بهبود انتقال دارو با استفاده از قفسه پروتئین طبیعی
محققان موفق به ساخت یک قفسه پروتئینی کوچک و منحصربه فرد برای انتقال مواد دارویی شیمی درمانی، مستقیماً به درون سلول‌های سرطانی شدند.
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان ؛محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن با استفاده از اپوفریتین، ( یک توپ کوچک از پروتئین‌های طبیعی که حامل آهن در جریان خون می‌باشند) یک سیستم انتقال داروی هدفمند ساختند. اپوفریتین از 24 قطعه تشکیل شده است که تحت تاثیر اسیدیته‌ی محیط، بطور مناسب باز و بسته می‌شود. اگر‌چه در برخی از مطالعات از اپوفریتین برای انتقال دارو استفاده شده‌است، اما این اولین بار است که از اپوفریتین به‌صورت انتخابی برای درمان سلول‌های ریه استفاده می‌شود. نتایج این تحقیق در مجله Biomaterial science چاپ شده است.
گروه تحقیقاتی تحت هدایت آقای لین، داروی ضدسرطانی دانومایسین را به درون قفسه تزریق کردند. در ادامه سطح قفسه با یک لیگاند (مولکول حساس به سیگنال خارجی) اصلاح‌سازی می‌شود. این اصلاح‌سازی باعث می‌شود تا قفسه نسبت به یک گیرنده‌ی سلول سرطانی کشش و جاذبه داشته باشد. با افزایش مقادیر اندکی از اسید، قفسه پروتئینی باز می‌شود و دارو درست در همان جایی که سلول‌های سرطانی قرار دارند، از قفسه خارج می‌شود.
با آزمودن این سامانه‌ی حمل دارو برای سلول‌های سرطان ریه، محققان نشان دادند که قفسه‌های پروتئینی اصلاح شده با لیگاندها، به‌صورت انتخابی درون سلول‌های سرطانی نفوذ می‌کنند و بیش از 70 درصد آنها را از بین می‌برند.
برخلاف روش‌های معمول انتقال دارو که در شیمی درمانی از آنها استفاده می‌شود، این سامانه حمل دارو به سلول‌های سالم دیگر حمله نمی‌کند. نتایج نشان می‌دهد که اثر بخشی دارو در این روش، مشابه با روش استفاده از دارو در حالت آزاد می‌باشد با این تفاوت که عوارض جانبی در آن حذف شده است.
آقای لین می‌گوید: «راندمان روش بکار گرفته شده در کشتن سلول‌های سرطانی بسیار بالا می‌باشد ضمن اینکه هیچ‌گونه سمیتی برای سلول‌های نرمال و سالم ندارد. ما موفق شدیم که نشان دهیم این سامانه در سطح سلولی بسیار موثر و کارآمد می‌باشد.»
این روش هنوز در مراحل اولیه می‌باشد و برای اینکه در دسترس مردم قرار گیرد راهی طولانی در پیش خواهد داشت. پژوهشگران مطالعات خود را در مورد سیستم‌های انتقال دارو در سطوح سلولی ادامه خواهند داد و امیدوارند که در آینده نیز بتوانند مطالعات خود را برروی حیوانات انجام دهند.
