ماخونیک نام روستایی است از توابع بیرجند در استان خراسان‌جنوبی؛ این نقطه از ایران به‌ واسطه کوتاه قد بودن بیشتر ساکنانش به لی‌لی پوت ایران مشهور است. ماخونیک یکی از هفت روستای شگفت‌انگیز جهان است. روستای لی‌لی‌پوتی ایران شهرت و آوازه‌اش را از زنان و مردان کوتاه قامت خود دارد که شب‌ها، زیر سقفی کوتاه‌تر از سقف خانه‌های ما چشم می‌بندند و صبح‌ها، از چهارچوب‌هایی کوتاه‌تر از چهارچوب‌های خانه‌های ما پا بیرون می‌گذارند.

این روستا که از توابع اسفراین است، اکثریت افراد در این روستا مادرزادی نابینا به دنیا آمده‌اند.‌ اما نکته عجیب در این بین این‌ است که حیوانات اهلی نیز همانند گاو و گوسفند و حتی گربه‌ها در این روستا نابینا به دنیا می‌آیند.

روستای ایستا از توابع طالقان یکی از روستاهای  ایران است؛ روستایی که در آن زمان ایستاده است. این روستا جایی است که هیچ‌گونه امکانات دنیای جدید را نمی‌پذیرند و بدون آب لوله‌کشی، گاز، برق، درمانگاه، ماشین آلات، وسایل ارتباطی و... زندگی می‌کنند.

ساعت مچی و دیواری در محل زندگی اهالی این روستا وجود ندارد و سیمان و آهن در معماری خانه‌های آنان به کار نرفته است. آنان به نحو اسرارآمیزی از مردم فاصله می‌گیرند و کمتر کسی را به خانه خود راه می‌دهند. حتی شایع است که می‌گویند اهالی این روستا شناسنامه ندارند و جزو جمعیت آماری ایران هم محسوب نمی‌شوند.

اما بدون شک عجیب‌ترین روستای ایران روستای زرگر است. اهالی این روستا هم ‌ایرانی‌اند هم اروپایی، مردم روستای «زرگر» زبان مادری‌شان «رومانو» است؛ داستان زبان رومانو بیشتر شبیه افسانه است. زرگری‌ها خودشان هم دقیقا نمی‌دانند متعلق به کجای جهان هستند و چه شد که به ایران آمدند و شدند رومانوی کشاورز ایرانی که به زبان ترکی هم مسلط است، این مردم همه‌شان به زبان رومانو حرف می‌زنند و به لاتین می‌نویسند.

این روستا در نزدیکی گردنه قسطین لار که در اکثر ایام سال پوشیده از گیاهان و مه سنگین است، واقع شده است. ارتفاعات این روستا به دره الموت و رودخانه زیباى شاهرود مشرف است و با رفتن به بالاترین نقطه روستا تمام دره الموت در یک چشم انداز زیبا نمایان می‌شود.قلعه‌هاى باستانى متعدد در این منطقه از جمله جاذبه‌هاى گردشگرى روستای مرگ به شمار می‌آیند.

شرق این روستا «رودبار الموت» و غرب آن «رودبار شهرستان» نام دارد. قلعه الموت در شرق و قلعه «لمبه‌سر» در رودبار غربی قرار دارد. روستاى مرگ مملو از باغ‌هاى میوه و بیدهاى بلند است که وزش نسیم دایمى در میان مه، تجسم یک تصویر رویایى از روستاهاى نقاشى شده بر بوم نقاشان بزرگ را تداعى مى‌کند.عقاب، کرکس و انواع شاهین‌ها، پلنگ، سیاهگوش، خرس و انواع دیگر حیوانات وحشى که زیستگاه آنها قسمت‌هاى غربى البرز است در اطراف روستای مرگ وجود دارند.در فاصله 5 کیلومتری روستا به طرف دره الموت چشمه‌ زلال و پرآبی وجود دارد که اطراف آن همیشه مملو از گردشگرانی است که به این منطقه سفر می‌کنند.

انتهای پیام/