به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،عموما کسانی که اعمال مجرمانه خشن و قتل روی می آورند در دایره افراد جوان،میانسال و نوجوان می گنجند اما در این میان گاهی در سنین کهنسالی نیز افرادی مرتکب جرم،خشونت و قتل می شوند.

اگرچه ضریب ارتکاب جرم در سالمندان ضعیف است،اما احتمال وقوع آن غیر ممکن نیست و بعضا در پرونده های قضایی مواردی دیده و مشاهده می شود که افرادی در سنین بالا مرتکب چنین جرایم و خشونت هایی می شوند.

در این گزارش،علل و ریشه اعمال مجرمانه در سالمندان بررسی و واکاوی می شود.

محمد حکیمی،جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران در تشریح علل وقوع اعمال مجرمانه در سنین سالمندی اظهار کرد:در علم جامعه شناسی واژه ای وجود دارد که از آن تحت عنوان آنومی یا هرج و مرج و پریشان فکری یاد می شود.

وی افزود:ریشه این رفتارها و اعمال را در یک یا دو عامل نمی توان خلاصه کرد و به واقع موارد بسیاری چون حلقه های یک زنجیر در کنار یکدیگر قرار می گیرد تا فردی در دوران سالمندی و در شرایطی که قاعدتا باید در اوج پختگی و و به مثابه الگویی در رفتار های معقولانه و منطقی ایفای نقش کند،مرتکب جرایمی خشن و گاهی قتل می شوند.

حکیمی گفت:سردرگمی روحی،روانی و فکری در سنین کهنسالی یکی از دلایل اصلی بروز چنین رفتارهایی است و به تعبیری می توان گفت در چنین شرایطی،همانطور که جوانان و نوجوانان احتمال لغزش دارند،افراد سالمند نیز ممکن است دچار خطاهایی جبران ناپذیر شوند.

این جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی عنوان کردبروز خشونت،افسردگی،عصبانیت،تصمیمات جنون آمیز سن و سال نمی شناسد و با توجه به شرایط محیطی،فشارهای وارده روحی و روانی و البته میزان ظرفیت و توانایی افراد در مدیریت بحران،چنین اعمال و رفتارهایی ظهور و بروز پیدا می کند.

** نقش مشکلات اقتصادی در اقدام به خشونت و قتل در سالمندان

سیامک رنگرز،کارشناس مسائل اجتماعی معتقد است در شرایطی که یک فرد سالمند در معرض فشارهای سنگین اقتصادی قرار می گیرد و در شرایطی که بنیه اقتصادی او کفاف تامین معیشت و گذران زندگی او را نمی دهد،بطور طبیعی دچار بحران می شود و بر خلاف تصور به دلیل ناتوانی جسمی و فرسودگی روحی و روانی،احتمال بروز جرم و قتل در چنین افرادی تشدید می شود.

وی افزود:در شرایطی که سالمند توانایی خرید یک قبر برای خود را پیدا نکند و شرایط خانوادگی او نیز به گونه ای پیش می رود که اطرافیان وی نیز بنا به دلایلی یارای او نمی شوند،عصبانیت،خشم و سردرگمی گریبانگیر فرد کهنسال می شود.

رنگرز گفت:آنجایی که قاعدتا این طیف باید تکیه گاه فرزندان،جوانان و نوجوانان خانواده شوند با شرمندگی و ضعف مواجه می شوند،چنان احساس حقارتی بر آنها حاکم می شود که ارتکاب قتل،خودکشی و...در آنها دور از ذهن نخواهد بود.

**فقدان روابط احترام آمیز تشدید کننده مشکلات روحی و روانی در سالمندان

صدیقه نوبهار،روانشناس و کارشناس امور تربیتی و خانواده در این خصوص اظهار کرد:دوران سالمندی،مقطعی است که به نوعی می توان از آن تحت عنوان دوران بازگشت به کودکی یاد کرد.

وی افزود:همانطور که یک کودک نیازمند توجه،نوازش و محبت است،یک سالمند نیز به شدت به چنین مواردی احتیاج دارد و در قبال بی احترامی و بی توجهی می شکند.

این روانشناس عنوان کرد:نگاه و رفتار جامعه در این عرصه مولفه ای حائز اهمیت است و شاید بتوان گفت در مواقعی این جامعه است که به سالمندان بدهکار است و آنطور که باید وظیفه خود را اَدا نمی کند.

نوبهار یادآور شد:توجه،حمایت،پشتیبانی و ارتباط روحی و عاطفی از مولفه های اثرگذاری است که به حفظ شانیت و جایگاه سالمندان کمک می کند در غیر اینصورت ودر شرایطی که نیازهای روحی و روانی،عاطفی و مادی سالمندان به نحو مطلوبی تامین نشود،ضریب بروز لغزش،خطا و اقدامات خشن افزایش پیدا می کند و در این وادی نباید به قصور اطرافیان سالمند بی توجه بود زیرا آنها نیز به نوعی در ارتکاب جرم این افراد پس از سالهای زندگی توام با مرارت و مشقت،سهیم هستند.

انتهای پیام/