌های غیر منصفانه و عجولانه را نقد می‌کند.

موتمن با خودداری از بیان دلیل اصلی حضور نیافتن فریبرز عرب‌نیا و ژاله صامتی گفت: از حضور صامتی در این فیلم خوشحالم. چون ایشان و آقای صفری زوج خوبی شدند. شخصا بازی ژاله صامتی در صحنه سردخانه را دوست داشتم.

موتمن همچنین در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که از برخی صحنه‌ها و بازی‌ها انتقاد کرده بود گفت: تنها شخصیت اصلی فیلم «سحر» است و بقیه تیپ هستند و همین شخصیت هم هیچگاه دیده نمی‌شود. 

وی در مورد نقش عرب‌نیا در فیلم گفت: انگار چیزی از گذشته او را آزار می‌دهد. این کارآگاه آدمی تودار، غمگین و گاهی مهاجم و سمج است و بدجوری به کارش متعهد است. شاید از تنهایی اینطور شده است. چون معمولا مردان تنها در کار پیگیرترند. من فکر می‌کنم که یک پلیس هم می‌تواند گاهی احساساتی و عاطفی باشد. شخصیت «سیما» خواهر «سحر» نیز در پس زمینه فیلم نشان دهنده تناقص در خانواده است. «سحر» بلند پروازتر از جایگاه طبقاتی و اقتصادی خانواده است و احساس می‌شود «سیما» قانع‌تر از «سحر» است.

بابک میرزاخانی آهنگساز فیلم گفت: موسیقی این فیلم به دلیل راز و رمزی که در فیلم جریان داشت، پیچیده بود و البته کارگردان نمی‌خواست در موسیقی فیلم غلو شود. وقتی با خانم ایتچتکی آشنا شده‌ام، فهمیدم که خیلی چیزها در موسیقی است که باید یاد بگیرم و ایشان به من آموخت.

آناهیتا درگاهی از عوامل فیلم و کارگردان تشکر و از حضور در این فیلم ابراز خرسندی کرد.

بهاران بنی احمدی دیگر بازیگر فیلم هم با تشکر از اهالی رسانه گفت: شما به ما هویت اجتماعی می‌دهید. اسم آقای موتمن کافی بود تا حضور در فیلم را قبول کنم و جا دارد که بگویم جای خانم ژاله صامتی خالی است.

امیرحسین فتحی با ابراز خرسندی از این تجربه گفت: اگر نقش خوب درآمده به دلیل راهنمایی‌های کارگردان است.

محمدرضا غفاری گفت: من وقتی دبیرستان می‌رفتم، فیلم «شب‌های روشن» به کارگردانی فرزاد موتمن اکران شده بود. من این فیلم را 12،13 بار دیدم. دکوپاژ کارهای آقای موتمن مثل فیزیک و شیمی حساب شده است.

علیرضا ثانی‌فر دیگر بازیگر این فیلم بیان کرد: من عاشق خبرنگاری هستم و جا دارد که در اینجا بگویم اینکه فیلم چه نمره‌ای می‌گیرد، مهم نیست. این مهم است که با کسی کار کنی که مثل موتمن سینما را بلد است. من امسال در دو فیلم جشنواره حضور دارم و خوشحالم که در هر دو فیلم جای  موضوعات روزمره و تکراری فیلم‌های دیگر حاکم نبود. 

فرزاد موتمن در پاسخ به سوال یک خبرنگار در خصوص ریتم کند فیلم گفت: این فیلم ریتم تندی نسبت به آثار قبلی من دارد. از این تندتر باعث ضربه به فیلم می‌شود. چون این فیلم اکشن نیست و ملودرام است. به نظر من «آخرین بار کی سحر دیدی» خوب جلو رفته و شاید باور نکنید اگر بگویم باز هم فیلم را ندیده‌ام، چون دیشب قبل از اکران فیلم برنامه هفت من را دزدید!