دیشب برای بررسی شیوع آنفلوانزا و نگرانی های ایجاد شده، به اتفاق همكارانم راهی كرمان و بلافاصله بیمارستان افضلی پور شدم؛ كه بیماران تنفسی در آن بستری بودند.

همان ابتدا خواهری با ماسک پیش آمد. فوق العاده مضطرب. که آنفلوانزا چنین است و چنان؛ سی نفر را کشته و ... گفتم اول بگذار شرح حال بگیرم و معاینه ات کنم. در سلامت کامل بود و علامت هیچ بیماری ای نداشت. پرسیدم پس ماسک برای چه زده ای؟! خیالش که از سلامتش آرام شد، ماسک را برداشت.

با بیماران و خانواده هایشان صحبت كردم. نیمی از تخت های بیمارستان خالی بود. نشان میداد برخی شایعات و كمبودهای مطرح شده صحت ندارد. به گفته کادر زحمتکش بیمارستان، مراجعات هم كاهش یافته و خوشبختانه شرایط عادی و وضعیت سفید است.

هر سال ٢٠درصد جمعیت به آنفلوانزا مبتلا می شوند که امری طبیعی است. تاكید میكنم افرادی كه به عنوان قربانیان این بیماری معرفی شده اند، اغلب دارای بیماری زمینه ای دیگری بوده اند و هیچیک از هموطنان از دست رفته، تنها به دلیل آنفلوانزا فوت نکرده اند.

به مردم اطمینان می دهم جای هیچ نگرانی نیست. با کمبود دارو یا لوازم پزشکی هم اصلا مواجه نیستیم. توصیه میكنم با رعایت بهداشت فردی و مراقبت های لازم، از ابتلا به بیماری پیشگیری كنیم؛ مخصوصا تا آخر فصل سرما که این ویروس در کمین نشسته!
دو نکته قابل توجه. اول؛ از رسانه و بویژه شبکه های اجتماعی و مجازی، هم جادوی شایعه بر می آید و هم معجزه آگاهی. مساله را بسط نمی دهم. امیدوارم اهالی عزیز رسانه و کنشگران فضای ارتباطی، در چنین مواردی، با اطلاع رسانی دقیق و عدم انعکاس شتابزده شایعات یا اظهارات مقامهای غیر مسوول، موجب آرامش و مراقبت مردم باشند.

دوم؛ خدا را شاکرم که مردم ما به این اندازه به خدمتگزاران خود در جامعه پزشکی اعتماد دارند. این را وقتی دریافتم که آن خواهر مضطرب بلافاصله بعد از معاینه، ماسک را کنار گذاشت.

راستی ... مشهدالرضا (ع) دعاگوی همه شما هستم. و ملتمس دعا.

---

انتهای پیام/