فلور نظری:
از انشاءهای یواشکی در مدرسه تا روزهای شیرین در "خانه به دوش"
فلور نظری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون از دوران کودکی خود و نویسندگی‌اش گفت.
حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فلور نظری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در سال 1347 در لاهیجان متولد شد.
وی علاوه بر داشتن مدرک کارشناسی مدیریت و بازیگری از دانشگاه سوره، دوره‌های بازیگری را زیرنظر اساتیدی چون مهتاب نصیرپور و محمد رحمانیان گذرانده است.
نظری در آثاری چون «رویای خیس»، «خانه به دوش»، «مسافری از هند»، «پرواز در حباب» و «نفس گرم» نقش‌آفرینی کرده است و 20 سال است که در عرصه بازیگری فعالیت می‌کند.
گفتگوی ما را با این هنرمند در ادامه می‌خوانید:
* دوران کودکی شما چگونه گذشت؟
دوران کودکی من بسیار شاد و پر از هیجان و شادی‌های کودکانه گذشت؛ چون تابستان‌ها به خانه مادربزرگ می‌رفتیم و سه ماه در خانه با صفایش، خانه‌ای بزرگ در دل یک باغ بزرگ، مثل تکه‌ای از بهشت می‌ماندیم.
* چند خواهر و برادر دارید؟
در کل 4 فرزند هستیم؛ سه دختر و یک پسر.
* بازی‌های شما در کودکی؟
ما همه‌جور بازی در دل طبیعت داشتیم، از فوتبال و هفت‌سنگ و گرگم به هوا گرفته تا قایم‌باشک و والیبال و خاله‌بازی.
* کارتون‌های مورد علاقه شما چه بود؟
همه کارتون‌های والت‌دیزنی مثل میکی موس و سیندرلا.
* دوست داشتید، چه کاره شوید؟
مهماندار و معلم.
* فکر می‌کردید، روزی بازیگر شوید؟
نه هیچ وقت فکر نمی‌کردم، بازیگر شوم؛ اما نقاش خیلی خوبی بودم و روی سنگ و چوب نقاشی می‌کردم، نویسنده خوبی هم بودم زیاد داستان می‌نوشتم. همیشه یواشکی برای 6-5 نفر دیگر هم انشا می‌نوشتم.
* آشپز خوبی هستید؟
به نظر آن‌هایی که دستپختم رو خوردند خیلی خوبه، میگن حتی نیمرو و املتت هم خیلی لذیده.
* غذای مورد علاقه شما؟
عاشق لوبیاپلو با گوشت تکه‌ای و لوبیای زیاد هستم؛ ولی از همه غذاها خوشم میاید.
* چه سبک موسیقی را می‌پسندید؟
کلاسیک، پاپ و سنتی.
* اهل فوتبال هستید؟
بله، شدید!
* طرفدار چه تیم‌هایی هستید؟
تیم ملی ایران و پرسپولیس، تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ.
* چند فرزند دارید؟
یک پسر به نام «شروین» که ما «نیما» صدایش می‌کنیم.
* دوست دارید فرزندتان وارد عرصه بازیگری شود؟
علاقه‌ای به بازیگری ندارد؛ اما بخش فنی کار ما را دوست دارد؛ مثل تدوین، عکاسی و فیلمبرداری.
* از اینکه در عرصه بازیگری فعالیت می‌کنید، راضی هستید؟
بله، من عاشق حرفه‌ام هستم، عاشق بودم که بعد از لیسانس مدیریت، وارد سوره شدم و بازیگری آموختم.
* بهترین کتابی که خواندید؟
«سرزمین گوجه‌های سبز» اثر هرتا مولر که یک زن قدرتمند در رمان‌نویسی است و برای این کتاب هم جایزه گرفت.
* بازیگری در سینما را دوست دارید یا تلویزیون؟
من هرجا که بتوانم نقش جذاب‌تری را خلق کنم، دوست دارم؛ اما به تازگی سینما برایم جذابیت بیشتری نسبت به تلویزیون پیدا کرده است.
* شما خارج از کشور زندگی می‌کنید، دوری از وطن برایتان سخت نیست؟
من هر زمانی که دوست داشته باشم، برمی‌گردم. حتی وقتی که پیشنهاد کاری هم نداشته باشم. چون همیشه در رفت و آمد هستم دلتنگی هم به وجود نمی‌آید.
*به نظر شما راز ماندگاری یک هنرمند چیست؟
راز ماندگاری یک هنرمند در کنار هنر نابی که می‌آفریند، به روز بودن و هماهنگ شدن با علم و دانش روز سینما، تشخیص، تعهد و سلامت جسم و روح و افکارش است.
* شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره‌تان در دوران کاری؟
شیرین‌ترین خاطراتم به سریال «خانه به دوش» و کار با رضا عطاران برمی‌گردد، تلخ‌ترین خاطره‌ام فوت «رضا سعیدی» عزیز بود وقتی که من مشغول بازیگری در «رویای خیس» بودم. آقای لیالستانی هم، سریالی را کار می‌کردند و بعد شنیدیم هنرمند ارزشمندمون سرصحنه فوت کردند.
* نظرتان در خصوص بازیگران جوان چیست؟
بازیگران جوان باید بیایند و کار کنند؛ ولی با دانش و علم زیاد بازیگری. تمرین کنند و ادب و احترام و شأن پیشکسوتان این حرفه را حفظ کنند.
* ویژگی بارز شخصیتی شما؟
پرانرژی بودن برای همه کارها، هر کاری را با جان و دل انجام می‌دهم و سمبل کاری نمی‌کنم.
* دوست دارید در چه نقشی بازی کنید که تا به حال پیش نیامده است؟
نقش‌های تاریخی، پیش آمده اما کم بودند.
* علاوه بر بازیگری در زمینه‌های دیگر هنر فعالیتی دارید؟
من هنوز هم قلم خوبی دارم و در بعضی از فضاهای اجتماعی می‌نویسم. «مینیمال‌نویسی» می‌کنم کوتاه، موجز و نغز.
* بازیگری در آثار طنز را دوست دارید یا جدی؟
طنز را دوست دارم؛ اما برایم فرقی نمی‌کند در چه ژانری بازیگری کنم، مهم نقش است که دوست داشته باشم.
* نظرتان در مورد «رضا عطاران»؟
رضا عطاران بی‌نظیر است. در آثاری به کارگردانی او بازیگری کردم و در چند کار سینمایی با او همبازی بودم. در همه امور حرفه‌ای، درست و دوست‌داشتنی است. خلاصه فوق‌العاده است.
* توصیه شما به علاقه‌مندان بازیگری؟
توصیه را کسی گوش نمی‌کند، همه می‌خواهند زود، تند و سریع مشهور شوند. آن هم نه یک بازیگر محبوب؛ اما برای آن دسته که گوش شنوا دارند عرض می‌کنم، سخت بخواهید بازیگر شوید، سخت بخوانید و سخت تمرین کنید، زیاد فیلم ببینید و در دیدن فیلم‌ها توجه و دقت داشته و بر جامعه‌ای که زندگی می‌کنید، اشراف داشته باشید، همراه با صبر و پشتکار.
* کلام پایانی شما!
زیاد اهل شکایت نیستم، اما در حق من همیشه اجحاف شده و از این اتفاق متنفرم؛ اما نگفتم و شلوغ‌بازی در نیاوردم. امیدوارم روزی هنر قدر هنرمند متعهد را بداند.
گفتگو از: ساناز احسانی سرشت
انتهای پیام/
