به گزارش خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست خبری فیلم «جشن تولد» با حضور عباس لاجوردی کارگردان، علیرام نورایی بازیگر، داریوش صالحیان طراح چهرهپردازی، سعید ذهنی آهنگساز، مهدی فیروزی تهیهکننده، عظیم محمدی طراح جلوههای ویژه، نصرت نوری و عباس فاتح سرمایهگذاران فیلم، محمد باباگلی منتقد و با اجرای علیرضا غفاری برگزار شد.
در این نشست عباس لاجوردی کارگردان فیلم گفت: از زمان نگارش فیلمنامه پیش تولید آن آغاز شد و پیش تولید را قبل از ماه مبارک رمضان شروع کردیم. ما در سفر به سوریه بازیگرها و لوکیشنها را بررسی کردیم.
وی با انتقاد صرف بودجه در موقعیتهای غیرضروری گفت: همان طور که میدانید مشکل بودجه مشکل همیشگی سینما است. جالب است که بدانید که مسئولان پاسخ مثبت میدهند و در ادامه هیچ نمیدانم چطور بودجه برای سمینارها وجود دارد ولی برای کار فرهنگی و هنری نیست. مسئولان فرهنگی به من میگفتند که شما مستندساز هستید و نگران بودند که میتوانم فیلم را بسازم و در واقع به مستند توهین میکردند نمیدانند که مستند اساس فیلم داستانی است.
لاجوردی با تمجید از حمایت مالی دو فرد عادی برای ساخت فیلم گفت: مسئولان فرهنگی ما از این افراد یاد بگیرند اینها با این که کارخانهدار و صاحب شرکت نبودند نه به دنبال سود بودند و نه برگشت سرمایه. فقط میگفتند فیلم به خوبی ساخته شود ضمن اینکه در سوریه نیز کمک زیادی به ما کرد و در اولین اکران فیلم در کاخ جشنواره حضور یافت.
لاجوردی با اشاره به شرایط بحرانی ساخت فیلم گفت: عوامل این فیلم در شرایط بسیار سخت و به دستمزد بسیار کمتر از حقشان کار کردند و به هر کس پیشنهاد میدادیم مودبانه خداحافظی میکرد اما این افراد پای کار ایستادند. امیدوارم مسئولان به فرهنگ و هنر مثل صنعت خودرو نگاه نکنند و به فکر سود و منفعت نباشند.
محمدرضا باباگلی منتقد این فیلم با انتقاد از شیوه جشنواره در برگزاری نشست خبری فیلمها بیان کرد: ای کاش تعداد خبرنگاران بیشتر از عکاسان بود چون برای من به شخصه انعکاس مهمتر از تماسهای عکس است. من جایگاه منتقد را در این ساحت نمیبینم چون این زمان متعلق به عوامل فیلم برای گفتگو با اهالی رسانه است. شما اگر در یک جشنواره در دنیا چنین روشی را برای نشست فیلمهای جشنواره نشان دادید من رسانه را میبوسم کنار میگذارم. حاصل ماهها و روزها تلاش عوامل فیلم را با دو ساعت فیلم دیدن آن هم در اکران جشنواره نمیتوان نقد و بررسی کرد. چون هر چه منتقد بگوید عوامل فیلم پاسخ میدهند و این میشود پرسش و پاسخ و باعث برخورد میشود و ساحت منتقد و عوامل فیلم رعایت نمیشود.
سعید ذهنی آهنگساز فیلم بیان کرد: در این جا اگر نوبت حرف زدن باشد حق من باید از همه کمتر باشد چون شرایطی که دیگر عوامل فیلم مخصوصا بازیگران و کارگردان در آن بودند من نبودم و موقعیت من در آرامش با موقعیت این افراد قابل مقایسه نیست.
وی افزود: موسیقی این فیلم لهجه موقعیت جغرافی را پیدا کرده بود و سکانسهای مختلف و شرایط خاص فیلم در موسیقی تاثیرگذاشته بود.
علیرام نورایی بازیگر این فیلم در خصوص نحوه ورود و قبول این نقش گفت: راستش من رکب خوردم آقای صالحیان دوست عزیزم که در فیلم «یتیمخانه ایران» همکار بودیم با من تماس گرفت و یک سری اطلاعات داد اما با همه اینها انگیزه اصلی حضورم در این فیلم این بود که این فیلم ضد گروههای تروریستی و تکفیری ساخته میشد.
عباس لاجوردی در پاسخ به انتقاد خبرنگار در خصوص انتخاب لوکیشنها و تصویرسازیها گفت: کشوری که شما اسمش را آوردید من مثل کف دست بلدم. من مستندساز هستم و گاهی به جاهایی رفتم که هیچ کس خبر نداشت من در آنجا هستم. حلب شهری است که حتی کسانی که بچه جنگ بودند و شرایط کشور را در سالهای جنگ دیده بودند با دیدن آن به گریه افتادند. من از آقای نورایی بسیار متشکرم. بسیار با انرژی و با اخلاق و حرفهای هستند و به سینمای ایران به خاطر وجود چنین بازیگری تبریک میگویم.
لاجوردی اظهار داشت: ما بیمه نبودیم چون در ایران ما را بیمه نکردند و وقتی مردم سوری متوجه این موضوع شدند، بسیار تعجب کردند. در این موقعیتی وقتی نوک اسلحه با کمی فاصله از چشم به بینی آقای نورایی خورد گفت «شانس آوردید که چشمم نخورد» وی در آن لحظات به فکر خودش نبود و به فکر ایجاد اختلال در فیلم بود و نگران اینکه نکند اگر به چشمم میخورد فیلم متوقف میشد ما با چنین کسانی به سوریه رفتیم.
علیرضا غفاری مجری برنامه گفت: مردم ایران با جنگ غریبه نیستند و هشت سال تمام با تمام وجود مقابل دشمن ایستادند و به همین دلیل در چنین شرایطی موقعیت را درک میکنند.
منتقد برنامه گفت: من تمام سختی شرایط سخت فیلم را میدانم. امیدوارم دغدغه کارگردان ادامه داشته باشد و دوستان و مسئولان فرهنگی نیز این دغدغه را پیدا کنند.
کارگردان فیلم اظهار داشت: ما وقتی جانمان را کف دستمان گذاشتیم از انتقاد از فیلم نمیترسیم امیدوارم فیلمسازان خوب کشورمان به آنجا بروند و با آن شرایط فیلم خوب بسازند که من به احترامشان دستشان را میبوسم.
داریوش صالحیان طراح چهرهپردازی در خصوص انتقاد از گریم چهره بازیگران گفت: ما تمام تلاشمان را کردیم که آن بازیگر مادر نباشد ولی در نهایت مجبور به انتخاب ایشان شدند. ما در زیبیه وقتی کار میکردیم پرچم تکفیریها به وضوح معلوم بود ما حتی یک حیاط سالم در این منطقه پیدا نکردیم و به ناچار به منطقه مسیحیان رفتیم.
فیروزی تهیه کننده فیلم با تشکر از سرمایهگذاران فیلم گفت: در موقعیتی که کسی حمیات از این فیلم را نمیپذیرفت این دو نفر سرمایهگذاری کردند. ضمن اینکه انجمن دفاع مقدس در مرحله پس از پیش تولید 50 میلیون تومان کمک کرد.
عظیم محمدی طراح جلوههای ویژه گفت: شرایط سوریه بسیار حاد و بحرانی بود و امکانات جلوههای ویژه از مواد انفجاری واقعی نبود. هر کاری که کردیم از تمام بضاعتمان کمک گرفتیم و خوشبختانه بدون هیچ حادثهای فیلم به پایان رسید.
وی اظهار داشت: پس از اتفاقات تلخ شهرک دفاع مقدس کار جلوههای ویژه کساد شد. من از بیکاری رکود کار دلشکسته بودم. یک روز که به قطعه گلزار شهدا رفته بودم بنر شهید محرم ترک شهید مدافع حرم را دیدم و به دنبال مزارش میگشتم که به طور اتفاقی در همان نزدیکی بود. مزار خلیلی رسولی شهید مدافع حرم دیگر نیز بود من با این شهیدان بر سر مزارشان درد دل کردم و از بیکاری گفتم باور نمیکنید یک هفته بعد آقای لاجوردی با من تماس گرفت و به من پیشنهاد کار داد.
انتهای پیام/