به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی مدیریت فرهنگی هنری منطقه 10؛ شب شعر عاشورایی با عنوان «یاد یار و دیار»، در فرهنگسرای عطار نیشابوری برگزار شد.

 

حمیدرضا شکارسری، شاعر مجموعه «چراغانی بی دلیل» با اشاره به این‌که صحبت کردن درباره شعر دینی، از بس که درباره آن سخن گفته شده، کار دشواری است، گفت: گاهی منابع و ماخذ درباره یک موضوع کم است و این مساله پژوهش در این زمینه را سخت می‌کند. گاهی هم اتفاق عکس می‌افتد به این معنی که آن‌قدر درباره موضوعی گفته و نوشته شده که سخن گفتن درباره آن سخت شده؛ شعر و ادبیات دینی درشمار این مقوله‌هاست.

شکارسری، شعر آئینی را جدای از شعر دینی دانست و افزود: آیین، اعم از دین است. وقتی می‌گوییم شعر آیینی با زمانی که از شعر دینی می‌گوییم تفاوت دارد. شعر دینی ، جانبدارانه و محتواگراست. برای مثال نمی‌توان درباره عاشورا گفت بدون این‌که اسامی خاصی چون کربلا و نینوا وجود نداشته و به عنصر تشنگی اشاره نشده باشد. به همین خاطر نمی‌توان گفت، وقتی حافظ می‌گوید:«سرها بریده بینی، بی جرم و بی جنایت» به واقعه عاشورا اشاره کرده؛ یکی از تاویل‌هایی که از این شعر می‌توان داشت همین مساله است اما تعبیرهای دیگری هم وجود دارد. در حالی‌که شعر دینی، تک صدا و تک تاویل است و شاعر، آگاهانه گستره تاویل خود را محدود می‌کند.

شاعر مجموعه «عصر پایان معجزات» به این‌که شعر دینی می‌تواند اجتماعی یا سیاسی هم باشد، اشاره و بیان کرد: شعر دینی می‌تواند به موضوعات اجتماعی یا سیاسی بپردازد اما از دریچه دین به این دو مقوله نگاه می‌کند. 

مصطفی محدثی خراسانی، یکی دیگر از حاضران در شب شعر عاشورایی«یاد یار و دیار» بود. وی با اشاره به این‌که شعر عاشورایی در سال‌های اخیر بسیار تغییر کرده و دیگر، تنها به بیان مصیبت و رنج و مرارت نمی‌پردازد گفت: قرن‌ها شعر عاشورایی در چنبره خون و بیان مصیبت بود. از قصیده کسایی مروزی تا ترکیب‌بند محتشم کاشانی که هنوز هم جزو نمونه‌های عالی این‌گونه شعر است به مرثیه سرایی و بیان رنج‌ها و مرارت‌ها می‌پرداخت اما این چند دهه اخیر همه چیز تغییر کرده است.

شاعر مجموعه «بودن در نبودن» به این‌که پس از انقلاب از قالب‌هایی چون نیمایی و سپید هم برای بیان مفاهیم دینی و عاشورایی بهره برده شد اشاره و بیان کرد: پیش از این، تصور غالب این بود که از قالب شعر سپید، تنها  برای بیان موضوعات اجتماعی و سیاسی می‌توان بهره برد اما شعر موسوی گرمارودی و دیگران، براین تصور باطل، خط بطلان کشید.