اکتای براهنی کارگردان سینما و فیلم «پل خواب» که امسال با این فیلم در بخش نگاه نو سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، در مورد چگونگی ساخت آن به خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: مدت طولانی برای ساخت فیلم در ایران صبر کردم و در این مدت سعی کردم این سینما را از نزدیک رصد کنم و جریانات روایی، قصهگویی را از نوع هنری و ... مورد بررسی قرار دهم تا در نتیجه با ارزیابی دقیق وارد سینما شوم. پرداختن به موضوع «پل خواب» از علاقه من به کاراکترهای ضد قهرمان شبیه حاج کاظم «آژانس شیشهای»، «حمید هامون» و ... است. کاراکترهای عاصی، پر مشکل و پرتناقض و دوقطبی این شکلی برای من همیشه جذاب بوده و این نمونه فیلمها را دوست داشتم. پس باعث شد که سراغ سوژههای این چنینی بروم.
وی افزود: انفجارهای اخلاقی که در کاراکترهای ضد قهرمان میبینیم خوب است؛ اما نظر من این است که این انفجارها نباید در گفتار دیده شود بلکه در کنشها و اعمال کاراکتر در طول فیلم این تناقضات باید دیده شود. کار دیگری که در «پل خواب» در خصوص دکوپاژ، کار و زبان سینمایی آن انجام دادم، این بود که سعی کردم در عین ایرانیبودن فیلم، منحصر به فرد بودنش را بیشتر مد نظر قرار دهم و تا جایی که ممکن است شبیه به خودش باشد.
وی در مورد نام فیلم خود بیان کرد: «پل خواب» منطقهای خاص در جاده چالوس بعد از سد کرج است که یکی از سکانسهای خاص فیلم در آنجا اتفاق میافتد. در عین حال «پل خواب» با قضیه خواب ارتباط خاصی دارد. در صورتی که هیچ چیز خواب و توهم نیست؛ چون همه چیز در فیلم واقعیتی مطلق از جهان فیلم است.
وی افزود: فصلی که پلانی از آن در «پل خواب» اتفاق میافتد، به شدت فیلم را به سمتی میبرد که انگار «پل خواب» کابوسی است که ما 20 دقیقه آن را به طور کامل اواسط فیلم میبینیم، اما در اصل آن کابوس واقعیت دارد.
براهنی در پاسخ به این سوال که «پل خواب» در رقابت با دیگر فیلمها در چه بخشهایی حرفهای بیشتری برای گفتن دارد، عنوان کرد: بازی ساعد سهیلی فوقالعاده است. به نحوی که میتوان پیشبینی کرد امسال سال تثبیت مطلق ساعد است. طبق شنیدهها سهیلی در فیلم شهبازی یعنی «مالاریا» نیز خوش درخشیده. در فیلم من نیز نقش بسیار مهمی را ایفا میکند و در واقع شاه نقش است؛ یعنی در تمام سکانسهای فیلم حضور دارد.
این کارگردان ادامه داد: فکر میکنم فیلم در بیشتر بخشها به خصوص بازی ساعد و هومن سیدی به خوبی دیده میشود و قابل تامل باشد.
وی افزود: غیر از بازی خوب بازیگران مقوله دیگری که تمایل دارم مانور زیادی روی آن داده شود، خود زبان دکوپاژ فیلم است. چرا که از سکون خاصی شروع میشود. بعد یک نوع بازی وارد آن میشود و دوباره به آن سکون برمیگردد. البته از فیلمبرداری حرفهای و خاص پیمان شادمانفر نیز نباید غافل شد که به شکل عالی به آن پرداخته است.
براهنی درباره دغدغه خود به عنوان کارگردان فیلم اولی اظهار داشت: در ابتدا تمایل دارم فیلمی بسازم که مورد نقد دیگران قرار بگیرد و دوم اینکه چون خود را به خاطر حدود 10 سال فعالیت در وادی نگارش و قلم زدن و داشتن تحصیلات تئوری سینما، کارشناس سینما میدانم، انتظار دارم به تئوریهایی که خاص خودم است در سینمای ایران بپردازم و آنها را دنبال کنم و شاهد بازخوردش باشم. البته شاید در این راه فیلمهایم مورد پسند برخیها نباشد؛ اما تجربه کردن این مسیر را دوست دارم.
براهنی در پایان تاکید کرد: در راه فیلمسازی من و بقیه فیلم اولیها سرمایهگذار، به رسمیت شناخته شدن و ... در حد زیادی میتواند به ما کمک کند.
انتهای پیام/