پرچمداران فتنه 88، قدم در راهی گذاشته بودند که سبز نبود، از مدت‌ها پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری،‌ همصدای رسانه‌های بیگانه و معاند و حتی چون تریبونی برای رساتر شدن صدای آن‌ها، احتمال وقوع تقلب در انتخابات را در گوش مردم زمزمه می‌کردند. گمانه‌ای که آن را آرام آرام و با طرح ضرورت تشکیل "کمیته صیانت از آرا انتخابات" پر و بال دادند. 

پافشاری سران فتنه بر تشکیل کمیته صیانت از آرا در حالی بود که از زمان برگزاری نخستین انتخابات جمهوری اسلامی ایران تا سال 88، هرگز شبهه تقلب در انتخابات به وجود نیامده بود و اگر اشکالات جزئی و نادری دیده می‌شد، خیلی زود رسیدگی و برطرف می‌شد.

اما این تمام ماجرا نبود، آنان برای صیانت از آرا، تشکیل کارگروهی را می‌خواستند که شورای نگهبان در نظارت بر آن دخالتی نداشته باشد و برای توجیه این خواسته غیرمنطقی، اصل نظارت مردمی را بهانه قرار می‌دادند، بدین ترتیب اگر با درخواست آن‌ها موافقت می‌شد، نظارت بر آرای مردم می‌توانست بر عهده هر کسی که فتنه‌گران بخواهند باشد، هر کسی با هر پیشینه و نیتی!

از آنجا که بر اساس اصل 39 قانون انتخابات، نظارت مردمی در قالب انتخاب 13 معتمد محل با نظارت هیئتی از شورای نگهبان انجام می‌گیرد، این شورا تشکیل کمیته صیانت از آرا را غیرقانونی خواند. رد درخواست تشکیل این کمیته همان دستاویزی بود که سران فتنه به منظور مستدل جلوه دادن شبهه تقلب برای آن برنامه‌ریزی کرده بودند. با گسترش دامن زدن فتنه‌گران داخلی و خارجی بر این شبهه، جامعه‌ای که مردمش همواره با اطمینان به سلامت انتخابات پای صندوق‌های رأی می‌رفتند، اندک اندک به لحاظ روانی آبستن این دغدغه شد که ممکن است نتیجه انتخابات دستخوش فریب و تقلب شود، درست همان شک و بی‌اعتمادی که دشمن می‌خواست در دل‌های مردم بیندازد، شک و تردیدی که البته جز در دل‌های بی‌‌بصیرت و ناآگاه، منزلگاه دیگری نیافت.

شبهه افکنی‌های پیش از انتخابات دیگر چون هیزمی آماده جرقه آتش شده بود، هیزمی که به دست دشمنان بیگانه و دست در دست "خودی‌های دشمن‌تر از بیگانه محیا شده بود" و نخستین شعله را از اعلام پیروزی زودهنگام نامزد انتخاباتی اصلاح‌طلب گرفت. وی در اقدامی نامعقول و حیرت‌آور، پیش از پایان شمارش آرا خود را پیروز قطعی انتخابات دانست! و هوادارانش را نیز برای برگزاری جشن پیروزی آماده کرد. حالا دیگر تا تکمیل پروژه فتنه 88 یک قدم مانده بود؛ "اعلام نتیجه‌ای خلاف آنچه آن نامزد اصلاح‌طلب اعلام کرده بود". همین اتفاق هم افتاد و زمان برداشت دست‌اندرکاران فتنه از بذری که کاشته بودند فرارسید.

با همه آنچه در توان داشتند هوادارانی را که از ماه‌ها پیش احتمال وقوع تقلب را در ذهن‌هایشان جای داده بودند به خیابان‌ها فراخواندند؛ خیابان‌هایی که آن روزها نظاره‌گر وحشی‌گری‌های بی‌سابقه‌ای شده بود. پیروان سران فتنه، با حضور در خیابان‌ها و با آتش زدن اموال عمومی و اهانت به مقدسات مردم، حق خود را از صندوق‌های رای طلب می‌کردند، در حالی که ادعایشان تقلبی بود که تنها برهانش "رأی نیاوردن نامزد مدنظرشان" بود. آگاهانه یا ناآگاهانه رهروان مسیر فتنه‌ای شده بودند که تنها مقصودش براندازی نظام اسلامی و نابودی امنیت ملی‌مان بود. در نهایت اما  فتنه با بصیرت رهبر فرزانه انقلاب و ملت فهیم ایران خنثی شد، فتنه‌ای که این روزها گفته می‌شود اگر موفق می‌شد، آمریکا دیگر نیازی به داعش نداشت.

از آن روزها سال‌ها می‌گذرد و با آنکه فتنه 88 خنثی شد، نباید فراموش کرد که آتش کینه دشمنان همچنان فروزان است و به دنبال فرصتی برای احیای فتنه، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند.

 رهبر معظم انقلاب اسلامی در این خصوص می‌فرمایند: ما همیشه افتخار کرده‌ایم که انتخابات ایران در دوران انقلاب، در نهایت امنیت و سلامت برگزار شده است. افتخار ما این بوده است که در امنیت و آرامش کامل، دو نفر رفیق پای صندوق رأی میروند؛ یکی به این آقا رأی میدهد، یکی به آن آقا رأی میدهد. دشمن می‌خواهد این محیط امن و امان از بین برود. خود افراد، خود آحاد مردم، خود دست‌اندرکاران ستادهای انتخاباتىِ نامزدها، به دشمن با قاطعیت «نه» بگویند؛ نگذارند از طریق آن‌ها انتخابات تلخ شود. (بیانات‌ در دیدار اقشار مختلف مردم‌- ۱۳۸۴/۰۳/۲۵)  


با این وجود این روزها و در آستانه انتخاباتی دیگر، برخی اشخاص و جریانات سیاسی، بدون توجه به آنکه استکبار جهانی هر فرصتی را برای از بین بردن آرامش و امنیت کشورمان مغتنم می‌شمارد، اظهاراتی غیرمنطقی را درباره سلامت انتخابات مطرح می‌کنند، اظهاراتی که شبهه "شبهه افکنی" دارد.

هنگامی که پیشوند سلامت انتخابات در کلام عده‌ای "اگر" می‌شود و باز ادعای پیروزی جناح یا گروهی خاص در صورت تحقق آن "اگر" مطرح می‌شود تا چنین القا شود که اگر جناح یاد شده اکثریت کرسی‌های مجلس را کسب نکند، انتخابات سالم برگزار نشده است، شبهه تلاش برای شبهه افکنی در انتخابات قوت می‌گیرد. افزون بر این، مروری بر فضای مجازی نیز ما را با صفحاتی مواجه می‌کند که ضمن انتصاب به برخی احزاب و گروه‌ها، دربر دارنده مطالبی با محتوای تکریم سران فتنه هستند! مطالبی که تعددشان در ماه‌های منتهی به انتخابات، توجیهی جز تلاش برای مسموم کردن فضای انتخابات ندارد.

 تجربه تلخ آنچه در پس فتنه 88 رخ داد، به روشنی نشان داد که فتنه، برای فتنه‌گر نیز ثمری نخواهد داشت، از این رو اشخاص و جریانات سیاسی باید دقت کافی داشته باشند که از هر گفتار یا عملی که فضای انتخابات را آلوده به شبهه و تردید کند بپرهیزند، چرا که اگر چنین اظهاراتی نه از سر ناآگاهی، که تلاشی برای احیای فتنه باشد، چون تیری به سنگ قانون خواهد خورد و اینبار ملت چون سدی مستحکم، پیش از بروز هر رویداد ناخوشایندی مقابل این اقدامات خواهند ایستاد.

و اما دشمن؛ بد نیست بداند خاک این سرزمین، متبرک به خون پاک شهیدان راه حق  و سرشک چشم مادران تا همیشه چشم به‌راهشان است، قداست آن خون‌ها و معصومیت آن اشک‌ها، هرگز هیچ متجاوز و مزدوری را مجال خیانت و فتنه انگیزی نخواهد داد.

گزارش از فاطمه رهنما

انتهای پیام/