به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در سال‌های اخیر با لطف و اراده خداوند و ائمه اطهار(ع) مراسم اربعین حسینی تبدیل به بزرگترین اجتماع بشری شده که جهان تاکنون نظیر آن را به خود ندیده است. در همین راستا حجت‌الاسلام و المسلمین قرائتی در یادداشتی برای باشگاه خبرنگاران جوان به بررسی جایگاه اربعین در قرآن کریم و بیان خاطراتی از شرکت در مراسم پیاده‌روی اربعین پرداخته‌اند که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم

کلمه اربعین چند جا در قرآن آمده است، از جمله اینکه برخی پیامبران در چهل سالگی به پیغمبری رسیدند و پیغمبر ما همین طور بود. حضرت موسی به کوه طور رفت که تورات را بیاورد. سی روز قرار اولیه بود، خدا فرمود سی روز کم است، چهل روز بشود، 10 روز تمدید کرد: "فاتممناها بعشر" 

کلمه چهل در روایات و فرهنگ دینی نیز خیلی کاربرد دارد. حضرت علی می‌فرماید اگر چهل یاور داشتم، حقم را می‌گرفتم. امام زمان وقتی ظهور میکند، در هیبت یک مرد چهل ساله است. اگر یک مؤمنی از دنیا رفت و چهل نفر گفتند: خدایا ما بدی از او ندیدیم، خدا می‌گوید: من که می‌دانم این چه کاره بود، اما حالا که شما چهل مسلمان می‌گویید: ایشان آدم خوبی است، من به احترام گواهی شما از آنچه می‌دانم می‎گذرم. 

کسی که چهل روز خودش را برای خدا خالص کند، همه کارهایش برای خدا باشد، بتواند از هوا و هوس، از طوفان غرائز، از حب و بغض‌ها، خودش را بیرون بکشد، دربست برای خدا باشد، خدا حکمت را از قلبش به زبانش جاری می‌سازد یعنی حکیم می شود. از هر طرف تا چهل خانه، همسایه است. اگر به چهل مومن در نماز شب دعا کنید، دعای خودتان هم مستجاب می‌شود. اگر کسی فلان خلاف را بکند تا چهل روز نمازش قبول نمی‌شود. هر کسی چهل حدیث حفظ کند روز قیامت با فقها محشور می‌شود. خیلی از کتاب‌های علما اسمش اربعین است. خود امام خمینی کتابی دارد به نام اربعین. اربعین‌ها در انقلاب خودمان نیز وجود داشت. اربعین شهدای قم بود که تبریز حرکت کرد، اربعین تبریز یزد به پاخاست. اینها برای فرهنگ و جایگاه کلمه اربعین بود.

اما اربعین امام حسین(ع): 

نشانه ی مؤمن این است که روز چهلم شهادت امام حسین، خودش را به کربلا برساند. هیچ امام و پیامبری زیارت اربعین ندارد. زیارت اربعین مخصوص امام حسین است. علتش هم این است که جابر یک خط شکنی کرد. جابر مردی بود از اصحاب رسول الله(ص) آدم خوبی بود. پیغمبر هم به او گفته بود که تو عمرت طولانی خواهد شد. وقتی خبر شهادت را در مدینه می‌شنود، چون نابینا است با غلامش از مدینه تا کوفه می‌آید و به سراغ یک نفر به نام عطیه می‌رود. عطیه یک مرد دانشمند است. اولین کسی که تفسیر نوشته است، جناب عطیه است. به همراه عطیه به کربلا و قبر امام حسین می‌آیند. عطیه می گوید: جابر وارد شریعه فرات شد، غسل کرد، بعد به سوی قبر امام حسین(ع) رفت. به من گفت: دست مرا روی قبر بگذار. سه مرتبه به امام حسین سلام کرد. بعد گفت: چرا جواب سلام مرا نمیدهی؟ نباید هم جواب بدهی. چون سر در بدن نداری. بعد به اصحاب امام حسین سلام کرد و گفت: من پیرمرد نابینا هستم، در کربلا نبودم، اما در ثواب شما شریک هستم. عطیه گفت: کجا شریک هستی؟ اینها در خون خود غلطیدند. جابر گفت: هر کس هم‌فکر کسی باشد در اجر او شریک است. و این یک اصل در پیوند مکتبی است. 

زیارت اربعین یک خط شکنی بود مثل کسانی که روزهای اول انقلاب گفتند: مرگ بر شاه و این خط شکنی گسترش پیدا کرد.

بنده حس میکنم که طراح این اربعین خود امام حسین است، وگرنه مسولان ما بعد از اینکه مردم راه می‌افتند اقدام می‌کنند. اول مردم می‌جوشند بعد یکی می‌گوید پزشک اش را بدهیم یکی می‌گوید موکب درست کنیم یکی می‌گوید هلال احمر یکی می‌گوید پلیس.  یعنی اول مردم از درون می‌جوشند بعد مسولان دنبال این هستند که کمبودها را برطرف کنند. به هر حال یک دست غیبی این حرکت را می‌چرخاند.

 اینها که پیاده می‌روند گاهی ممکن است برای صله رحم هم پیاده‌روی نکنند. خانه پدر و مادر و اقوام را پیاده نروند. اگر از ایشان مصاحبه کنی که شما پارسال تا حالا برای تحصیل علم چقدر پیاده‌روی کردی که پیاده فرسخ‌ها راه میروی؟ یک عشق حسینی شعله کشیده همه چیز را محو می‌کند. خدا که اراده می‌کند، حدیث داریم امام زمان که می‌خواهد ظهور کند یک شبه همه کارها درست می‌شود: (اصلح الله امره فی لیله) یعنی خدا یک شبه همه کارها را صاف می‌کند. برای زوار امام حسین، هر کس هر چه دارد در طبق اخلاص می‌گذارد، قصه قصه ی طبیعی نیست. این یک ریسمان غیبی است. 

الان تمام رئیس جمهورهای کره زمین خواسته باشند یک راهپیمایی دو میلیونی راه بیندازند نمیتوانند. آنوقت راه‌پیمایی 10 میلیونی 20 میلیونی آن هم با این عشق و سوز و حماسه... امام حسین (علیه السلام) می‌خواهد بگوید من بعد هزار و 400 سال زورم از همه رئیس جمهورهای دنیا بیشتر است. این یک مانور معنوی است. یک نخ غیبی است. 

بنده که طلبه نجف بودم، توفیق داشتم چند بار پیاده رفتم. البته یک حرکت دیگر هم باید راه بیفتد. قدم زدن در راه کربلا هرچه ثواب دارد قدم زدن در راه نجف دو برابر است. منتهی الان امام حسین در بورس است. خدا زیارت همه را قبول کند و برای همه آرزومندان قسمت شود.

انتهای پیام/