وی ادامه داد: این واکنشها بیانگر نیازهای کودک بوده از جمله میل به دیدار پدر یا مادری که از او جدا شده و با او زندگی نمیکند، این شرایط ممکن است بر شخصیت و رشد وی تأثیر گذاشته و حتی در دراز مدت منجر به افسردگی کودک شود.
وکیلی افزود: رفتارهایی از جمله پرخاشگری، یرسختی در انجام درخواستهای والد، زودرنجی، گوشهگیر، بهانهگیری و کابوسهای شبانه در این کودکان بروز کرده که اکثر اوقات والد به دلیل فشار این جدایی دیگر تحمل صبوری در مقابل رفتارهای کودک خود را نداشته و دست به تنبیه او میزند.
این روانشناس در پایان تصریح کرد: هرگز دست به تنبیه کودک نزنید و والد در این شرایط با وجود دشوار بودن، باید در برابر فرزند خود صبوری کرده و موقعیت او را درک و این واقعه را از نگاه او ببیند و در این هنگام بهتر میتواند نیازهای او را درک کند همچنین اجازه دهد تا کودک پدر یا مادر خود را که از او جدا است طبق برنامه منظم توافق شده میان والدین ملاقات کند.
انتهای پیام /