درد دل‌های بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون ما در خصوص مقوله بازیگری، فرهنگ‌سازی در جامعه و ... شنیدنی و قابل تأمل است.

قصد ورود به شورای شهر را ندارم/ همه چیزم را از تئاتر دارم/ مگر مطرب بودن بد است؟!
رضا رویگری، بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص تولید فراوان فیلم‌های به ظاهر طنز طی چند سال اخیر و کشاندن سلیقه مردم به سمت فیلم‌های اجتماعی و طنز قوی گفت: سلیقه مخاطب را هنرمند تعیین می‌کند به شرط اینکه مسئولان هم در آن دخالت داشته باشند نباید به فیلم‌های سطح پایین مجوز بدهند تا فیلمی مانند اجاره‌نشین‌ها و ... ساخته شود، بعد از اجاره‌نشین‌ها فیلمی که طنز موقعیت باشد، ندیدم اگر هم تولید شده من موفق به دیدن آنها نشدم، متأسفانه کارهای بی‌کیفیت مجوز می‌گیرند و تماشاچی هم به اجبار آنها را می‌بینند و سلیقه‌اش به آن سمت گرایش پیدا می‌کند.
 
وی افزود: اولین جایی که می‌تواند سلیقه مخاطب را عوض کند تلویزیون است چون مردم بیشتر مواقع به پای تلویزیون هستند و در سینماها نیستند، البته تلویزیون کارهای فاخر تولیدی بسیار خوبی که خود من در آنها بازی کردم را پخش کرده و در زمان خود توانسته سلیقه مخاطب را بالاتر ببرد که باید این روند ادامه پیدا کند.
 
وی در مورد ساده نگریستن به مقوله بازیگری طی چند سال اخیر بیان کرد: تا زمانی که جلوی پول و پارتی‌هایی که برخی افراد را به راحتی وارد وادی بازیگری می‌کنند، گرفته نشود این مشکل همچنان ادامه خواهد داشت، برخی افراد به سادگی و با پرداخت پول وارد این حرفه می‌شوند و سطح کار را پایین می‌آورند البته این گونه افراد ماندگار نخواهند شد، اما مهم اینجاست که اثر و فیلم را نابود می‌کنند، من به آنها می‌گویم فکر نکنید بازیگری تخصص نمی‌خواهد!
 
وی عنوان کرد: برای ورود به دنیای بازیگری باید با دست پر آمد و دوره‌های تئاتر را گذراند، متأسفانه این روزها به بسیاری از کسانیکه قصد ورود به حوزه سینما را دارند بگویید از تئاتر شروع کن انگار ناسزا می‌گویید، خود من همه چیزم را از تئاتر دارم تمام تجربه‌ها را از تئاتر به دست آوردم، الآن که به گذشته فکر می‌کنم می‌بینم نسل ما چقدر در تئاتر کار کرد و از بالا به پایین و از پایین به بالا افتاد، بی‌پولی کشیدیم، من رضا ژیان و اسماعیل خلج پول‌هایمان را روی هم می‌گذاشتیم دیزی می‌خوردیم آن هم با نونی اضافه، به قصد اینکه تئاتر کار کنیم، یا اینکه از تجریش به کارگاه نمایش یوسف‌آباد که می‌رفتم پول سوار شدن اتوبوس را نداشتم اما الآن هم در ورزش و هم در سینما به نحوی شده که همه به راحتی ورود پیدا می‌کنند و پول‌های آنچنانی می‌گیرند.
 
اما مایی که زحمات زیادی کشیدیم پول‌های این چنینی را نمی‌گیریم جالب اینجاست با وجود قرارداد در آخر دستمزد ما را نمی‌دهند!
 
رویگری ادامه داد: یکی از اعتراضات من به وزارت ارشاد است، چرا به خلاف تهیه کننده و کارگردان‌هایی که پول بازیگران را با داشتن قرارداد نمی‌دهند رسیدگی نمی‌کند، خود من طلب‌های فراوانی دارم. این یکی از دلایل عمده دلسرد شدن حرفه‌ای‌های این وادی است.
 
رویگری در پاسخ به این سؤال که هنرمندان تا چه حد می‌توانند در فرهنگ‌سازی جامعه کمک کنند، عنوان کرد: طبیعی است زمانی که مردم شاهد حضور هنرمندان در کارهای مثبت فرهنگی و اجتماعی هستند آنها نیز به پیرو از ما تشویق شده و شرکت می‌کنند شاید اینقدر که هنرمند تأثیر داشته باشد کمتر فردی از جامعه تأثیرگذار باشد، متأسفانه در سطح گسترده از این موضوع استفاده بهینه نمی‌شود.
 
وی در پایان خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که کارهای هنرمندان ما در جهت فرهنگ‌سازی نباید با ریا باشد تا در نتیجه هر آنچه از دل برآید و بر دل نشیند. پس باید اصل رفتار و کردارمان که همان توجه به حق‌الناس، آزار و اذیت، اجحاف و ... را رعایت کنیم تا مردم نیز درپی آن جلب و جذب رفتار ما شوند.
 
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار