خبرگزاری فرانسه در اینباره گزارش داد:
برخی نکات اصلی توافق هستهای با ایران به شرح زیر است:
- کاهش تعداد سانتریفوژهای غنیسازی اورانیوم (که میتوانند هم اورانیوم را برای سوخت هستهای و هم سلاح هستهای غنیسازی کنند) از ۱۹۰۰۰ به ۵۰۶۰ عدد و حفظ این تعداد به مدت ۱۰ سال.
هرگونه غنیسازی فقط باید در تاسیسات نطنز صورت گیرد. مرکز فردو، که دارای ۱۰۴۴ سانتریفوژ علاوه بر شمار مورد توافق است، هیچ گونه غنیسازی صورت نخواهد گرفت.
- ذخیره اورانیوم کمتر غنیشده ایران از ۱۲ تن قبل از توافق، که در صورت غنیسازی بیشتر برای ساخت چند بمب اتم کافی بود، به ۳۰۰ کیلوگرم کاهش یافت و این سقف در ۱۵ سال آینده حفظ میشود.
فقط غنیسازی تا درجه خلوص کم مجاز است آن هم در ۱۵ سال آینده.
- محدودشدن فعالیتهای خاص تحقیق و توسعه. این فعالیتها نباید به انباشت اورانیوم غنیشده منجر شود.
- بازطراحی رآکتور اراک طوری که دیگر پلوتونیوم ویژه تسلیحات هستهای تولید نکند که ماده جایگزین اورانیوم با غنای بالا برای ساخت تسلیحات اتمی است.
- اجرای پروتکل الحاقی که راه را برای بازرسی دقیقتر هموار میکند از جمله بازرسی احتمالی از مراکز نظامی.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی همچنین از تجهیزات مدرن بازرسی استفاده خواهد کرد و به معادن اورانیوم و کارگاههای سانتریفوژ به مدت ۲۵ سال دسترسی خواهد داشت.
آژانس تحقیقات طولانیمدت درباره ادعای تلاشهای ایران در گذشته برای ساخت سلاح هستهای را در نیمه دسامبر متوقف کرد و مانع مهمی را در راه اجرای برجام برطرف کرد.
یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که این توافق را تایید میکند همزمان با گزارش آژانس درباره راستیآزمایی از انجام الزامات فوقالذکر، به تمامی مفاد قطعنامههای پیشین علیه ایران خاتمه داد.
همچنین تحریمهای آمریکا و اروپا در ارتباط با مساله هستهای که بر صادرات نفت، سامانه مالی ایران و سایر حیطهها وضع شده بود پایان یافت.
محدودیتهای موجود بر فروش تسلیحات صرفا بعد از پنج سال قابل برداشتن است؛ مگر اینکه آژانس به این «نتیجهگیری فراگیر» برسد که همه فعالیتهای ایران صلحآمیز هستند.
این مدت برای موشکهای بالستیک ایران هشت سال است.
یک کمیسیون مشترک قرار است تشکیل شود که شامل شش قدرت جهانی، اتحادیه اروپا و ایران باشد و هرگونه مشکلات را برطرف نماید.
هرگونه تصمیمگیری درباره وقوع تخلف بدست هر یک از طرفین نیاز به رای اکثریت دارد.