متن کامل پیام تلگرامی توکلی بهشرح زیر است:
تعهد یا تخصص؟ چند نکته درباره سخن آقای روحانی
چندی پیش رئیسجمهور محترم در حاشیه نقد عملکرد شورای نگهبان در بررسی صلاحیتها اشارهای به نحوه انتصابها در حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام داشتند. آقای روحانی با اشاره به دوگانه تعهد و تخصص به نمونه انتصاب زیادبن ابیه اشاره کردند که بهسبب تخصصش به سمت استانداری فارس منصوب شد.
ظاهر سخن آقای روحانی درست است. نمونههای دیگری نیز در این رابطه وجود دارد، شاید مهمترینش انتصاب مجدد شریح قاضی است و یا انتصاب فردی که هرچند درباره نسب و خانواده او شبهه جدی در تاریخ وجود دارد اما بهسبب کارآمدی با حکم امیرالمؤمنین مسئولیت میگیرد. نمونه دیگر نیز برکناری جناب کمیل از مسئولیت بود که علیرغم تعهد لازم اما چون صلاحیت اجرایی و کاری نداشت برکنار شد.
حق هم این است که اداره کشور و رعایت مصالح جامعه و از همه مهمتر وحدت اجتماعی ایجاب میکند که در صورت ضرورت و بهحسب اهمیت حقوق جامعه، تخصص در اولویت قرار گیرد.
وقتی امیرالمؤمنین شریح قاضی را بهسبب عدمصلاحیت از کار برکنار کرد؛ اما در عین حال مخالفت گسترده مردم را بهسبب حجم بالای تبلیغات نادرست در دفاع از شریح قاضی دید، مجبور شد مجدداً او را به سمت قبلی برگرداند.
ولی مشخص نیست رئیسجمهور با این مقدمه چطور خواسته به مقصودشان در نقد شورای نگهبان برسد.
نکته اول این است که این نحوه انتصاب در شرایط اضطرار و زمانی است که فرد صاحب صلاحیت و متعهد و متخصصی وجود نداشته باشد.
نکته دوم و مهمتر در تفاوت انتخاب و انتصاب است. یک بار یک نفر نصب میشود و طبیعی است که اگر خطایی صورت گیرد نصبکننده پاسخگو است ولی یک زمان قرار است مردم انتخاب کنند و مردم به نظام اعتماد کردند که افراد دارای حداقلهای صلاحیت را به آنها معرفی کنند. در این صورت اگر فرد انتخاب شده مشخص شود که صلاحیتهای حداقلی را هم نداشته است آنگاه چهکسی باید پاسخگو باشد؟ آیا مردم حق ندارند به شورای نگهبان بهسبب این کمکاری انتقاد کنند؟
سوم اینکه در این رابطه قانون وجود دارد و رئیسجمهور مجری قانون است، چطور ممکن است که مجری قانون نسبت به اجرای قانونی که اشاره به رعایت تعهد در عین تخصص دارد، شبهه ایجاد کند؟ آقای روحانی فراموش نکنند که با اجرای همین قانون یعنی نظارت استصوابی رئیسجمهور شدند.
انتهای پیام/