در نزدیکی جزیرۀ دومینیکا در کاراییب، گروهی از نهنگهای عنبر توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده‌اند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اینها اولین شواهد از "فرضیۀ پیچیدگی اجتماعی" در گونه‌های دریایی هستند. اساس این فرضیه این است که اگر یک حیوان جهان اجتماعی پیچیده‌ای داشته باشد، نیاز بیشتری به روشهای متنوع ارتباط خواهد داشت."

در نزدیکی جزیرۀ دومینیکا در کاراییب، گروهی از نهنگهای عنبر توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده‌اند.

 
به گزارش بی بی سی انگلیسی، آنها نیز همچون دیگر انواع این گونه، زندگی اجتماعی پیچیده‌ای دارند. اما آنچه که این گروه خاص را جالب کرده این است که آنها در واحدهای خانوادگی کوچک زندگی می‌کنند و این موضوع به پژوهشگران اجازه می‌دهد تا به سرعت نهنگهای خاص را شناسایی کنند.
 
این امر به ما این امکان را داده تا به صورتی بی‌سابقه به دنیای آنها راه پیدا کنیم. برای مثال، حالا می‌دانیم که نهنگها دوستان و اعضای خانوادۀشان را برای سالهای طولانی به خاطر می‌آورند.
 
پژوهشگران حالا تلاش دارند تا دقیقاً مشخص کنند، نهنگها چگونه همدیگر را پیدا میکنند.
 
در اعماق اقیانوس تاریک، تشخیص جفت تنها با اتکا به قدرت بینایی دشوار خواهد بود.

 
حالا مشخص شده است که هر نهنگی نعرۀ مختص به خود را دارد. این اختصاصی بودن از دو جهت به روشی که ما انسانها خود را به یکدیگر می‌شناسانیم، شبیه است: نامهایمان و صدایمان.
 
هر نهنگی به صورت انفجاری چند صدای "کلیک"وار تولید می‌کند که به آن "کدا" گفته می‌شود. این کداها متمایز هستند و پژوهشگران تنها با شنیدن صدای یک وال می‌توانند او را شناسایی کنند.
 
شِین گرو، از دانشگاه آرهوس دانمارک که نویسندۀ اصلی این پژوهش است، می‌گوید: "آن متداول است این است که ما نهنگها را از روی عکس دمشان شناسایی میکنیم، اما وقتی که با هم حرف می‌زنند، نمی‌شود فقط به دمشان اتکا کرد. کداهایی که هر نهنگی تولید می‌کند به اندازۀ کافی متمایز هست که بتوان او را از سایر اعضای خانواده‌اش تشخیص داد."
 
قابلیتهای زبان نهنگها از اینها فراتر می‌رود. در کنار خانواده‌هایی که نهنگها تمام عمرشان را در کنارشان می‌گذرانند، هر نهنگی از عضو دسته‌های بزرگتر هم هست که لهجۀ خاصی دارند.
 
اعضای دستۀ کاراییبی زیاد با هم ملاقات نمی‌کنند، اما هر زمان که ملاقات اتفاق می‌افتد، از کداهای خاصی استفاده می‌کنند. همۀ اعضای دسته این کداها را به روشی خاص تولید می‌کنند که پژوهشگران نمی‌توانند آنها را از هم متمایز کنند.

 
دسته‌ها ممکن است از چند صد نهنگ تشکیل شده باشند. همۀ آنها از الگوی مشابهی از کلیکها استفاده می‌کنند؛ حتی اگر هزاران کیلومتر از هم دور باشند.
 
نتایج این تحقیقات در ژورنال "The Royal Society Open Science" به چاپ رسیده است.
 
منبع: وب سایت فردا
انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.